NOON ANG PAKIRAMDAM na malayo kay Rexx ng ilang araw o buwan sa tuwing malalayo ang shoot ng project na natatanggap ko ay hindi ganun kahirap---siguro ay dahil kahit gaano man ako kalayo,alam kong kay uuwian pa rin ako, alam king may asawang naghihintay sa pagbalik ko.But now? Days, weeks and months past, leaving alone here in Canada is not that easy as I thought, walang pagkakataong hindi ko namimiss ko si Rexx kaya minsan ay gustong-gusto ko ni siyang tawagan at marinig muli ang boses niya, ngunit pinipigilan ko lang ang sarili ko.I leave him to find and fix myself, kaya parang sinira ko narin ang planong ayusin ang sarili ko kung gagawa lang ako ng araan para makausap siya. I missed him so much, but this is not the right time to call and talk to him. -I'm still not ready to asked his forgiveness, I still need more time.Pero minsan, hindi ko maiwasang itanong sa sarili ko kung kamusta na kaya siya? Kung maayos ba ang lagay niya? Kung nakakakain ba siy

"TOMORROW is our Flight Janna, sigurado kana ba talaga sa pagbabalik mo?" Tanong ni Maureen bago ito uminom sa baso niyang may lamang wine. I smiled."Yeah! After all, ilang buwan pa ang hinintay natin para sa pagbalik natin sa pilipinas kaya alam kong sigurado na ako Maureen, masyado na kong maraming sinayang na panahon dahil lang sa hindi ko mapatawad ang sarili ko, at ngayon, ayoko ng dagdagan pa iyon Maureen." Saad ko na ikinangiti niya.Bukas...Bukas na ang balik namin sa pilipinas, nakakaramdam man ng kaba sa isiping makikita ko na muli si Rexx ay wala akong balak umatras, three years living alone without him is enough, at natatakot akong baka kapag tumagal pa ay maging dahilan lang iyon para tuluyan ng mawala sa akin si Rexx."Pag dating natin bukas ay didiretso tayo sa interview mo with the reporters and meron din tayong meeting together with Josh para sa gagawin mong fashion commercial ng mga design ni Ella but since Ella is still in New York, Jos

STANDING INFRONT of my parent's house make me felt nervous, because I didn't know of how could I face them after I left, dahil kasi kahit ang mga magulang ko ay iniwasan kong tawagan o kahit sagutin ang mga tawag nila because I was afraid that time na baka galit sila sa ginawa kong pag iwan kay Rexx ng walang paalam---and I think even Rexx parents I guess... Who would by the way? Umalis ako without saying anything and now, babalik ako at magpapakita sa kanila na parang walang nangyari.I blow a deep breath while looking at my parents house, mga magulang ko pa lang ang una kong haharapin ngayong pagbalik ko ay nakakaramdam na ako ng kaba at takot sa magiging reaksyon nila, paano pa kay pag ang mga magulang na ni Rexx ang hinarap ko, at lalo na si Rexx... Another deep breath, I went toward the gate to get in, nagulat pa ang guard ng makita ako kaya agad nitong binuksan ang gate at pinapasok ako, hindi kasi ako nagdala ng sasakyan kaya si Maureen ang naghatid sa akin dito.

AFTER I HEARD everything about Rexx and Cynthia from Mommy Sylvia, hindi ko tuloy maiwasang makaramdam ng pagsisisi dahil sa pag iwan ko kay Rexx ng tatlong taon.He already been through a lot at the young aged and yet I left him because of my selfishness. And now that I'm back, wala na kong balak ulitin ang pagkakamaling ko, I'll promise to never leave him again no matter what, because like what I said, ako naman... Ako naman ang gagawa ng lahat ng bagay na magpapasaya sa kanya, ako naman ang gagawa ng lahat ng bagay na ginawa niya sa akin noon, because he deserved it---no, he deserved more than that. I sighed.Hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba sa isiping ngayon ang uwi ni Rexx, Halos na plano ko na ang lahat sa muli naming pagkikita ngunit hindi ko parin maisawasang kabahan kung sakaling makaharap ko na siya. Muli akong napabuntong hininga at isinandal ang likod ko sa bench na kinauupan ko at pinagmasdan na lang ang swimming pool.Uuwi na siya ngayon

"MOMMY NASAN po si Rexx?" Agad na tanong ng makarating ako sa kusina na humihingal dahil sa pagtakbo pababa.Nang hindi ko kasi nakita si Rexx sa pag gising ko ay agad akong tumakbo palabas ng kwarto pababa sa sala pati na din dito sa dinning area sa isiping baka nandito lang siya. But I was suddenly astonished when I enter the dinning area and I didn't see him.Hindi ko tuloy maiwasang isiping baka panaginip lang na nakatabi ko siya kagabi at nakausap. Pero naramdaman ko talaga ang yakap niya at ang paghalik niya sa noo ko, I felt it was real...totoong-totoo talaga, naramdaman ko talaga siya kagabi sa tabi ko at yakap ako."Iha!---""U-Umuwi siya kagabi right? Mom?" Tanong ko at mabilis na lumapit sa kanya at hinawakan ang mga kamay niya, napansin kong tila naguguluhan na ito sa inaakto ko. "I'm not dreaming right Mom? U-Umuwi si Rexx kagabi, I know, k-kasi tumabi siya sa akin Mommy, n-niyakap niya ako...""Iha! Calm down okay!---"