Hindi siya pinansin ni Luna.Ang taong pinaka ayaw makita ni Luna ngayon ay si Joshua.Lumagpas siya sa sofa at dumirecho siya sa kusina para kumuha ng isang baso ng tubig.“Kuhanan mo rin ako ng baso ng tubig,” nanggaling ang mababa at malamig na boses ni Joshua mula sa sala.Gumulong ang mga mata ni Luna at minura niya ito sa kanyang puso, ngunit magalang niya pa rin na ipinagsalin ng tubig si Joshua at nilapag ito sa mesa.Hindi niya nakalimutan na katulong lang siya ngayon. Si Joshua ang amo ng bahay na ‘to.Ang pagsasalin ng isang baso ng tubig ng katulong sa kanyang amo. Ito ang pinaka ordinaryo na bagay sa mundo.“Bakit ka umiiyak?”Sa sandali na nilapag ni Luna ang baso ng tubig sa mesa, tinapik ni Joshua ang kanyang sigarilyo sa ashtray.Ang malalim na mga mata ni Joshua ay nakatitig sa mukha ni Luna na para bang sinusubukan niyang basahin ang isip nito.Suminghot si Luna, nilapag ang baso, at tumayo siya ng direcho. “Wala po. Gusto ko lang po umiyak.”Tumingin siya

Hindi nakatulog ng mabuti si Luna ng gabing ‘yun.Napanaginipan niya ang mga pinagdaanan nila ni Joshua. Ang tibok ng puso niya sa unang pagkikita nila, ang saya na naramadaman niya noong kunan ng litrato ang wedding nila, ang pagmamadali sa kasal nila...Lagi niyang tinatangong kay Joshua kung bakit.Bakit? Bakit dapat mawala ang pagmamahal niya ng ganito?Paggising si Luna, basa na ang unan niya ng kanyang luha. Hindi pala mahirap bitawan ang sakit na pinagdaanan sa pag ibig kahit na lumipas na ang maraming taon.“Mommy.” nakatayo sa tabi ng kama si Nellie habang may hawak na tissue. Dahan dahan niyang pinunasan ang mga luha ni Luna. “Ginalit po ba ulit kayo ni Daddy?”Pumikit si Luna at niyakap niya si Nellie. Muling bumalik ang sigla niya nang maramdaman niya ang init ng katawan ni Nellie.Sa mga nakalipas na anim na taon, ang tatlong mga anak ni Luna ang nagbibigay lakas sa kanya para mabuhay. Kahit anong mangyari, hindi niya iiwan ang mga ito.“Mommy, ‘wag na po kayong um

Hindi ito tama. Ito ang parehong lasa na ginawa ni Luna Gibson dati!Kailangan niyang makipag halubilo ng husto dahil sa trabaho niya. Noon, nung magkasama pa sila, laging uuwi ng lasing si Joshua. Tuwing may hangover siya, gagawan siya ng sabaw ni Luna gibson para mahimasmasan siya.Mahilig siyang mag lagay ng espesyal na pampalasa sa sabaw, kaya’t natatangi ang lasa nito. Anim na taon nang hindi natikman ni Joshua ang sabaw na ito.Gayunpaman, sa mga sandaling ito, ang sabaw na ginawa ni Luna ay parehong pareho sa gawa ni Luna Gibson!Wala nang pakialam si Joshua sa kahit anong bagay. Agad siyang tumayo mula sa kama at mabilis siyang bumaba.Sa kusina sa baba, gumagawa ng oats si Luna para kay Nellie. Sobrang pokus niya sa paggawa nito, kaya’t hindi niya napansin ang mabilis na mga yapak sa likod niya.Nang mapansin niya na ang presensya ni Joshua, nakatayo na ito sa likod niya.Pinatalikod ni Joshua si Luna at hinawakan niya ang mga panga ni nito gamit ang malaki niyang mga k

Nung kumatok si Luna sa pinto at pumasok ng may dalang mainit na tsaa, nakaupo si Joshua at may kausap sa phone.Nang makita niya na pumasok si Luna, sumulyap ng malamig si Joshua at nagpatuloy siya sa pagsaway ng kanyang staff, “Ilang taon ka na bang nasa trabahong ito? Kailangan ko pa bang itruo sayo kung paano irespeto ang mga nakakataas sayo? Ano ngayon kung bad mood ka? Kailangan ko ba, ang boss mo, pakialaman ang mga emosyon mo? Kapag naulit ito, maghanda ka nang mag resign!”Ngumiti ng maliit si Luna nang marinig niya ang mga sinabi ni Joshua. Tila pinapagalitan ni Joshua ang kanyang staff, ngunit indirekta niya itong sinasabi kay Luna.Ito ang pangatlong beses na pinapunta siya ni Joshua para gumawa ng maiinom. Mula sa kape at tsaa, alam ni Luna na hindi kailangan uminom ni Joshua ng ganito karami habang nagtatrabaho ng gabing ‘yun. Ang tanging rason lamang ay sumama ang loob ni Joshua dahil hindi niya ito pinapansin at trintrato niya ito ng malamig.Laging mapagmataas si J

Mas naging malapit at malakas ang amoy ni Joshua.Noon, hiniling ni Luna na halikan siya ng kusa ni Joshua, ngunit hindi siya hinalikan nito ng kusa sa tatlong taon ng kanilang kasal.Maging sa buhay man o sa kama, laging si Luna ang unang kumikilos.Dati, inisip lang niya na passive si Joshua. Ngunit, sa mga sandaling ito, nakita niya na ng klaro.Hindi naman sa passive si Joshua; kay Luna lang siya hindi nagkukusa. Tulad sa mga sandaling ito, kalahating buwan pa lamang siyang katulong ni Joshua, ngunit hinalikan na siya ng basta basta.Habang iniisip ito, naging malamig ang mga mata ni Luna.Pak!Sa sandaling dumikit ang mga labi ni Joshua sa mga labi niya, may malutong na tunog ng sampal na maririnig sa backyard.Sa sobrang lakas ng sampal ay napaliko ang ulo ni Joshua sa gilid. Dumilim ang ekspresyon niya at bumalik siya sa kanyang sarili.Lumingon siya at tumingin siya ng galit kay Luna. “Ang lakas naman ng loob mo na sampalin ako?”Binalik ni Luna ang kamay niya dahil