All Chapters of Crumpled Heart (Tagalog): Chapter 1 - Chapter 10

235 Chapters

SIMULA I

Hi there bestie! Thank you for reading my work! It means a lot to me. Enjoy reading! SIMULA I can't get it why people mostly like to be in a relationship when in the first place they know it will never last. Kaya hindi ko tinatanggap ang mga panliligaw sa akin dahil alam ko namang hindi ko sila sasagutin. Okay call me pakipot or whatsoever but my mother says to only enter into a relationship if you know this person is the one you will marry. I agree with her. Because you're just wasting your time on something you can't really find fun. I'd rather spend my time on my studies, or some jobs to help my mother. "Sige na, Maren. Tanggapin mo na. Don't you know him? Ang laki na ng nabingwit mo!" I shook my head and looked at her with disbelief in my eyes. She's referring to the man from college department. The man asked me if he can court me a

KABANATA 0

Crumpled Heart (Tagalog)/Tyche

CONTINUATION... I wondered looking at her but I still smiled. Bakit ang isang anak ng mayaman nakikipag-usap sa mga katulad ko? "Sure, I'm Mariana by the way, nice to meet you." "I know you. I've been seeing you last year and I can't believe we're classmates!" masaya niyang sabi. Nagulat ako sa kanyang sinabi. Kilala ko siya dahil anak siya ng isang kilalang negosyante rito sa Palanan. Hindi ko inaasahan na kilala niya ako. Sanay naman na ako sa mga turing sa akin ng ibang mayayamang babae. They always have the hate at me at hindi ko alam kung bakit. Kaya wala ako masyadong friends, kung meron man ay mga katulad ko ring mahihirap. I don't mind it at all. "Huh?" "You're so popular! Don't you know? My classmates always talked about you." I smiled shyly. "Ah, hindi naman. Dahil siguro sa maganda ako pero mahirap?" I joke. &nb

KABANATA 1

Crumpled Heart (Tagalog)/Tyche

Nagmadali agad akong umakyat sa hagdan papunta sa second-floor ng building namin. I am twenty minutes late. Wala na akong nakitang estudyante pag-apak ko sa hallway. Bigla akong kinabahan. Nasa gitna pa ang classroom ko at tatlong room pa ang lalagpasan ko. Binilisan ko na lang ang paglalakad at huminto ng nasa pintuan na nang papasukan kong silid. I see the way my classmate’s glance at where I am pero hindi ako lumingon, nasa Prof lang namin ang tingin ko. I swear I am so nervous right now. I don't know why! Is it because it's my first time doing this? "Oh? It's my first time seeing you late, Ms. De Silva. Akala ko absent ka na naman mabuti at nakapasok kana," sabi ng Prof ko. Napalunok na lamang ako bago magsalita. "Ma'am, I am so sorry for being late. I have my reasons, I will accept any punishment for this." Kinakabahan kong sabi. "No, I understand, Ms. De Silva. Yo

KABANATA 1.1

Crumpled Heart (Tagalog)/Tyche

Bakit ang isang anak ng mayaman nakikipag-usap sa mga katulad ko? "Sure, I'm Mariana by the way, nice to meet you." sabi ko. "I know you. I've been seeing you last year and I can't believe we're classmates!" masaya niyang sabi. Nagulat ako sa kanyang sinabi. Kilala ko siya dahil anak siya ng isang kilalang negosyante rito sa Palanan. Hindi ko inaasahan na kilala niya ako. Sanay naman na ako sa mga turing sa akin ng ibang mayayamang babae. They always have the hate at me at hindi ko alam kung bakit. Kaya wala ako masyadong friends, kung meron man ay mga katulad ko ring mahihirap. I don't mind it at all. "Huh?" "You're so popular! Don't you know? My classmates always talked about you." I smiled shyly. "Ah, hindi naman. Dahil siguro sa maganda ako pero mahirap?" I joke. Iyon ang palagi kong naririnig sa mga anak mayaman na mga babae simula noong grad

KABANATA 2

Crumpled Heart (Tagalog)/Tyche

Akala ko mamaya pa ang break ng mga College Department? "Let's go." Rinig na rinig ko ang taranta sa aking boses habang kinukuha ang aking pagkain. "Huh? Why?" she asked curiously. I looked at her. "Let's go, Lhara. Ayokong makita ako ni Anton!" I said desperately. It's true. I don't want to build any conversation with him since I already cut it off since we first met. Lalo pa mainit kami sa mga mata ng tao. Also, alam ko namang gustong-gusto iyon ni Freya at ayoko namang ako ang pag-initan niya dahil sa may koneksiyon pa rin kami kahit na binasted ko na. Its makes sense right. I grab her when she didn't move. Nagpatianod naman ito pagkatapos ay malalaki ang hakbang kong naglakad patungo sa pintuan ng cafeteria habang hila-hila ko si siya. I looked at where Anton is and slowly thank underneath when he doesn't notice us. Nakatalikod kasi sa amin habang nasa pila sila.

