Napanganga ako ng kaunti sa sinabi nya. "Seryoso?" Di makapaniwalang tanong ko. "Until now? Wag mong sabihin na hanggang ngayon you're still having anxiety?"  "Yes, I am." Sagot nito habang patuloy sa pagkain, ako naman ay di man lang magawa sumubo ngayon kahit isang piraso ng kanin. "Are you depressed as well?" Hindi ko maalis ang paningin ko sakanya, gusto kong tignan yong mata nito pero para yatang sinasadya nyang yumuko at di ipakita sakin ang mga mata nya. "Yeah," "Don't tell my mom about th--"Alam ko na ang gusto nitong iparating kaya hindi ko na sya pinatapos magsalita. "I won't! Wag kang mag alala Xander."Mabilis kong sagot rito. Hindi pala talaga alam ni Mrs. Ferrer ang tungkol dito at mukhang wala syang planong sabihin sa mommy nya. Marami pa nga talagang hindi alam si Mrs. Fe

"Why not? Friends naman tayo eh."Sabi ko at nagpatuloy lang sa pangungulangot. Ba't ako mahihiya diba eh, magkaibigan kami. Ganito rin naman ako sa harap ng mga kaibigan ko, mas lalo na kay Daren. "Yucks! Ano ba yan Elyse--oh! Teka anong ginagawa mo?!" Natawa ako ng mahina sakanya. Mas lumapit pa ako at agad syang tumayo saka lumayo sakin. "Sir Xander ba't ka lumalayo sakin huh? Kulangot lang naman to, ba't parang natatakot ka?" Natatawa kong tanong sakanya at mas natawa pa ako ng napangiwi ito habang nakatingin sakin na lilalaro-laro ang kulangot sa daliri ko.  "Hindi ako natatakot, nandidiri ako kaya wag kang lumapit sakin!" Hindi ako nakinig sa sinabi nito, lumapit lang ako ng lumapit habang sya at atras ng atras.  "Ano ba Elyse! Isa pag di ka tumigil b-babatokan kita!" Ito lang pala kahinaan mo eh, k

"I think I did a good job then.""You did a good job."Sabay nilang saad kaya pareho ko silang nilingon dalawa. "Come here Elizabeth, lets go home now." Malambing nito sabi sa anak ko at nilahad pa ang kamay nya rito, ngumiti ang anak ko at hinawakan ang kamay ni Xander. Home. Nakakapanibago pero ang sarap pakinggan sa tainga non, para bang may  uuwian talaga kami ni Elizabeth na sarili naming bahay, para ba kaming nakatagpo ng panibagong tahanan. Nauna silang dalawa nag lakad at ako nakatayo parin dito habang nakatitig sakanila. "Eh? Iiwan ba nila ako?" Mahinang tanong ko sa sarili. Alam kong parang di na maipinta ang mukha ko ngayon. "Mommy! Tara na!" Bumalik sila sa gawi ko at hinila naman ni Elizabeth itong kamay ko. Pumasok na kaming tatlo sa loob ng sasakyan, kaming dalawa ni Elizabeth ay nasa front seat, nakakandong sy

Mabilis akong lumabas sa kwarto para hanapin si Xander. Nagtanong-tanong ako pero wala. Baka iniwan nya na nga kami dito ng anak ko, pano nalang kaming dalawa ni Elizabeth? Alangan namang sa hotel kami titira? Eh, wala nga akong pera kahit piso na dala tapos yong mga damit namin at iba pang gamit ay nasa bahay nya. "Excuse me Ma'am?" "Huh?" Taka kong nilingon itong babae na lumapit sakin.  "Ayos ka lang po ba? Yong sugat nyo po kase dumudugo po." Tukoy nya sa braso ko.  Tinignan ko itong braso ko na namumula at nagsisimula na namang dumugo. Hindi naman ganon kalaki ang sugat ko pero malalim sya, yon siguro ang dahilan kong bakit dumudugo parin hanggang ngayon.  "Okay lang ako, salamat." Pilit akong ngumiti sakanya. Pansin ko ang mga taong panay ang sulyap sakin at may kong ano p

Sige na nga, wala naman akong choice eh. Pasalamat ka na nga lang Elyse kase binilhin nya kayo ng damit...teka? Umalis kanina para bilhan pala kami ng damit? Tapos ang inakala ko ay iniwan nya kami dito? Ang sama ko nga talaga, ang sama-sama nong inisip kong iiwan kami nito.  Baka nakalimutan mong amo mo sya at ilang araw mo palang syang nakilala. Saka nangako ka sa sarili mo na wag ka nang mag gaganyan! Focus ka lang kay Elizabeth, okay? Tumango-tango ako at tinignan yong laman nong paperbag. Isang dress na itim, panty na kulay itim at bra na kulay itim. Napakunot ang noo ko habang tinitigan ang mga yon, nakita ko rin ang isang damit na para kay Elizabeth yata yon kase kasya ang damit na 'yon kay Elizabeth, kulay itim din lahat katulad nitong sakin.  Wow, may patay siguro kaming pupuntahan bukas o di kaya ngayon.  Sige na nga, wal