All Chapters of Crumpled Heart (Tagalog): Chapter 31 - Chapter 40

Hi! Another kabanata again! yey! Katatapos lang mag attend nang klase ang Ate niyo at jusko sumasakit ang ulo sa Accounting!   Hindi sumagot si Sabrina. Ngayong nakatingin na ako sa kanila ay nakita ko ang seryosong itsura ni Leon habang kaharap ang ex girlfriend niya.   "Paano niya ba nalaman na nandito kayo?" Tanong ni Leon kay Kliyan.   "I don't know, what did she do?"   "You're kidding Leon!" Marahas na sigaw ni Sabrina.   "Will you stop? Just accept it, it's over!" Inis na sabi ni Leon.   I can't believe this is happening infront of me. It's my first time to see something like this on live. Leon just one of the definition of my fathers doing. Parang nakikita ko sa kanila ang Mama at Papa ko. Kaya mas lalo pang namuo ang galit ko sa dalawang lalaking ito. Leon at Papa.   Hindi ko rin maiwasang makita kung gaano kalayo ang agwat ng mun

Talagang walang pakialam sa mga nararamdaman ng ibang tao dahil sa mga pinaggagawa niya. He is cold as ice!   "What are you talking about?" He said in a cold baritone.   Napairap ako. Wala siyang kwentang kausap. Hindi ko matanggap ang sinabi niya. Lalo pa akong nainis dahil doon.   "Hindi mo ba alam ang ginawa mo kanina?! You are good at embarrassing people!"   His brows furrowed. "I don't understand."   "Hell yeah! You'll never admit it! Act more, bastard!" sigaw ko sa harapan niya.   Nagpapasalamat ako dahil oras ng klase at kami lang ang walang klase sa floor namin kaya walang tao sa hallway. My anger is just too much that I don't know how to handle it anymore. The burning feeling within my heart… the annoyance and the weird feeling.   He should be annoyed now that I called him bastard. Noon, sa isip ko lang siya nasasabihan ng ganoon

Nag-aanlinlangan akong umiwas at nag hanap ng ma isasagot. Biglang na blanko ang aking utak dahil sa kaniyang sinabi. mabuti at nakahanap din ako nang sasabihin.   "E, W-Wala na kayo ni Sabrina. Hindi ba gawain mo 'yon?" sagot ko bago bumaling sa kanya at matapang na tumingin dahil may nasabi.   Ngumuso siya. "Hindi na ngayon."   Napatawa ako. Hindi makapaniwala sa kanyang sinabi. Hindi na ngayon? I don't think so. Hindi ako naniniwalang tinigil na niya ang pambababae. It's just his alibi! He was known for his playboy lifestyle and that will never change. Once a playboy always a playboy!   "You're still a playboy to me." saad ko.   He looked at me with disbelief in his eyes. "Is that what you see?" he asked me.   Nakitaan ko ng pait ang kanyang boses pero hindi ko iyon pinansin. He's looking at me with those intense but serious eyes. Ngumuso ako. Hindi ako su

Wala akong balak pumunta sa isang relasyon. Wala sa isipan ko ang love life na 'yan. Lalo pa't ganito ang buhay namin. Kung papasok man ako sa isang relasyon ay hindi 'kay Leon. Mas gugustuhin ko na lang sa iba. At 'tsaka, hindi dapat ako nangangarap ng isang katulad niya. Hindi kami bagay.   Lumipas ang oras sa araw na iyon ng sobrang tagal. Hindi ko alam pero gusto ko ng mag-Sabado agad. Miyerkules pa lang ngayon. Napahinga ako ng malalim habang naglalakad sa pathway ng school sa labas. Hindi na ako makapaghintay! Wala akong makitang tricycle kaya pupunta ako ngayon sa pinakadulo kung nasaan ang kalsada. Lhara's with her driver all the time. Inanyayahan niya ako araw-araw na sumakay na lang sa kanila at lagi naman akong tumatangi. Kasi naman, hindi naman sila dumadaan sa amin kaya naisip ko ang hassle kapag pumunta pa sila sa amin para ihatid ako pagkatapos ay babalik din sa dinaanan nila. Ayoko ng ganoon. Nakakahiya!   I am currently with

HELLO! MEDIYO BUSY ANG ATE NIYO DAHIL EXAM NA NAMIN PERO ETO NA, ENJOY READING PO! STAY HYDRATED! :))   Pagbukas ko ng pintuan at pagpasok ay bumungad ang nakakalokang ngiti ni Ana sa akin. Damn, she saw it!   Nagpatay malisiya ako at nilapag ang bag sa isa sa mga upuan sa sala namin. Nakatayo siya at pinagmamasdan lamang ako habang may malaking ngisi sa labi.   "Ano?!" Iritado kong sabi dahil sa kanyang ngiti bago padarag na umupo sa upuan.   "Hinatid ha? Ano sunod?" Tumaas ang kanyang kilay.   "Hindi ko alam kung anong pinagsasabi mo." Patay malisiya kong sabi.   Tumawa siya. "Hoy! Akala mo hindi ko naririnig mga chismis sa inyo ha! Pinagkakaila mo pa, sige!"   Inirapan ko siya. "Naniniwala ka rin doon? Hindi 'yon totoo maniwala ka sa akin, Ako ang kapatid mo!" Sagot ko.   "Bakit naman ako maniniwala? I know you." S