All Chapters of Crumpled Heart (Tagalog): Chapter 21 - Chapter 30
235 Chapters
KABANATA 10
"I will kapag nagkaroon ako ng time, I'm gonna spend my vacation here." Tumango ako.   "So... you live here?" tanong niya ng walang narinig na sagot sa akin.   Bumaling ako. "Oo, kayo?"   "Sa Maynila kami pero we have house here." I nodded.   "Magkaklase ba kayo ng pinsan ko?" tanong niya muli. Ayaw putulin ang usapan.   "Hindi e,"   "Oh? Akala ko magkaklase kayo because you two look close?"   Natawa ako ng konti. "Hindi, nakilala ko siya kasi barkada niya si Leon. And we're not really close, kakilala lang."   "Speaking of Leon, what's your connection to him?" He asked curiously.   Natigilan ako dahil hindi ko iyon inaasahan pero agad ding nakabawi. Hindi natuloy ang sanang isasagot ko dahil sa nag-salita sa harapan namin.   "She’s, my girlfriend." Leon marked with ruthlessnes
Read more
KABANATA 10.1
Nakalahad ang isang kamay sa akin habang ang isa ay nakahawak sa lubid ng kabayo. Tinanggap ko na lamang ang kamay niya bago bumaba.   "Nabasa kita. You should change," sabi niya ng nakababa na.   "Kaya nga uuwi na ako para magpalit."    I looked at my wrist watch and saw it's four pm. Usually my work end at five pm here. I still have one hour, huh?   "It's my responsibility since it's still your work time. I'll give you clothes to change with." Nakatalikod ako sa kanya kaya napabaling ako.   I saw his already done with the horse so now his attention is all on me. Hindi ako nagpatalo sa madilim niyang mga tingin. Tumingin ako ng walang emosyon pero sa kaloob-looban ay sumisigaw na ang takot.   "Can I just go home? Ibawas mo na lang ang isang oras sa sweldo ko." matapang kong sabi.   His jaw clenched. Napakurap-kurap naman ako at nagh
Read more
KABANATA 11
Hindi naman gaanong nabasa niya ang top ko, sa bandang gilid lamang dahil hindi naiwasan ang pagdikit nito sa bawat pagkabig ng kabayo kanina. Umiwas ako ng tingin at piniling huwag ng magsalita pa bago tinalikuran siya. Nagmadali na akong maglakad palayo roon at nang makarating sa tapat ng bahay namin ay agad akong lumiko.   Napatigil ako sa paglalakad at napasandal sa pader ng bahay bago napahinga ng maluwag. I feel comfortable now that I know his afar. Bigla akong na curious sa kanya kaya napasilip talaga ako mula sa pader kahit na alam ko namang wala na iyon doon. But I was wrong, ng dumungaw ako ay siyang pagtalikod naman niya. And that's when I realized that he's been watching me until I get up here?! Napakagat ako sa aking labi at hindi alam kung bakit nakaramdam ng hiya. Pilit ko iyong kinalimutan at pumasok na lamang sa loob ng bahay.   I decided to bring the book which I had previously borrowed from Gian because I feel this day wil
Read more
KABANATA 11.1
I smelled manly scent when I pass him. Hindi matapang, sobrang bango nito na hindi naging sensitive ang ilong ko. Usually, my nose sensitive in dusk or any scent na ayaw ng ilong ko. Pinilig ko ang aking ulo dahil sa naiisip. Sobrang rumi ng kamay ko kaya diretso ang lakad ko patungo sa likod ng mansion para maghugas. They have faucet here for workers who work outdoors. Napansin kong sumunod siya sa akin kaya bigla na naman akong kinabahan knowing that we're be alone together.   Ilang akong bumaling sa kanya. I am trying alright! I am trying to act normal infront of him but his intense presence just too much for me to handle.   "A-Ah, saan b-ba tayo pupunta ngayon?" Utal na tanong ko habang naghuhugas ng kamay. Nasa likod ko siya. His both hands are on his pocket while watching me.   "Where do you want?" he asked.   Napatigil ako sa pagsabon ng aking kamay at agad na bumaling sa kanya. "Ikaw dapat an
Read more
KABANATA 12
Napakagat ako ng labi dahil totoo iyon at ayokong aminin dahilan ng hindi ko pagkakasagot sa kanyang tanong.   "You accept him while me not, huh?" there's no emotion in his voice.   "Hindi naman sa g-ganoon..."   "Then what?"   I swallowed hard at tumitig na lang sa nakabukas na libro sa aking mga palad. Bakit nga ba? Dahil... iba si Leon sa mga taong nakilala ko. He's rare. Or maybe because he comes from the city kaya iba siya sa mga tao rito?   Hindi ko alam ang isasagot kaya nanatili pa rin akong tahimik. "I need answer Marianna." malamig niyang sabi.   I swallowed hard while blood runs out on my face. "B-Bakit gusto mo akong maging kaibigan?" I asked and this time I looked at him.   I saw how he paused a bit to my question. I want to know why, why he wants me to be his friend. Dahil pakiramdam ko kapag tinanggap ko siya magugunaw na a
Read more
KABANATA 12.1
How stupid, Mariana!   Hindi ako sumagot kaya nagpatuloy siya. "Mabuti pa umalis ka na lang diyan, Mariana Louise!"   "Gusto ko na rin namang umalis, pero hindi ko alam kung makakaalis ba ako dahil may pinirmahan ako!" Namilog ang kanyang mga mata.   "What the hell, Mariana?! Kailan 'yan? Bakit hindi ko alam?!" sunod-sunod niyang tanong sa galit na tono.   Napakagat ako ng labi dahil ngayon ko lang naalala na hindi ko pala nasabi sa kanya! Bigla akong kinabahan. Nakalimutan ko! Hindi pa naman kami sanay na may nililihim sa bawat isa sa amin.   "Noon pa.. nakalimutan kong sabihin." sagot ko sa maikling boses.   Nasapo niya ang kanyang noo at saglit na napatigil. Parang pinoproseso niya ang mga narinig.   "You two have argument and you didn't tell to me. Ilang buwan ang nakalahad doon?" She looked at me with dagger eyes.  
