บททั้งหมดของ My Bittersweet Mistake: บทที่ 61 - บทที่ 70

"Miss, kumain ka na. Bawal ka raw magutom," ani ng isang pulis.Nilapagan ako nito ng tray na may pagkain at orange juice sa gilid pati baso ng tubig.Napataas ang kilay ko. Hindi ko alam na may special treatement sa kulungan. Ni hindi ako pinalabas para hayaang makihalubilo sa iba. Maging ang ibinigay nilang damit kanina ay kabibili lang yata sa mall."Uhm, hindi pa po ba tumawag iyong kaibigan ko?""Hindi pa, Miss. Kumain ka na. Kapag may kailangan ka, sabihin mo lang. Tumawag ka lang ng kahit sinong pulis diyan."Nangunot ang noo ko at naningkit ang mga mata kalaunan. Tingin ko ay may mali sa mga pangyayari pero hindi na ako mag-iinarte pa. Maybe I can use this chance to take advantage of everything.Pagdating ng gabi ay hindi ako makatulog. Bukod sa hindi tumawag si Alice ay nag-aalala ako para kay Arkan. Gusto ko sanang makitawag kaya lang ay nahihiya naman ako. Hindi ko rin alam ang sasabihin sa anak ko kapag nagkataon.Marahan

"Don't worry, I'll give you some time to bond with Arkan before I get him. I am more deserving of being his mother than you, Mayu." Ngumisi si Addison bago tumalikod iwan sila roon.Naningkit man ang tingin ko ngunit wala akong magawa. Walang emosyon ko na lang na tiningnan si Mommy.She arched her brow then moved aside to let the police man open the jail."Sana naman ngayon tumupad ka sa usapan. Tutal magka-away kayo ni Aldo, hayaan mo na si Arkan kay Addison para siya na lang piliin ni Aldo. Ipapahatid kita pauwi. I hope one week is enough to say goodbye to Arkan."Gusto kong sumagot at magprotesta ngunit para sa anak ko ay nanahimik ako. Ang importante sa akin ngayon ay ang makalaya kahit pansamantala lang. Miss na miss ko na si Arkan.Hindi ko alam kung anong koneksyon ni Mommy at sa araw rin na iyon ay nakalaya ako. Sinabay niya ako sa sasakyan ngunit tahimik ako at ganoon din siya. Nang makarating sa tapat ng apartment ay agad niyang pinigila

Kung anong ganda sa labas, mas maganda sa loob ang mansyon. Kumikinang ang bawat muwebles at base. Ni ang mga sofa ay kakatakutan mong upuan sa sobrang linis. Tingin ko ay ramdam din ni Arkan iyon king kaya't mahigpit ang kapit niya sa kamay ko noong bitiwan siya ni Aldo. Ni hindi siya naglumikot at nanatili lang sa tabi ko."Sit down first. Kukuha lang ako ng makakain niyo," anito bago tumalikod ngunit maagap ang lumitaw na katulong."Sir, ako na po—""No. I can manage. Just do something else and ask someone to bring their things to the master's and to Arkan's room," malamig na utos nito.Ako ang mas nahihiya para sa katulong na napayuko. Tumalima ito at sa tingin ko ay maghahanap ng mauutusan.Nang mawala na ang presensya ni Aldo ay hindi pa rin ako umupo sa sofa. Pareho kami ni Arkan na tahimik na nililibot ng tingin ang mansyon. Hinahanap ko rin ang matandang Castellanos ngunit mukhang wala ito rito."Mama, are we gonna live here?"

"Please, Daddy. Don't push Mama away," malungkot na pakiusap ni Arkan.Halos magbara ang lalamunan ko at hindi alam kung paano magsasalita. Nagawa kong sulyapan si Aldo ngunit ang tingin nito ay na kay Arkan. Hindi ko mabasa ang reaksyon niya ngunit kita ko ang bahagyang pag-igting ng kanyang panga.Hindi ko alam na kailangan pa niyang pag-isipan iyon. Akala ko naman ay awtomatikong dito rin ako titira ngunit mukhang iba ang desisyon niya.Sa tagal ng sagot niya ay nagsalubong na ang kilay ni Arkan at napatayo na."If you won't let my Mama be with me, then we're leaving—""Of course, she will live here too. She'll be with you. Wala naman akong sinabing hindi siya rito titira," agap nito sa balak ni Arkan.Doon lang nakahinga nang maluwag si Arkan. Kumibit balikat pagkatapos ay binigyan ako ng kindat na kinakunot ng noo ko. Hindi ko alam kung anong binabalak ni Arkan ngunit natutuwa akong hindi naman pala ako nito inaabanduna hindi gaya

"Come on, just kiss me," asar pa lalo ni Aldo.Naningkit ang tingin ko sa kanya at balak siyang talikuran ngunit nauna pa niyang hilahin ang bewang ko at idampi ang mga labi niya sa labi ko.Nanlalaki ang mga mata kong napatitig sa nakapikit niyang mga mata. Tila ako kinuhanan ng hininga sa ginawa niya kahit pa nakadampi lang naman ang labi niya. Buhat niya pa si Arkan!Dinig ko ang mahinang hagikhik ni Arkan kung kaya't natauhan ako at dumako sa kanya ang paningin ko.Takip na nito ang bibig ngunit kita ko naman ang kilig sa mga mata niya. Agad kong nilayo ang mga labi ko at tumikhim. Nasalubong ko pa ang mga namumungay na mata ni Aldo."See? It's easy, Mama!" sambit ni Arkan na nakangisi na.Naiiling na binaklas ko ang yakap ng braso ni Aldo sa akin. Agad akong tumalikod at ramdam agad ang init ng mga pisngi ko. Naiinis akong napapikit sa nararamdaman."Don't be a fool, Mayu. That was just a kiss... it's meaningless," may kalamigang