Semua Bab Alluring my Interim Boss: Bab 21 - Bab 30
61 Bab
Chapter 20
Nagising ako dahil sa alarm clock. Bumangon na ako agad at pinatay ang tumutunog pang orasan sa side table ko. Lumabas na muna ako sa kwarto at nagtungo sa kusina. As usual, kumain lang ako ng cereals. Nang matapos naman akong kumain ay bumalik ako sa kwarto ko para maligo. Habang naliligo ay pumasok sa isip ko ang nangyari kahapon. Hindi matanggal-tanggal sa isip ko iyon. Nang matapos naman akong maligo ay pumasok ako sa walk-in closet ko at pumili ng isusuot. Napili ko ang isang cream na pencil cut style dress na hanggang sa taas ng tuhod ko. Kinuha ko din ang white heels ko. Nang matapos akong magblower ng buhok kada magbihis ay lumabas na ako doon. Kinuha ko naman agad ang cellphone at ang Gucci  bag ko na hindi  ko pa nagagamit. Nilipat ko doon ang mga gamit ko at nang matapos ay kinuha ko na ang susi sa coffee table ko. Sinara ko na ang pinto nang makalabas ako at dumiretso agad sa elevator. Pagkarating ko naman sa parking area ay sumakay na ako sa aking kots
Baca selengkapnya
Chapter 21
Maagang nagising si Kiarah dahil kailangan nilang ihatid si Aika sa airport ngayon. Nagmulat ito ng mata pero agad ding napapikit ng maramdaman ang sakit ng ulo niya. Dahan-dahan siyang bumangon habang hawak ang kanyang ulo. Tinignan pa muna niya ang kanyang cellphone na nakalapag sa side table nito.Kalaunan ay napaisip siya kung paano siya nakauwi kagabi, wala siyang maalala. Umalis ito ng kama at nagtaka naman nang makita niyang iba na ang suot niya, nakapantulog siya. Napakunot naman siya ng noo nang hindi niya maalalang pumasok siya sa closet nito. Dahan-dahan siyang nagtungo sa kanyang banyo. Nagpainit pa muna siya ng tubig bago lumusong sa bathtub. Napagdesisyunan na muna niyang magbabad saglit. Habang nakasandal ito ay hindi niya mapigilang mapaisip kung ano nga ba ang nangyari kagabi. Kung paano siya nakauuwi sa condo niya. Kung paano siya nakapagpalit.Nang wala pa din siyang maalala ay binilisan na lamang niyang maligo. Kailangan niyang makausap ang isa sa m
Baca selengkapnya
Chapter 22
Lunch time nang lumabas na si Kiarah sa kanyang office. Nagkasalubong pa sila sa hallway papuntang elevator. Tumingin lamang siya kay Kyle pero ang isa naman ay hindi man lang bumaling sa kanya. Hindi na lang siya nagsalita pa at sumakay na sa elevator.Pagkababa niya sa lobby ay nagulat siya nang makita niya si Tobi na nakaupo sa waiting area.Ano kayang ginagawa nito dito?Lumapit ako sa kanya at tumayo naman ito nang makita niya ako.“Tobi, anong ginagawa mo dito?” tanong ko pagkalapit.“I waited for you here. Gusto sana kitang makasabay maglunch ngayon. Gusto kong bumawi,” sagot naman niya sa akin. Napatingin naman ako sa front desk nang marinig ko ang hagikgikan ng mga babae na animo’y parang mga fan girl. Bumaling ulit ako sa kausap ko.“You don’t need too. Okay lang naman ako kahapon. Atsaka bumalik din naman agad ang mga kaibigan ko,” paliwanag ko.“Let’s have lunch t
Baca selengkapnya
Chapter 23