Read more
KABANATA 13
This is the second time I've seen his hair messy. His hair usually looks decent everytime in school.  Sa lagoon at ngayon ko lang nakitang magulo and I can't help but to find it cute. Pinigilan ko talaga ang aking sariling hawakan ito. Hindi ko alam kung bakit gusto ko iyong hawakan. Even in waking up he still look ruthless and uneasy. Kailan ko kaya makikitang pumungay ang mga matang 'yan?   Nilahad ko ang bandeha na hawak para kunin na niya. He just looks at it and turned his stare back at me.   "Come here." he marked with finality and leave the door open.   My eyes windened because of what he just says. I never thought this would happen! Akala ko hindi siya nagpapapasok at kinukuha na lang ito. I was hesitant to go inside but he said so. Just… just wish me luck. I am filling negative vibes now.   I walk slowly through his white and gold door before opening it widely. Nahanap ko kaagad siya sa
Read more
KABANATA 13.1
Like, ano ang sinasabi nito?! This is my job. Kaya ako na ang nagpresenta at ayoko rin namang makihalubilo sa kanila lalo pa nakita ko ang masasamang tingin ng mga babaeng kasama nila. Baka sabihing ang ganda ng buhay ko rito ha. Kung ganoon man, ay nagkakamali sila ng iniisip.   "Thank you, Maren," sabi ni Kliyon, barkada ni Leon.   Nilapag ko muna ang tray ng juice sa lamesa bago nginitian siya.   Tumango ako. "This is my job, no need to thank me." I answered politely.   "Uh-huh. But still thank you though." he smirk, and he raised his brows. Nangingiti akong umiling bago umambang umalis para sana kuhanin ang pagkain naman.   "Hayaan mo na ang ibang kasambahay. I didn't order you to do it. Just sit." narinig kong utos sa akin ni Leon.   Bumaling ako sa kung saan si Leon. He looked serious and his brows are furrowed. Bakit gusto niyang umupo ako? Hindi ako n
Read more
KABANATA 14
Nakadungaw siya sa akin habang ako ay nakatingin lang sa kanyang dibdib. Natatakot na tumingin at dikit na dikit ako sa counter para lamang huwag kami magkadikitan. I could feel his breath at the top of my head and that caused goosebumps on my whole body.   "Do you like someone?" ulit niya.   Seryoso at may awtoridad ang boses niya na dahilan ng pag-iling ko agad. I hate the way he makes me feel like this. I hate it so much. Para akong kawawang kuting sa loob ng bisig niya.   "No..." Marahas ang pintig ng aking puso na sa bawat tambol nito ay binabara ang daanan ng hangin sa baga ko.   "Then, I'll do my best to make you interested on me." He marked.   Parang kinukurot ang aking puso ng marealize kung ano ang sinabi niya. Ngayon nasagot ang sinabi ni Lhara. She's right. I am currently his target. Kailangan ko na talagang makaalis sa puder niya sa madaling panahon. Dahil kung hindi
Read more
KABANATA 14.1
I never glanced dahil sa pagkataranta samantalang siya ay hindi ko man lang nakitang nataranta. Napahinga ako ng malalim ng nakitang si Kliyon iyon. I saw how his stare goes to Leon and after that to me. Bahagya ring umawang ang kanyang labi at parang may napagtanto.   "Oh sorry, kukuha lang sana ako ng tubig. Sige, mamaya na lang." he smirks.   "Hindi Kliyon, just get your water. Ilalagay ko na 'to sa sala." sabi ko dahil ayoko ng maiwan kasama si Leon.   Kinuha ko na ang bandeha ng pagkain. May isa pang bandeha at kailangan ko iyong balikan pero saka na kapag umalis na ang dalawang to rito. Bago pa makasagot si Kliyan ay nilagpasan ko na siya at nagtungo sa sala.   "What the hell..." I slowly cursed while walking when I remembered what just happened. Napapikit ako nang mariin dahil sa inis sa aking sarili. Gusto kong pukpukin ang ulo ko dahil sa katangahan ngunit may hawak akong bandeha kaya hindi
Read more
PREV
123456
...
24
DMCA.com Protection Status