Halos liparin ni Khalid ang daan mula sa entrance ng condominium hanggang sa makasakay s'ya ng elevator.Iniwan n'ya ang motor sa labas at inihabilin iyon sa guard na naroon.Khalid was nervous the whole time. Sigua told him that Alelie was awake but she's quiet. Not even a single word come out from her after she woke up.Nang bumukas ang elevator, mabilis pa alas-kwatro n'yang tinungo ang unit n'ya.Nakita n'ya sa labas ang isang lalaking nakatayo sa harap ng unit n'ya at parang nagbabantay. Kaya naisip n'yang partner ni Sigua iyon. Nakita n'yang tumango lang ito sa kanya. No'ng nakaraan kasi, iba naman ang partner ng kaibigan n'ya. Naisipan n'yang siguro nagpalit.Tumango lang din s'ya saka mabilis na pumasok sa loob.And, he was stilled when he saw Alelie on the sofa, staring in the air.“Ez.” ani Kailey Ellena. Batid n'ya ang pag-aalala sa boses nito.Tumingin s'ya rito,  “Is she okay?” tanong n'ya sa kapatid saka luma

Naalimpungatan si Khalid nang may paulit-ulit na yumuyugyog sa balikat n'ya.He looked up to see who it was and it was Kailey Ellena.Tumingin s'ya sa pambisig na relong suot n'ya. Alas-10 pasado na.Kailey Ellena smiled, “Alelie's okay now and she has been transferred to her room.” Agad s'yang napatayo, “Shit. Nakatulog ako.” aniya.Ngumiting muli ang kapatid saka tumango, “Mas okay na rin 'yon. Atleast ngayon, she's fine.” ani Kailey Ellena.Tumango s'ya, “Saan ang room n'ya?” tanong n'ya sa kapatid.Tinapik nito'ng muli ang balikat n'ya, “Tagal mo kasing magising. Kanina pa kita ginigising, e.” anito. “Anyway, tara na. I'll lead you the way. Naroon na rin pala ang si Mommy at Tita Ara. Well, about Dad and Tito Jerome, nagpa-iwan sila sa presinto. Anong oras na naroon pa rin.” kuwento nito sa kanya kahit hindi naman s'ya nagtatanong.Lumingon ito sa kan'ya nang mapansin tahimik s'ya, “I'm telling you that just to informed yo

Alelie felt so bothered. Kanina pa tahimik ang binata at kahit na isang salita ay walang lumalabas mula rito.Alam n'yang dahil iyon sa nangyari kanina.He really took my brother's words seriously. Anang isip n'ya.Dumiretso lang ito sa sala saka ito umupo sofa. Pinanood lang n'ya ang mga kilos nito.Sumunod s'ya rito at umupo sa tabi nito, “Khal?” pagkuha n'ya ng atensyon nito.Tumingin ito sa kanya na para bang isang bata na nakikiusap, “Baby?” tawag nito sa kanya pabalik.She kissed him on his cheek, “Hmm?” she hummed. He stared at her, “Don't leave me, please?” pakiusap nito.Ito na nga ba ang sinasabi n'ya. Talagang sineryoso nito ang sinabi ng kapatid n'ya.Kinuha n'ya ang dalawang kamay nito at ipinalibot iyon sa bewang n'ya. Saka n'ya ipinalibot ang sariling mga kamay sa leeg nito, “I won't. I'm not planning to.” aniya. “H'wag mong seryosohin ang sinabi ng kapatid ko. Hindi mangyayari iyon.” aniyang muli sa dina

Pagkalabas niya sa Mall, binasa ni Alelie ang dalawang mensahe galing sa kaibigang si Charisse at isang mensahe naman mula sa kaibigang si Sharmaine.From: Charisse;Alelie-babe, sunod kami agad sa'yo. Buset na mga ka-theater club ko ayaw umayos. 🥺From: Charisse;I already told Ssen kung saan ka namin pupuntahan. Hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon nasa cheerleading squad pa rin siya, e graduate naman na si Peter last year. Anyway, sunod agad ako sa'yo. Saglit lang ito! Ingat, Alelie-babe! Muah! 😘From: Sharmaine;A, I'll be done here after 20 or 25 minutes. Nas-stress ako rito. Wala naman na akong ichi-cheer ayaw pa akong paalisin ng buset na bakla na 'to. Feeling may matres e wala naman siya no'n! 🙄Text me when you get there. Tatapusin ko lang ang buhay nitong bakla na ito. 😆 Charot. Ingat, A! Sunod ako agad! 😘Natawa siya sa mga mensaheng natanggap mula sa mga kaibigan.Nang matapos basahin ang mga mensahe ng mga ito,

Makalipas ang ilang buwan, hindi makapaniwala si Alelie na kahit saan siya magpunta ay bantay-sarado siya sa mga kaibigan.Oras-oras ang mga itong tumatawag sa kanya. Kahit na nasa broadcasting room siya, magugulat na lang siya kasi pabigla-bigla ay bubukas iyon at naroon ang dalawa.Gaya na lamang ngayon. Busy siyang inaayos ang natapos nilang i-record nang biglang bumukas ang pintuan no'n.Kunot-noo niyang tiningnan ang dalawa na para bang nakampante nang makita siya.“Really? Hanggang saan niyo ako balak na sundang dalawa?” tanong niya sa mga ito. Saka niya pinasadahan ng tingin ang mga suot nito, “At aware ba kayo sa itsura niyo ngayon?” ngiwi niyang tanong sa dalawa.Si Sharmaine kasi, suot pa rin ang uniform nito sa cheerleading na super ikli. Si Charisse naman, suot ang isang dark green na gown. Sigurado siyang galing pa sa practice ng cheerleading squad si Sharmaine at hindi na siya magugulat kung galing pang practice ng theater club si Cha