KABANATA 2.1

Crumpled Heart (Tagalog)/Tyche

Buti na lang at close ko ang lahat ng nandito maliban lang sa dalawang iyon. Leon and Jasmine. "Magbigay na lang tayong lahat ng kanya-kanyang pamagat na related sa binigay ni Ma'am tapos mag-botohan na lang tayo. Kung sino ang mas maraming boto 'yun na 'yong title natin." Paliwanag ni Tessie. "Ang dami naman no'n! Magbigay na lang kayo ng tatlong pamagat tapos doon na lang tayo magbotohan." Reklamo ni Jasmine. Napabaling ako sa kanya. Katabi niya si Leon at walang hiyang pilit na dumidikit pa ito sa kanya. Napataas ako ng kilay. "Hindi pwede, dapat lahat gumawa. This is group remember?" "Tama si Maren, Jasmine. Sumunod ka na lang." May inis na sabi ni Tessie. Hindi na ito nagsalita at umirap na lang sa akin. Nagdiscuss pa si Tessie ng mga plano at gagawin. I take notes of that. "Okay ba kayo sa Sabado?" tanong ni Tessie. May group meeting kami ulit. May trabaho ako sa

KABANATA 3

Crumpled Heart (Tagalog)/Tyche

"Sige Feria, maiwan ko na kayo, Maren." baling sa akin ni Manang Nita. Tumango ako at ngumiti sa kanya. Nang makaalis ay bumaling agad ako 'kay Senyora. "Mag-papaalam sana ako Senyora na hanggang alas dos lang ako makakapagtrabaho ngayon." Nahihiya kong sabi. "Oh? Bakit?" bumaling siya sa akin. "May group meeting kasi kami ng mga kaklase ko mamaya, Senyora." Tumango siya. "Sige, walang problema. Pero hindi ko iyon ibabawas sa sweldo mo, okay?" Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi pwede iyon! Dapat niyang ibawas dahil hindi naman ako buong araw nagtrabaho. Nakita niya siguro ang gulat sa aking mukha kaya muli siyang nagsalita. "No buts, Mariana." Napangiti siya ng nakita akong napasimangot. "Nabanggit din ni Leon na may meeting siya." "Ah, opo. Magkagrupo po kami, Senyora." Sagot ko.

KABANATA 3.1

Crumpled Heart (Tagalog)/Tyche

Ayokong madatnan pa ako ni Leon doon. Hindi ko alam kung bakit pero nasaktan 'yung ego ko sa kanyang sinabi. Tama nga naman ang sinabi niya. Anak nga pala siya ng amo ko. Pero tinamaan ako ng husto doon. Wala akong ginawa kundi ang matunganga habang naaalala ang kanyang sinabi. Hindi ko na rin siya nakita hanggang sa mag alas dos. Mabuti na rin 'yon dahil hindi pa rin ako makaget-over sa sinabi niya. Pagkatapos no'n ay umuwi na ako para magpahinga at pagkatapos ay maligo para sa meeting. Sa dalampasigan ako lagi dumadaan kapag pumupunta at umuuwi dahil mas malapit ito sa amin kaysa sa kalsada. Hindi ko namalayan ang oras. Tumatakbo na ako ngayon papunta sa mansion nila Leon. I am fifteen minutes late! Now, I am wearing a simple sleeve dress that Lhara gave me on my birthday. Hawak ko ang isang notes at ballpen sa isang kamay. Nakalugay ang mahaba kong buhok na ang ilang hibla nito ay basa pa dahil sa pag-ligo kanina.

KABANATA 4

Crumpled Heart (Tagalog)/Tyche

Natagpuan ko siya malapit 'kay Leon at nakikipag-usap sa isa naming kagrupo. I stared to walked towards them. Mag-papaalam na ako dahil kailangan ko ng umuwi. Kahit na ayoko sanang lumapit sa kung saan si Leon ay wala akong choice. Doon din naman ang dadaanan ko para makauwi. "Tessie," tawag ko ng nakalapit. Nakita ko kung paano bumaling sa banda namin si Leon matapos kong masabi iyon. "Oh, Maren?" "We're done today, right?" "Oo bakit?" kumunot ang kaniyang noo. "Mag-papaalam na sana ako, kailangan na ako sa bahay e.." nahihiya akong ngumiti. "Oh? Ganon ba, sige ingat!" ngiti niyang sabi. I smiled back. "Ingat din kayo!" then I waved my right hand and step forward. "Malapit lang dito ang bahay niyo 'di ba?" tanong ni Tessie. Tumango ako. "Oo, diretso lang d

KABANATA 4.1

Crumpled Heart (Tagalog)/Tyche

Tinulak nila ako sa katabing locker at ininda na naman ang sakit sa likod pagkalapat sa malamig na metal. What the hell. Sobrang sakit noon. "W-Wala akong ginawang masama." halos pabulong kong sinabi dahil sa takot na nararamdaman. Lumapit ang babaeng nagsabi na boyfriend niya si Anton. Ang dalawa ay hawak pa rin ako sa magkabilaan. "I can ruin your life and your family." bulong niya at naramdaman ang isang matulis na metal sa gilid ng aking tiyan. Bumaling ako roon at namilog ang aking mga mata. Nakatutok sa akin ang isang matulis na gunting! Biglang humina ang aking mga tuhod. "P-Please! Anong g-gagawin niyo sa akin..." kinakabahan at naiiyak kong ng tanong. Magsasalita na sana ang babaeng nasa harapan ko ng may nagsalita hindi kalayuan sa amin. "Anong ginagawa niyo." boses ni Leon ang narinig ko. Pare-pareho kaming nagula

1 2 3 4 5 6

...