ANG malamig na simoy ng hangin na nagmumula sa karagatan ang siyang pumuno sa baga ni Phoebe. Tahimik niyang pinagmasdan ang madilim na bahagi sa dulong Silangan at tinanaw ang mga bituin na tanging nagbibigay kislap sa madilim na kalangitan.The sea kisses the edge of the sky— she thought to herself. Napangiti siya saglit nang sumagi sa kaniyang isip ang mga alaala nang siya'y musmus pa lamang.She used to believe that a sailor is able to reach the edge of the sea where it meets the sky. Ang dulong bahagi ng karagatan ay mayaman sa ginto at dyamante dahil ang kayaman ng kalangitan ay nahuhulog sa bandang iyon.Malawak ang kaniyang imahinasyon kaya naman hanggang sa tumanda siya hindi pa rin nawawala sa kaniyang isip na kayang halikan ng karagatan ang kalangitan sa dulong Silangan. Kahit walang ginto o dyamante, ang mahalaga naaabot nito ang langit.That's magical for her.Nang maupo sa kaniyang tabi si Pierce dala ang pagkain na binili sa ka

TAHIMIK niyang pinagmasdan ang sarili sa salamin at huminga ng malalim. Halatang puyat at kulang siya sa tulog. Kung bakit ba hindi siya pinatulog ng sariling mga isipin kagabi?She told herself that she didn't give a d*mn care about that Celeste. Ngunit hindi niya maitatangi na maraming tanong ang bumalot sa kaniyang isipan nang gabing iyon. Hindi siya makatulog kahit na pilit niyang binubura ang mga walang kuwentang bagay na kaniyang iniisip."You look like some sh*t." She told herself while looking at her own reflection.Someone knocked on her room. Nagtaka siya, alam niyang wala siyang tinawag na room service. Ngayong umaga, balak niyang sa seaside kumain ng almusal kaya hindi na kailangan magdeliver ng pagkain sa kaniyang kuwarto. Kung may kakatok mang iba, paniguradong si Pierce iyon.Hindi na siya lumabas kagabi. Hindi na sila nagkita matapos niyang pumasok sa kuwarto at magkulong.Dahan-dahan siyang naglakad palapit sa pinto at pinihit ang

SHE drunk straight her beer and wiped the side of her lips. Muli niyang tinitigan si Pierce at sa kabila ng paninikip ng kaniyang dibdib nararamdaman niyang may kaonting saya pa rin ang bumabalot doon. She's scared for the thought that she already missed her chances. Sa huli, babagsak pa rin siya kay Pierce. Sa huli, ang tanging paraan para mabawi ang kanilang kompanya at mabayaran ang pagkakautang ng kanilang pamilya ay ang pakasalan niya ito. Pierce might be a good person. But her heart doesn'twant to take a risk. She doesn't want to learn to trust again. She doesn't want to dream for something she's not able to reach. "I'll never be a perfect wife, Pierce." Malamig at mahina niyang turan. "I'll never be perfect. I'm not even sure if I could be a good person to you. I'm not the best.. so, I'm afraid that, you'll regret your decisions someday." She smiled bitterly. 

THEY tried snorkeling, scuba diving, wakeboarding and today Pierce will try surfing. Tahimik niyang tiningnan ang paglagay ng binata ng surfboard leash sa mga paa nito. Nang matapos sa ginagawa, tumayo at tiningnan siya. He's holding now his surfboard firmly. She tried to hide her smile when their eyes met. Medyo basa pa ang buhok nito at may mga butil ng pawis sa gilid ng noo. He looks good on his gray rash guard. Kapit na kapit iyon sa katawan ni Pierce kaya bumabakat ang mga muscles at biceps sa katawan. "Stay here," Pierce told her before leaving her. She nodded her head. Gusto niya itong panoorin na mag-surfing kaya naman tuwang-tuwa siya na pumayag ang binata sa gusto niya. She wants to watch him flip and turn his surfboard. Noong una, ayaw ni Pierce dahil hindi iyon kasali sa plano nilang water activities ngunit dahil mapilit siya, ngayon nga'y magsu-surfing ito para sa kaniya. Pierce paddled

PIERCE picked up her things and carried it to his car's compartment. Sumunod naman siya sa lalaki at nang makita nito ang sasakyan ay saglit iyong pinagmasdan bago nangingiting tumuloy sa front seat para doon maupo. Their travel was smooth but she wanted to take a nap for awhile. Kaya naman nang nasa sasakyan na, kagaya ng kaniyang inaasahan, nakatulog nga siya. Nagising lamang siya nang tapikin ni Pierce ang kaniyang braso at gising siya. Nagmulat siya ng mga mata at ang guwapong mukha agad ni Pierce ang bumungad sa kaniyang paningin. "Hey, we're here." Masuyo nitong sabi, nakatitig ng mataman sa kaniya. The guilt passed through his eyes. Halatang ayaw pa sana siyang gisingin ngunit dahil kailangan kaya naman ginawa ng lalaki. She stretched her legs as well as her legs. Humikab pa siya ng isang beses bago lingunin ang nasa labas. Their mansion is waiting for her. Ngunit hindi pa man tuluyang nagigis