"Malaya ka na," usal ni Solei at binuksan ang pinto ng maliit na hawla na naglalaman ng isang kakaibang klase ng ibon. Bahagya itong sugatan na hindi bumagay sa maputi nitong balahibo. Pinanood ni Solei ang ibon na bahagyang nagdalawang-isip kung tama bang lumabas ito sa hawla. Sa huli ay nagpasya itong lumabas at malayang lumipad palayo. Napangiti ang dalaga habang pinagmamasdan ang ibon na lumayo mula sa kan'ya. "Mrs. Solei Aurora." Napalingon siya sa bagong dating na warden. "Nais n'yo na po ba siyang makita?" "Mmm..." Binalik muli ni Solei ang kan'yang atensyon sa pinalayang ibon ngunit wala na ito sa kan'yang paningin. Bahagya siyang napanguso bago muling bumaling sa warden ng malaking kulungan na kan'yang pinuntahan. "Paniguradong na-miss na niya ako," usal niya at marahang naglakad patungo sa isang gusali na may isang palapag lamang. Sa paligid ng gusali ay ang tatlong mga panibagong gusali na umaabot sa limang palapag. Samantala, sa harapan ng maliit na gusali ay ang maramin

"Dad." Lumapit siya rito at nagmano. "I'm sorry. I had an appointment before this lunch." "Talaga ba, Solei?" Humalukipkip ang kan'yang ina at mapanghusga siyang tiningnan na umupo sa harapan niya. "O baka ay may dinalaw ka lamang na isang kriminal." "Hindi kriminal si Ate, Mom!" "She's not your sister anymore. Stop calling her like you're still siblings. She's a disgrace to our family. Ang laki ng expectation ko sa kan'ya, pero mas pinili niya na maging kriminal." "Pero, Mom. I can't abandon her just like that." "Let's stop talking about her. Bakit hindi na lang natin pag-usapan ang balak mo na hindi pag-attend sa event today? Don't be dramatic, Solei. Dalawa kayo ni Shianna na napahiya sa last party." "Mom, please be considerate of her. Hindi maganda kapag na-i-stress si Solei." "Saan pa ba dapat ma-stress ang anak ko, Dmitri? E hindi na nga niya kami mabigyan ng apo." Napasinghap si Solei, ngunit kahit nabigla siya sa sinabi ng kan'yang ina ay hindi niya nagawang magsalita.

Hindi ko siya pinansin at umupo na sa front seat. Samantala, dumiretso naman si Hudson sa driver's seat dahil hindi niya nais na magsama ng driver sa kan'yang kotse ngayon. Sinandal ko ang aking ulo sa bintana at tinanaw ang mga natitirang bata na sumakay sa van. Galing sila sa dalawang palapag na mansion kung saan natutulog ang lahat ng mga bata. Samantala, ang gusali naman na pinanggalingan namin nila Hudson ay ang gusali kung saan makikita ang mga office. "Viacera, huh?" tanging naiusal ko nang maisip muli ang angkan ko. Tama naman si Hudson. Labing-lima pa lamang ang Viaceras na nandito sa Pilipinas. Hindi lalagpas sa tatlumpu at lima ang miyembro ng aking angkan. At ngayon ay nasa kumulang sa sampo ang kasama ni Papa at Lolo. Ang ibang miyembro naman ay hindi ko batid kung nasaan... kung magkakahiwalay ba sila o magkakasama. Pumikit ako. Kailangan ko silang makitang lahat. Lalo na si Judas Viacera. Kung hindi sila ang lalapit sa akin... mahihirapan lang ako. "We're here." M

Pero kahit sinabi ni Mom ito ay napatingin pa rin ako sa malaking screen. Mabuti na lamang dahil sakto nito ay namatay ang screen. Mas niyakap ko sila Ashy at Nash at aksidenteng napatingin kay Solei. Solei... Diretso siyang nakatitig sa akin at maya-maya ay mapang-asar siyang napangiti. Kung hindi ko lamang kasama ang ina at ang mga anak ko—paniguradong hindi na siya makakabas nang buhay sa lugar na ito. Naglakad siya palayo habang madilim ang mukha na pinapanood ko siya. Sa mga oras na ito, ramdam kong mas tumindi ang galit na nararamdaman ko para sa kan'ya. I gritted my teeth. Magbabayad ka... Naging mabuti ako sa iyo, pero ano ang ginawa mong kapalit? Pinili mo akong gawing kalaban, kahit ninais kong maging kakampi kita. Pagsisisihan mo ang lahat. "Mom!" Naagaw ang atensyon ko nang makitang pumasok ang half-brother ko sa auditorium. Kasunod niya ang hindi mabilang na bodyguards. Ang lahat ng ibang bisita na nakatayo ay napalayo nang makita ang maraming bagong dating. Ang ib

KINABUKASAN... "What's the news?" Lumabas ako sa aking kuwarto habang kinakabit ang mga butones ng aking gray vest. Napahinto lamang ako sa aking ginagawa nang mapansin na may ibang tao rito sa condo unit ko. "Hudson." Umayos ako ng tayo at pormal siyang tiningnan. Nasa tabi ng pintuan si Cayer na binabantayan ang bawat galaw ng bisita. "Nandito ako para siguruhing ayos ka lang." Tumayo siya at namulsa. Marahan siyang ngumiti. "After all, ang laki rin ng naging issue mo, Shianna." Tumaas ang sulok ng aking mga labi at pinagmasdan siya. "To be honest, it doesn't matter to me kung masira ang pangalan ko. Ang ayaw ko lamang ay..." Natigilan ako at unti-unti ay nalusaw ang aking ngiti. "What?" Mahinang natawa si Hudson at tinitigan ako. Hinihintay na ipagpatuloy ang aking naudlot na mga salita. "Nevermind." Pinilig ko ang aking ulo at nilagpasan siya. Dumiretso ako sa center table at pinulot ang remote rito. Binuksan ko ang TV at agad na bumungad ang issue tungkol sa amin ni Solei.