“So, how's your lovelife, Mr. Buenavista?”  “Ahm--” Tumingin ito sa secretary n'ya na parang nahihiya at 'yong secretary n'ya natawa nalang nang bumaling kay tatay. “Mahiyain po talaga siya, hehehe.” Sinamaan ng tingin ni Karlos ang secretary nito. Kaya hindi na umimik pa ang secretary n'ya. “Alam mo. Itong anak ko wala pang boyfriend. Irereto sana kita sa kaniya,” nilingon ako ni tatay na agad ko namang sinamaan ng tingin. Ano ba kasi ang gusto nito ngayon. Napatingin ako kay Karlos na naka-awang ang bibig ngayon. “A-anak n'yo?” “Oo. Matagal akong nahawalay sa kaniya. Mabuti nga nakita ko siya muli. Siya na naman ang may problema ngayon. Hindi n'ya mahanap ang anak n'ya kung nasaan man ngayon. Wala rin akong alam. Kasi hindi naman siya pala-kuwento. Ang alam ko lang may apo na ako sa kaniya.&rdq

 Nagising ako sa isang hindi pamilyar na kuwarto. Sumagi nalang sa isip ko bigla ang nangyari kagabi. Tiningnan ko ang aking katawan na ngayon ay may suot nang isang kulay puti na oversized T-shirt. Si Karlos siguro ang nag-suot sa akin nito. Nahiya naman akong ngumiti na parang kinikiliti. Binuklat ko ang kumot para matingnan kung may suot ba ako sa ibabang parte ng katawan ko. Nagulat nalang ako na may panty na pala ako. Si Karlos na naman 'to. Napasapo nalang ako sa noo ko na kinikilig. Umagang kinikilig. Bumangon na ako at saka tumayo para hanapin si Karlos. Lumabas ako ng kuwarto at naamoy ko 'yong amoy ng sibuyas at bawang na ginigisa. Tapos nakita ko si Karlos na nakatalikod ngayon habang nagluluto. Kinikilig na naman ako. Nakasuot ito ng kulay puti na sando at boxer short. Ang laki ng mga muscles n'ya. Ngayon ko lang nahalata. Malaki ang pinagbago ng katawan n'ya ngayon kumpara dati. “Gising ka

 Ito na ang pinakahihintay ko. Ang araw na gustong-gusto kong dumating nang sinabi ni Karlos sa akin na isasama n'ya ako sa pag-uwi dito sa dati nilang bahay sa Cavite. Nandito na kami ngayon sa harap ng bahay. Ang bahay na kung saan naging katulong ako dito dati. Hindi ko akalain na babalik pa pala ako dito at ngayon kasama ko na si Karlos. Bumaling ako sa kaniya na ngayon ay naka-ngiti na sa akin. Nginitian ko naman siya. Tapos hinawakan n'ya ang isa kong kamay na naka-hawak ngayon sa seatbelt at pinisil n'ya. “Baba na tayo,” aya nito sa akin na agad ko namang tinanguan. Sabay na kaming bumaba dito sa kotse n'ya. Kinakabahan ako. In-alok ni Karlos ang braso nito sa akin na agad ko namang hinawakan. Naka-kapit ako sa braso n'ya at sabay naming tinahak ang daan papasok sa kanilang bahay. “Sir, nandito na po pala kayo,” dinaluhan kami ng isang kasambahay na ngayon

 “Ano na naman ang ginagawa mo dito?” nakasimangot na tanong nito sa akin na agad ko namang nginitian. Nandito ako ngayon sa address na binigay no'ng Alvarez sa akin. Hindi ko inaasahan na si Pia ang mag-bu-bukas ng gate ngayon sa akin. “May kailangan lang akong tanungin. May tao kasi na nag-bigay ng address sa akin at dito n'ya ako tinuro.” Namilog ang mga mata nito sa akin at umawang ang kaniyang bibig. “Sino?” naguguluhan nitong tanong sa akin. “Si Alvarez.” Nakita ko kung paano ito napasinghap sa binanggit kong apelyido. Naging balisa ito at tumingin kung saan-saan hanggang si hinila n'ya ako papasok sa loob at saka n'ya sinarado ang gate. “Sa loob tayo mag-u-usap!” inirapan ako nito at saka na-unang lumakad papasok ng kaniyang bahay. Sinundan ko naman siya hanggang sa makarating kami sa sala nila.

 "Alexa," hindi makapaniwalang tawag ni Ate Elys sa akin. "Hoy! Namiss kita," saka n'ya ako nilapitan at hinagkan. Na-miss ko ri siya. Napabitaw kami sa isa't isa na nagkangitian. Nakita ko na malaki na ang tiyan nito at malapit na siguro siya manganganak. Napahaplos siya sa tiyan n'ya nang makita ko na pinasadahan ko ng tingin. "Teka!" turo nito sa likod ko. May kasama kasi ako ngayon. "Si Emzo. Emzo, ang Tita Elys mo," pagpapakilala ko sa kanilang dalawa. Habang hawak ko na ngayon si Emzo na kararating lang kasama si Ayana. Na-una kasi akong pumasok dito sa loob ng bahay nila ate habang sila ay sumusunod sa akin. "Naku! Ang laki n'ya na," mangingiyak na banggit ni ate. Tiningnan ako nito na parang hindi naniniwala. Tinanguan ko lang siya hanggang sa nilapitan n'ya si Emzo at niyakap. "Mabuti at kasama mo na siya ngayon," masayang sabi ni ate sa akin. Tumango naman