Katatapos lang tumawag sa akin ang mga magulang ko para sabihin na nakauwi na ang mga ito.  Nasa airport na sila ngayon. Kasalukuyan kong tinutuloy ang mga ine-encode at nirerevise ko. Habang nagtitipa ay nagulat ako nang biglang may bumukas sa pinto dahilan para mapatingin ako doon. “Don’t you even know how to knock?” tanong ko sa kanya. “We’re going to your company. I need to talk to your parents,”pagsasawalang bahala niya sa kung ano ang una kong sinabi. “For what? Kakausapin mo naman pala sila, bakit kailangan pa akong sumama?” reklamo ko naman. Kailangan kong matapos ang mga binigay niya sa akin para free na akong makakapunta sa bar. Nakakamiss ang mga kaibigan kong kainuman. “Tagabitbit ng gamit ko,” sagot niya. Napamulagat naman ako sa sagot niya. “You’re joking, right?” hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya. Gagawin akong alalay? Tf! Tinignan naman niya ako ng mataman. Hindi naman ako nagpatalo sa pakikipagtitiga
Baca selengkapnya
Chapter 24
Matapos sumagot si Kyle kay Franz, hindi agad nakapagsalita ang nasa kabilang linya.“Nasa office ka ba ni Kiarah?” takang tanong ni Franz.“Yeah, why?” Nilapag ko nalang ang cellphone ko sa gitna ng mesa ko para mas rinig si Franz.“What are you doing there? Kanina pa ako tumatawag sayo, I thought nasa Cebu ka na naman.” sagot ng nasa kabilang linya.“Well, may binigay lang akong documents kay Miss Maurer. And I didn’t bring my cellphone with me. Ano meron?” tanong niya.“Well, I just miss you bro.” natawa naman ako sa tinuran ng nasa kabilang linya.Napatingin sa akin si Kyle nang nakakunot ang noo. Agad naman akong tumigil nang makita ko siyang seryosong nakatingin sa akin.“Can you stop that nonsense?” iritadong sambit ng kaharap ko.“Why? I’m just being sweet, you hurting my feelings.” pagdadrama ng nasa kabilang linya.&
Baca selengkapnya
Chapter 25
Dalawang linggo ang nakalipas na puro trabaho lang ang ginawa ni Kiarah. At tulad nga ng sabi ni Kyle, hindi rin siya nakapasok sa mga araw na iyon sa opisina dahil abala ito sa pag-aasikaso ng kaniyang kliyente sa Cebu. Ilang araw ding hindi nakita ni Kiarah ang mga kaibigan niya dahil halos wala na siyang pahinga sa trabaho. Bago umalis si Kyle papuntang Cebu ay kinausap niya sa Kiarah. Maraming binilin si Kyle sa kanya.Ngayon ay lunes at sinabi ni Kyle na babalik siya ngayon dito sa Maynila. Si Kiarah naman ay medyo late nang nagising. Nang makabangon siya ay agad itong nagtungo sa kanyang banyo para maligo. Hindi na din niya napansin na hindi nakaayos ang pangatlong butones ng kanyang long sleeve. Agad niyang kinuha ang kaniyang mga gamit pati na din ang susi. Lumabas agad siya sa kanyang condo at nagtungo sa elevator. Nang makarating siya sa kanyang kotse ay mabilis siyang sumakay tsaka pinaandar ito. Kailangan niyang magmadali dahil babalik ngayon  si Kyle. Kapag
Baca selengkapnya
Chapter 26
Kinaumagahan ay maghapon akong nagtrabaho, pinauwi din ako ni Kyle ng maaga dahil kailangan ko pang mag-impake ng mga damit. Natawagan ko na din ang mga kaibigan ko at sinabing kagabi pa sila nakapag-ayos ng mga gamit nila. Bilib din naman ako sa dalawang iyon, laging active kapag trip usapan.Dumaan muna ako sa condo ko para kunin ang isang bag ko sabay uwi sa bahay. Nang makarating na ako sa bahay ay agad akong sinalubong ng isang kasambahay namin at tinulungan niya akong dalhin ang ibang gamit na inuwi ko sa kwarto.“Thank you, manang.”Tumango at ngumiti naman ito bago nagpaalam na bababa na siya. Ako naman ay agad pumunta sa banyo para maligo. Hindi na ako nagtagal pa sa banyo dahil mag-iimpake pa ako. Pagkatapos ko namang magbihis ay bumaba na muna ako sa kusina para kumuha ng makakain.“Yaya hindi pa din po ba umuwi sina Daddy?” tanong ko sa isang kasambahay nang makita kong naghuhugas ito ng mga gulay na lulutuin para sa ha
