Lahat ng Kabanata ng Daughter of Fire: The Rightful Heir: Kabanata 41 - Kabanata 50
55 Kabanata
Chapter Fourty-one: Mournful War II
Third person's point of view Nang makaalis na si Prinsesa Aislynn ay agad na ipinatawag ni Headmistress ang kaniyang tapat na alagad. Inutusan niya itong mag-imbestiga ukol sa sinabi ng prinsesa at nagpag-alaman niyang tama nga ang lahat ng iyon ang hindi niya lang mapunto ay kung bakit iyon sinabi sa kaniya ni Prinsesa Aislynn. Sa kaniya na ba siya kampi at hindi sa kapatid at pamilya nito? Ipinatawag niya ang lahat ng kaniyang tapat na alagad at kawal. Napagpasyahan niyang sumugod sa kuta ni Queen Bernadette para biglain ito at hindi na magawang makalaban. Hindi siya makapapayag na may ibang makinabang sa trono ng kanilang pamilya maliban sa kaniya. Makikipag patayan siya para dito.  Lulan ng kanilang mga kabayo ay nagtungo sila sa kahari
Magbasa pa
Chapter Fourty-two: The Phoenix
Acheron's point of view I was rooted to the spot and my eyes were fixed at her. Is it really her? I rubbed my eyes, squinted it and even blink numerous times to make sure what I am seeing is real. Her body resembles a blasting fire, consuming the invulnerable obscurity of the night. She glided in front of us with her fiery wings. I look straight into her eyes. She still possess the same silvery gray eyes. She smiled and my grief was halted. We were all astounded. No one uttered a single word. It's as if we lost our voices at once. The fire that's covering her body disappeared as she saunter closer to us. "You guys looks like you've seen a ghost. Look how pale your faces are." As if on cue, our mouth fell wide open. It's Tanisha's v
Magbasa pa
Chapter Fourty-three: Run Away With Me
"You... you are a deity?" Lucian asked in utter stun. I told them everything but I left the part about me being pregnant. I am worried. Not only I fell in love with a water manipulator, he even got me pregnant. This baby.. I'm afraid what would he or she become and what will happen to my child once someone found out."That's what I said, Lucian." They were all looking at me as if I am some kind of luxurious thing they can't afford."I can't believe I raised a deity!" Elizabeth exclaimed.After I explained everything—well not entirely, we paved our way to the castle of Trealvale. Ang iba ay bumalik na sa kani-kanilang mga kaharian. Tanging mga kaibigan ko na lang, ang ina ko at si Elizabeth ang kasama ko papuntang kastilyo ng Trealvale.Napatingin ako sa gawi ni Acheron. I quickly look away when our eyes met. Nakatingin din pala siya sa akin. My heart was pounding against my chest. There's pain, and l
Magbasa pa
Chapter Fourty-four: Royal Wedding
Abalang-abala ang buong kaharian sa paghahanda sa kasal namin ni Lucian, lahat sila masaya at excited but not me. It's been two weeks since the day Acheron offered me to run away with him. It's been two weeks since I turned my back to him, and it's been two weeks since my heart died. Hindi na ulit bumalik pa dito sa palasyo si Acheron. Gustuhin ko mang puntahan siya to see him, ano naman ang sasabihin ko? I'll just make it hard for the both of us. Alam ko namang kahit anong gawin namin ay wala kaming laban sa tadhana. Tumatak sa isip ko ang sinabi ni Elizabeth no'ng nakaraang linggo matapos niyang marining ang usapan namin ni Lucian tungkol kay Acheron. "You know why water and fire can't be together?" she asked me. "Because it's two opposing elemental mana?" I answered, unsure.  She nodded her head. "That's one thing. But moreover, water is very dangerous. It can quench fire. This is why I'm aga
Magbasa pa
Chapter Fourty-five: A Promise Of Forever
Hindi magkandaugaga ang lahat ng mga tao sa loob ng palasyo dahil sa paghahanda sa gaganaping koronasyon mamaya. Pagkatapos ng kasal namin ni Lucian ay hindi na sila nag-aksaya ng panahon at agad agad ng sinimulan ang paghahanda. Naipabatid na rin nila sa iba't-ibang kaharian ang mangyayare mamaya. Tanging ang kaharian lang ng Destruria ang hindi nabigyan dahil wala na ang kaharian. Nang mamatay si Queen Bernadette ay naglaho na rin ang asawa nito kaya naman walang namumuno ngayon sa Destruria. Ang dating magarang palasyo ay mas naging magara ngayon. Nagliliwanag ito dahil sa mga gintong palamuti sa bawat sulok. Namamasa na ang mga kamay ko dahil sa sobrang kaba. Ang sabi sa akin ni Elizabeth ay isang sentence lang naman ang sasabihin ko mamaya pero hindi parin maalis ang kaba sa d****b ko. I'm having a cold feet. Kung dati ay sigurado na akong gagampanan ko ang responsibilidad kong ito, ngayon ay parang gusto ko ng umatras.
