Library

Maghanap

Home / Romance / Seducing My Father's Mistress / Kabanata 11 - Kabanata 20

Lahat ng Kabanata ng Seducing My Father's Mistress : Kabanata 11 - Kabanata 20

95 Kabanata

Chapter Eleven

"JUST stay still," wika sa akin ni Andrew pagkatapos niyang initin ang dala kong bagoong. "Let me prepare for everything."Inilapag niya iyon sa mesa kasabay ang isang bowl ng kare-kare. "Hindi. Tulungan na kita.""Don't." He shook his head. "Let me do this, Caress," Sumulyap siya sa akin. "Ikaw na ang nagluto kaya maupo ka na lang muna." Pagkatapos niyang ilapag ang bandehado ng kanin sa mesa ay ipinaghila niya ako ng silya. "Sit here, please."Wala akong nagawa kundi sumunod sa kanya. Naupo ako silya. Pinanood ko siyang ilapag sa tapat ko ang plato at kubyertos. Pagkatapos niyang ilapag pitsel ng orange juice at tubig ay hinila niya ang silya sa harap ko at naupo roon. "Now, we can finally eat."

Huling Na-update : 2021-12-30

Chapter Twelve

"LOKI, 'wag ka na magpasaway," sambit ko sa alaga. Yumuko ako at hinaplos ang mukha niya. "Tara na, please."Muli kong ginalaw ang leash na ikinabit ko sa kanya subalit nanatiling nakaupo sa tapat ng pinto ang alaga. Buong araw nang matamlay si Loki. Nang mapansin ko kanina na mahina rin siyang kumain ay nagsimula na akong mag-alala sa kanya. Nagpasya na akong dalhin siya sa vet. Pero pagdating namin sa labas ng unit ay bigla siyang nahiga siya sa tapat ng pinto. Bumuntong-hininga ako at pinagmasdan ang alaga. Kung kaya ko lang siyang buhatin, eh. "Hey." Natigilan ako nang marinig ang pamilyar na boses ni Andrew. Mula kay Loki ay nag-angat ako ng tingin sa kapitbahay. Nakatayo siya sa tapat ng unit niy

Huling Na-update : 2021-12-30

Chapter Thirteen

"BE good here, Loki," bilin ko sa alaga. Suhestiyon sa akin ng vet na tumingin kay Loki kailangang mag-stay doon ng alaga pansamantala para obserbahan. Mas mabuti na rin iyon para matingnan siyang mabuti ng doktor. Kapag nasa unit siya ay hindi ko siya mababantayang mabuti. "I'll miss you." Isang beses ko pa siyang hinalikan bago ko siya iwan. "How was he?" tanong sa akin ni Andrew nang makita ko siya sa waiting area ng clinic. Mula sa pagkakaupo sa sofa ay tumayo siya at lumapit sa akin. Sinabihan ko siya kanina na pwede na siyang umalis pagkatapos kaming ihatid ni Loki. But he stayed. "Kailangan pa siyang obserbahan dito ng ilang araw," sagot ko sa kanya. "Pero sabi naman ng doktor, wala akong dapat ipag-alala."

Huling Na-update : 2021-12-30

Chapter Fourteen

"HAPPY birthday, Loki," masayang bati ko sa alaga. Niyakap ko siya at hinalikan. Pagkatapos ay bumaling ako ang cake na nasa harap namin. Hinipan ko ang ilaw sa kandila at muling hinalikan ang alaga. Pagkatapos ng klase ko kanina ay dinalaw ko si Loki sa clinic. Ngayon kasi ang birthday niya: March 28. Well, technically, it's not really his birthdate. Iyon ang date kung kailan napulot namin ni Mama si Loki five years ago kaya iyon na rin ang araw kung isine-celebrate namin ang birthday niya. Nang makita ako ni Loki kanina ay sinalubong niya agad ako ng halik. Taliwas noong iwan namin siya ni Andrew doon ay masigla na si Loki ngayon. Sabi ng vet ay magaling na ang alaga mula sa virus na tumama sa kanya. Pagkatapos niya akong bigyan ng vitamins ay binigyan niya ako ng go signal na pwede ko nang iuwi ang alaga.

Huling Na-update : 2021-12-30

Chapter Fifteen

"GOOD morning!"Napabaling ako sa veranda ng kabilang unit nang marinig ko ang pamilyar na boses ni Andrew. Naabutan ko siyang nagkakape sa veranda ng unit niya. He was in his pajamas while holding a mug on his other hand. "Good morning," bati ko sa kanya. Naalala ko ang nangyari kagabi—kung paanong sa unang pagkakataon ay bumilis ang tibok ng puso ko sa harap niya. Pinakiramdaman ko ngayon ang sarili. My heart beat was normal. Wala akong nararamdamang kakaiba sa dibdib. Marahil ang naramdaman kong kakaiba kagabi sa harap ni Andrew ay epekto lamang ng naranasan kong takot sa dilim. "Your coffee smells incredibly good," sambit niya. "What coffee brand do you use?"