Baca selengkapnya
Chapter 27
Nagising ako mga bandang 2pm na, pero wala pa din ang dalawa. Bumangon na ako para magbihis. Nalipasan na din ako ng gutom, hindi man lang ako ginising nung dalawa. Ilang minuto muna akong nagbabad sa banyo hanggang sa matapos ako. Nagsuot lamang ako ng denim short at white crop-top. Nang matapos akong mag-ayos ay lumabas na ako ng kwarto naming at saktong nakasabay kong lumabas si Kyle. Nagkatinginan pa kami bago nag-iwasan ng tingin.“Wala ka daw kaninang lunch, bumaba ka na dun at kumain,” pagbabasag niya ng katahimikan. Napalunok naman ako dahil bigla-bigla siyang bumabait.Napatingin ako sa kanya at tumango. Nauna na itong naglakad papuntang elevator kaya naman sumunod ako sa kanya. Ako na naman ang nasa harap niya kaya medyo naiilang akong nakatayo doon. Nilagay ko sa isang balikat ko ang buhok ko dahil medyo nakaramdam ako ng init. Narinig ko naman siyang napatikhim kaya napangiti ako ng palihim.Nang makababa naman na kami sa lobby ay agad ka
Baca selengkapnya
Chapter 28
Nagising akong may hang-over kinaumagahan. Nauna akong nagising sa mga kaibigan ko. Bale tatlo ang kama ng room naming kaya tig-iisa kami ng higaan. Dahan-dahan akong tumayo habang hawak ang sentido ko sabay lakad papuntang banyo. Nag-mouthwash muna ako at naghilamos. Nang matapos ako sa banyo ay nagtungo naman ako sa may balkonahe. Good thing may balkonahe ang room naming. Pagtingin ko sa baba ay medyo may iilan nang nagre-ready para magswimming. Hindi pa ganun katirik ang araw kaya medyo ramdam ko pa ang lamig sa umaga na nanggagaling sa dagat. Parang gusto ko tuloy manirahan malapit lang sa dagat para araw-araw akong nakakaranas ng ganito.Nang magsawa ako kakatayo sa balkonahe ay bumalik na ako sa loob ng kwarto. Sakto naman pabangon na si Shona.“Good morning,” bati ko sa kanya. Tumingin naman siya sa akin sabay ngiti. Pero napangiwi ito nang maramdaman niya ang sakit ng ulo niya. Natawa naman ako sa naging itsura niya.“Argghh! Ang sakit
Baca selengkapnya
Chapter 29
Naghugas muna ako ng kamay sabay tingin ulit sa dalawang babae.“Hi,” bati ko sa kanilang dalawa. Napaiwas naman sila ng tingin.“Ano pala yung pinag-uusapan niyo kanina? Pasensya na kung nakinig ako sa usapan niyo, medyo malakas kasi yung boses niyong dalawa,” sarkastiko kong sabi.“Sorry po,” paghingi ng paumanhin sa akin nung isa. Nakatingin lamang ito sa paanan niya.“Hmm, pwede ko bang malaman kung anong mga pangalan niyo at kung saan kayo nagtatrabaho?” tanong ko sa na ikinalaki ng mga mata nila.“Sino ka ba?” pagtataray sa akin nung isa. Inawat naman siya ng kaibigan niya.“Sino ka din ba?” balik tanong ko sa babae.“Anak ako ng isang kapitan dito, ikaw sino ka?” pagyayabang niya. Bigla naman akong natawa sa kanya.“Kapitan ng alin?” tanong ko ulit. Gusto ata nitong mapahiya. Nakakagigil ang mga ganitong babae eh.&ldqu
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1234567
DMCA.com Protection Status