Magbasa pa
Chapter Fourty-six: Blessed With A Curse
Third person's point of view At the land of mundane, twenty years later...  “I really thought she died—I cried for her, I blamed myself, I grieved for her. Iʼve been miserable, and then.. I saw her, descending from the sky with her fiery wings. I couldnʼt believed my eyes. My brain stuttered. I never knew what happiness was 'til I saw her alive,” Acheron said with his eyes beaming with love. If thereʼs anything Atticus couldnʼt question about his father, itʼs his father's love for his mother. It really shows.  “And then she broke the news that she is a deity. A deity! I was scared.. I felt like she was light-years away from me but I was persistent. I pursued her, even when I knew she had to marry Lucian,” Acheron's gaz
Magbasa pa
Chapter Fourty-seven: The Son's Lament
Atticus' Point Of ViewI grabbed every clothes in my locker and searched for sunglasses. I can't go out there with my eyes like this. I still can't believe what happened. For years, I've been trying to bestow one of my elemental mana to a mundane but it never worked. They always end up dead. Why work now? Most certainly, why her?I glance at her. She's seating at one of the wooden benches inside the locker room with her eyes glued to her trembling hands. She must have been so shocked. Of course, she is. I would too if I am the mundane and that happened to me."Wear this," I said and threw my shirt and jersey short at her.She looked at me as if she was trying to kill me with a death glare. "Bakit kailangan pang ibato kung pwede namang iabot? Wala talagang manners," she whispers under her breath though I can still hear her then she stormed out of the locker room and paved her way inside the shower
Magbasa pa
Chapter Fourty-eight: Home, At Last
"Mikayla," tawag ko kasabay ng pagkatok ko sa kanilang pinto. I went straight to her house after my argument with my father. I've made up my mind. I'll bring her to Trealvale with me. Pwede namang ako na lang mag-isa ang bumalik sa Trealvale ngunit iniisip ko kung paano si Mikayla. She doesn't know how to control what she possess. She might unintentionally hurt someone and as someone who went through that—I don't want her to go through it too.Nang makailang katok na ako at hindi pa rin ako pinagbubuksan ng pinto ay minabuti ko nang umakyat sa bintana ng kaniyang silid. Nakabukas naman 'yon kaya't walang hirap akong nakapasok.Naabutan ko siyang mahimbing na natutulog. Marahan kong tinapik ang kaniyang balikat upang gisingin siya. "Mikayla.." tawag ko sa ngalan niya.Pinanood ko kung paano unti-unting dumilat ang kaniyang mga mata hanggang sa nanlaki ito sa gulat. "What the hell?!" bulyaw niya bago siya nahulog sa ka
Magbasa pa
Chapter Fourty-nine: Ace
Third Person's Point of View Halos mabingi ang mga tao sa sunod-sunod na pagsabog. Nagmamadali silang magtago sa kani-kanilang mga tahanan nang maaninag nila ang parating na mga kawal ng kaharian ng Dredmore na may bitbit-bitbit na mga armas. "Natagpuan ko na sila!" anunsyo ng isa sa kanila pagkatapos ay itinuro ang nag-iisang karwahe na naglalakbay sa himpapawid. Wala namang inaksayang panahon ang mga kawal at nagpakawala sila ng mana patungo sa karwahe dahilan para mawalan ng kontrol ang nagpapatakbo nito, at unti-unti itong bumagsak. Kani-kaniyang silong ang mga kawal sa bubong nang makitang malapit na itong bumagsak sa lupa, at tuluyan na nga itong bumagsak. Nagkalat ang pira-pirasong parte ng karwahe at sa gitna nito ay may tatlong tao na nababalot ng yelo. Ang isa sa kanila ay naka-akap ang mga bisig sa dalawa. Pinalibutan sila ng mga kawal, habang nakatutok ang mga armas nila dito na para bang sila ay isang pangan
Magbasa pa
Chapter Fifty: Threat Of The Malevolent Thief
Hindi na mabilang ni Acheron kung ilang buntong-hininga na ang kaniyang pinakawalan simula nang itinapon siya dito sa kulungan. Madilim dito, at saradong sarado. Pakiramdam niya ay anu-mang oras mauubusan na siya ng hangin. Ngunit higit sa kaniya ay mas nag-aalala siya sa kaniyang anak at kay Mikayla. "Ilabas na ang bandido at iharap sa hari!" rinig niyang sigaw ng tao sa labas ng selda niya. Hindi niya talaga alam kung bakit siya napagkamalang bandido. Dahil ba sa suot niyang balabal sa mukha? Dahan-dahang bumukas ang pinto, at sa wakas ay nakakita na rin siya ng liwanag. "Halika na!" marahas siya hinatak patayo ng isa sa mga bantay at tinanggal ang kadenang naka-gapos sa kaniyang kamay. Napangiwi siya ng bumalakit ang hapdi sa kaniyang pala-pulsuhan dahil sa higpit ng pagkakatali sa kaniya. Nakatungo lamang siya habang hatak-hatak siya ng dalawang kawal, panaka-naka rin siyang itinutulak ng mga ito tuwing nahuhuli siy
Magbasa pa
PREV
123456
DMCA.com Protection Status