Huling Na-update : 2022-01-01

Chapter Sixteen

AGAD akong inatake ng lamig pagpasok ko kotse niya. Napansin kong hininaan ni Andrew ang aircon pagkatapos ay binuksan niya ang drawer. Kumuha siya ng tissue at inabot sa akin. "Thank you," mahinang sambit ko. Pagkatapos kong ikabit ang seatbelt ay pinunasan ko ang mukha at braso. I looked at him. Napatingin ako sa kamay niya na nakahawak sa steering wheel ng sasakyan. Nakatupi hanggang siko ang long sleeve niya. Bumaba ang mga mata ko sa daliri niya. Mahahaba iyon at hugis kandila."Tell me if you still feel cold," Bahagya siyang sumulyap sa akin. "I'll turn off the aircon.""Okay na." Bahagya akong ngumiti. "Hindi naman ako masyadong basa."I saw him purse his lips. "Did you run in the rain?"

Huling Na-update : 2022-01-02

Chapter Seventeen

MUNTIK ko nang mabitawan ang hawak na susi sa narinig. "Andrew…" napasinghap ako sa sinabi niya. He looked at me, his dark eyes serious and unwavering. “I like you, Caress.”“Wha...Ha?” I like you…Caress. Nagpaulit-ulit sa utak ko ang sinabi niya. "Hindi ko maintindihan, Andrew."He looked at me. “I know, it's been days since we met. But the truth is I already liked you the first time I saw you…in the supermarket.” Hindi ko namalayang napaawang na ang mga labi ko sa narinig. Hindi ako nakapagsalita. Patuloy

Huling Na-update : 2022-01-03

Chapter Eighteen

NAGISING ako na nakahiga ako sa sariling kama. Naalala ko si Andrew. Pinagbuksan ko siya ng pinto kanina. Panaginip lang ba iyon? Napahawak ako sa ulo ko. Parang binibiyak iyon sa sakit. Subalit sa kabila ng nararamdaman ay pinilit kong bumangon. Lumabas ako ng kwarto. Natigilan ako nang marinig ang ingay sa kusina. Dumating na ba si Carlos? Umiling ako. No. Noong huli siyang tumawag sa akin ay sinabi niya na kasasakay lang niya sa cruise. That was only a week ago. Naalala ko ang nangyari kanina bago ako nawalan ng malay. Si Andrew. Naabutan ko siya sa labas ng unit ko. Natigilan ako. Possible kaya na… Naglakad ako papunta sa kusina. Tama nga ang hinala ko. Naabutan ko roon si Andrew. I looked at him. Nakaputing t-shirt siya at cargo shorts

Huling Na-update : 2022-01-04

Chapter Nineteen

“MA'AM, kumusta na po ang pakiramdam nyo?” Isang nakangiting mukha ng nurse ang bumungad sa akin nang idilat ko ang mga mata. Nandito ako ngayon sa ospital. Pagkatapos dumugo ng ilong ko kanina ay dinala ako ni Andrew sa ospital. I was diagnosed with mild fever and anemia. Ayon sa doktor, mabuti na lang at bago pa lumala ang nararamdaman ko ay nadala na ako sa ospital. Ngumiti ako sa nurse. "Medyo okay na." Nilapitan niya ako para i-check ang bag ng IV fluid na nakakabit sa akin. Iginala ko ang mga mata sa kwarto. Hindi ko alam kung ilang oras na akong nandito sa ospital. Pagkatapos kong bigyan ng gamot ay bigla na lang akong nakatulog. "Miss, anong oras na?" tanong ko sa nurse.

Huling Na-update : 2022-01-05

Chapter Twenty

NAPAAWANG ang mga labi ko sa sinabi ni Andrew. Hindi ko inakala na maiisip niya ang bagay na iyon. Well, Andrew's right. "Cresia…" untag niya sa akin. Andrew's right—wala naman talaga akong boyfriend. Hindi ko naman boyfriend si Carlos. Bago pa ako magsalita ay nagpatuloy na siya. "Caress…if you don't really like me, you can just tell it straight to my face. You don't have to lie." Bahagya siyang ngumiti sa akin. "I'll understand.""I'm not lying, Andrew." sagot ko sa kanya. "I really have someone." But he's not my boyfriend. I'm in a complicated situation. "But he's not here with me." Tu

Huling Na-update : 2022-01-06

PREV

...

NEXT

I-scan ang code para mabasa sa App

DMCA.com Protection Status