IrisNagising na lamang ako sa amoy gamot ng hospital. Nang tuluyan ko ng imulat ang mata ko ay dumiretso ang tingin ko sa kamay ko dahil may dextrose na namang nakakabit dito.Mahina na lamang akong napasuntok dahil naandito na naman ako. Pangatlong balik ko na dito. Noong una ay halos mamatay na ako sa kamay ni Alfred De Vega, noong pangalawa naman ay iniligtas ko ang Ina ni Devron at ngayon naman ay nabaril na naman ako."Bwisit na buhay 'to! Ako na lang ang laging nao-ospital, puwede bang iba naman?" Naba-badtrip kong saad at sumandal sa kama.Pero mas lalo pang sumama ang araw at gising ko ng makita ko ang taong pumasok sa kuwarto ko. Nang magtama ang mata namin ay mabilisan ko siyang tinaasan ng kilay at siya naman ay napataas ang kamay na tila sumusuko."Easy, Iris. Binisita lang kita dahil nakita ko 'yung message mo sa akin. Bakit ka nga pala nakasimangot ngayon? May masakit ba sa'yo?" Nag-aalalang pagtatanong ni Devron pero imbis na sagutin ay ako naman ang nagtanong."Teka, a

IrisNaggising na lamang ako na masama ang pakiramdam ko. Pero hindi naman sobrang sama, sinisipon lang ako at medyo masakit ang ulo ko ngayon.Nang tingnan ko ang katabi ko ay wala na ito, siguro ay naghahanda na ng agahan namin. Nang maalala kong naandito pala si Kiara ay mas lalo pang sumama ang nararamdaman ko.Pangalawang araw na niya sa amin. Noong una ay tutol pa kami ng asawa ko, pero kalaunan ay wala na kaming naggawa dahil bigla na lamang siyang iniwan dito.Para tuloy kaming nag-aalaga ng ahas. Bakit? Dahil sa araw-araw niyang pamamalagi ay puro pagpapansin ang ginagawa niya kay Sebastian. Minsan makikita ko na lang na katabi niya na ang asawa ko pero itong si Sebastian ay talagang lumalayo na ipinagpasasalamat ko.Gusto ko tuloy ipamukha kay Kiara na may asawa na ang tao at kailangan niya ng dumistansiya. Alam ko naman na may gusto siya sa asawa ko pero sana naman ay alam niya kung saan siya lulugar.Nang maayos na ang hinihigaan namin ay napatingin naman ako sa orasan ko.

Iris"Okay..." Nasabi ko na lamang at tumango-tango pa bago tuluyang tumalikod sa kaniya para pumasok sa sasakyan niya. Narinig ko pa ang marahas niyang pagbuntong hininga at muli akong pinaharap sa kaniya.Nang makita ko ang hitsura ni Sebastian ay lihim akong napangiti at itinago ang kilig at sayang nararamdaman ko sa mga oras na'to. Gusto ko muna siyang asarin."W-what? Anong klaseng sagot 'yan, Iris. Wala ka bang pakialam kahit nagseselos na ako? Ganiyan pa ang reaksyon mo? Hindi ka ba natutuwa?" Parang bata niyang tanong kaya pinag-krus ko ang braso ko at tiningnan siya ng deretso."Nakakabastos 'yung ginawa mo, Sebastian. Sige, aminin nating kinilig ako sa pagseselos mo pero hindi naman nakakatuwa na bigla mo na lang akong hihigitin sa harap ng taong kinakausap ko," paliwanag ko kaya kitang-kita ko ang pag-irap niya.Pinandilatan ko pa siya ng mata ng makita ko ang naging ugali niya sa narinig. Siya pa ang may ganang maging masungit ngayon. Kaya para manahimik siya ay hinawakan k

Sebastian"Okay. I love you too."Ibaba ko na sana ang tawag pero napatigil ako dahil sa narinig ko kay Iris. Para akong nabingi at hindi makapag-salita ng mga oras na 'yon. Pakiramdam ko ay para akong nasa ulap ng sambitin niya ang tatlong salitang matagal ko ng gustong marinig.Mahal niya na ako. Mahal niya na rin ako. Gusto kong ipaulit sa kaniya ang sinagot niya dahil hindi malamang kadahilanan ay nakaramdam ako ng kakaibang pakiramdam.Pero bago pa ako makapagsalita ay nakarinig ako ng malakas na tunog na nanggaling sa cellphone ni Iris. Nilukob ako ng kaba at takot dahil sobrang lakas ng impact na narinig ko.At doon ay naputol ang tawag ng asawa ko. Natulala ako dahil may kutob na ako, may nangyaring masama sa asawa ko habang papunta siya doon.Dahil doon ay tumayo ako para puntahan ang nangyari. Pilit kong pinapakalma ang sarili pero sa kaloob-looban ko ay nagngingitngit na ako sa galit.Pero bago pa ako tuluyang makasakay sa kotse ay napatingin ako sa isa mga taong pinagkakat

IrisPaggising ko ay sobrang sakit ng gitnang bahagi ng katawan ko. Hindi ako makakilos dahil kaunting galaw ko lamang ay sobrang sakit na ang nararamdaman ko. Balot na balot ng kumot ang hubad kong katawan. Hindi ko alam kung anong oras na dahil paggising ko ay sikat na ang araw. Napaungot na lang ako dahil sobrang sakit talaga ng gitnang bahagi ng katawan, hindi ko na rin maiwasang murahin ang asawa ko.Hanggat hindi siya napapagod ay hindi niya ako tinigilan magdamag. Ang gago talagang 'di yata napagod sa ginawa namin dahil naramdaman kong pumasok siya at may nilapag na pagkain sa harapan ko."Good morning, Wife!" Masiglang bati niya at nilapitan ako para halikan sa noo. Nang tingnan niya ang kabuuan ko ay ngumisi pa siya na akala mo ay nanalo sa lotto niya."Hows your sleep? Masakit pa rin ba?" Malambing niyang tanong habang inaalalayan ako sa pag-upo. Bago ko pa man siya sagutin ay sinamaan ko siya ng tingin."Bwisit ka, ang sakit pa rin hanggang ngayon." Pag-amin ko kaya napasig