"Nag so-sorry ka?" Hindi makapaniwala kung tanong sakanya. "Narinig mo namang sinabi ko diba? Bingi ka ba o tanga?" Wow, new word! Nakakagigil tinawag akong tanga! "Alam mo tang*na ka eh, sarap mo talaga hambalusin!" Gigil kung saad. "Alam mo sa sobrang dami ng mga katulong na dumaan sakin ikaw lang ang may lakas ng loob na murahin ako." "Oh, bakit? Ayaw mo non? Ano gusto mo mahalin kita--arayy ko naman dahan-dahan lang!" Daing ko ng pitikin nito ang noo ko.  Bastos talaga! Alam nyang may sugat den ako don sa gilid ng noo ko tapos yong isang pa pipitikin nya?! Narinig ko itong bumuntong hininga. "Itikom mo nalang yang bibig mo pwede ba?" "Anong karapatan mong ipatikom tong bibig ko? Eh, bibig ko nga to diba?" "Nanggigigil ka ba sakin?" Biglang tanong nya at napataki

 "Sige na kase, madali lang naman yang tanggalin!" "Ayusin mo yang pananalita mo, sino bang boss sating dalawa." "Oo na, ikaw na nga! Walang aagaw dyan sa pwesto mo." Ang dali lang naman tanggalin nyan andami pang sinabi. "Hindi ka aabutin ng isang oras o isang minuto sa pag tanggal nyan Sir Xander." Dagdag ko. Tumalikod ako sakanya para matanggal na nya yon. "I know!"Unti-unti ko syang nilingon. "Owws? Di ka pa yata nakakawak ng bra kaya ganyan ka, first mo siguro ano?" Pang-aasar ko. "Sa utak ka yata may sakit ngayon, nilalagnat ba yang utak mo huh?"  Magsasalita na sana ako perp hinawakan nito ang balikat ko at mabilis akong pinatuwad...char este pinatalikod pala. Naramdaman ko ang kamay nitong dumikit sa likod at bigla namang parang may kuryente na dumaloy sa katawan k

"No," bumagsak ang balikat ko sa naging sagot nito. Napapikit ako ng mariin at pahawak sa ulo ko. "Teka sir? Akala ko ba pag-iisipan mo?"  "I change my mind," sabi nya kaya napanganga ako. "Ano? Ang bilis naman, pinag ti-tripan mo lang yata ako eh!" Napasimangot nalang ako at umupo muna dahil parang nahihilo yata ako. "What's wrong?" Dahan-dahan ko syang nilingon. "Sumasakit ulo ko dahil po sayo sir, gusto lang naman kitang maging kaibigan! Yon lang tapos ang damot pa!" Maktol ko at napairap sakanya. Totoo namang sumasakit talaga itong ulo ko, dinagdagan ko lang nang panama na salita para sakanya.  "Nag dadalawang isip pa ako kong makikipag kaibigan ba ako sa kagaya mo, okay." Ano? Anong kagaya ko? Ano bang pinagsasabi nya, di ko sya maintindihan? "Anong ibig mong sabihin na k

"Ahh, okay lang po ako sir." Sagot ko at nagpatuloy lang sa pag lakad, pansin ko namang humahakbang ito patungo sa gawi ko at nang muntik na akong matumba at nahawakan nito ang magkabilang balikat ko. "Really? You don't need my help?"Nakakaasar nyang ngumisi sakin at dahil don ay tinulak ko sya at lumayo ng kunti sakanya. Napapikit ako ng mariin sabay napahawak sa batok ko. 'What the heck! Ano bang problema mo huh?! Tumigil ka nga dyan, kainis!' Saad ko sa isip ko. Ang lakas parin ng kabog nitong puso ko ngayon at parang namumula na yata itong pisngi ko. "Ano bang problema mo?!" Kita kong kumunot ang noo nito habang nakatingin sakin. "K-Kaya ko n-naman kase!" Utal-utal kong sabi. "Wag ka ngang lumapit sakin!" Pigil ko sakanya. Mas lalo akong kinakabahan kapag mas malapit sya sakin. Baliw na yata ako, oo baliw na nga talaga ako. 

Oo nga, may point din naman sya. Ba't ko nga ba sinabi?  "Nagsisimula ka bang mainis sakin?" "Hindi masyado, slight lang Sir Xander." Sagot ko at pilit na ngumiti. "Xander not Sir Xander." Seryosong sabi nito. Tsk, noon sinasabi nitong dapat Sir Xander itawag ko sakanya at dapat may po na gagamitin kase nga respeto.  Pansin kong bigla syang lumingon sa ibang direction at nag crossed arm pa."Dapat sinabi mong di mo pala talaga gustong makipag kaibigan sakin." Bakas sa boses nito na para bang nagtatampo sya. Napakamot ako sa ulo at sinubukan tignan ang mukha nya pero umiiwas sya. "Nagtatampo ka...?" "Tsk, no! Ba't naman ako magtatampo sa taong nag sabi na gusto nya daw akong maging kaibigan tapos ngayon di ko alam kong ba't yata sya naiinis o naiilang sakin!" "Matulo