บททั้งหมดของ My Bittersweet Mistake: บทที่ 1 - บทที่ 10

"Hindi na ako masaya, Mateo! Gusto kong bumalik na sa asawa ko!"Madiin kong tinakpan ang mga tainga sa sigaw ni Nanay."Sa tingin mo ba natutuwa pa ako sa ganitong sitwasyon, Yura?! Hindi!"Mas nagsumiksik ako sa sulok ng pader sa sigaw ni Tatay. Heto at mag-a-away na naman sila. Dumadagundong sa kaba ang puso ko at hindi mapigilan ang panginginig ng mga labi.Sa tuwing nangyayari ito ay tila ako kinakapusan ng hininga ngunit umaasa pa ring magiging maayos sila."Dear God, please, bind my parents with love and no hatred. Gusto ko po na buo kami at hindi magkahiwa-hiwalay, Papa G," mahinang usal ko bago pumikit.Ngunit namulat rin ako sa malakas na paghampas ni Tatay sa mesa. Mas lalo pa akong sumiksik sa pader dahil doon. Hindi mapigilang umalpas ang mahihinang hikbi sa aking mga labi sa kaba at takot na nararamdaman."Bakit kasi binuhay mo pa it

Tila binibiyak ang ulo ko nang marahang magmulat. Idagdag pang puro puti ang nasa paligid. Mas lalo yata akong nahilo na hindi makaaninag ng kahit anong kulay."She's awake. I'll go, just don't let anyone find out that I brought her here."Nagpantig yata ang mga tainga ko sa narinig at napabalikwas ng bangon. Namilog ang mga mata at tinanaw ang bultong kalalabas lang sa pinto. Marahan pang naglapat ang pinto dahilan upang hindi ko tuluyang makilala ang lalaki.Mas lalong nanlaki ang mga mata ko at nayakap ang sarili. Umawang pa ang mga labi nang makapa kung gaano kakapal ang puting kumot na bumabalot sa katawan ko.Kumabog nang mabilis ang puso ko at nahintakutan sa naiisip na maaaring nangyari sa akin. Ni wala akong maalala sa kung paano ako napunta sa ganitong lugar. Hindi ko nga sigurado kung hotel o mental ito! Puro puti lang ang nakikita ko!Ano ba'ng ginawa mo kagabi sa engagemen

"Are you really gonna throw me away?" hindi makapaniwalang tanong ko habang tinatanaw ang chopper sa harapan."Guess what? I have decided." Ngumisi siya at marahang hinaklit ang braso ko makalapit lang sa chopper."Sandali lang, Aldo! Hayaan mo muna akong magpaalam sa Nanay Rosario ko! Isa pa nasarapan ka naman kaya-"Napatigil ako matapos niyang tumigil at salubungin ng berde at pilak niyang mga mata ang tingin ko. Ni hindi rin umangat ang gilid ng kanyang labi na siyang nakapagbigay ng kilabot sa akin."Uh, baka lang naman may palugit pa ng ilang araw bago mo ako ipatapon sa isla. Hindi pa nga ako nakakapagtrabaho-""That's the point. That's why I'll keep you." Humakbang siya muli habang tangay ako."What do you mean?!" may kalakasang sigaw ko upang marinig niya at hindi matalo sa ingay ng chopper.Pilit ko ring sinikop nang mabuti ang suot na bestidang

Ilang beses na hindi ako pinatulog noong sinabi niyang, he would drag me onto his bed. Hindi ko alam kung bakit naging ganoon ang isip niya at hindi ko na balak pang seryosohin iyon lalo pa't masama ang pakiramdam ko."Dito, kailangan nila ng sekretarya." Tinuro ni Alice ang pangalan ng kumpanya mula sa diyaryo.Naningkit ang mga mata ko at tumango na lamang ngunit ang pakiramdam ko ay namimigat at umiikot ang aking paligid.Sinubukan ko pang hilutin ang sentido ko, nagbabakasakaling mawala ang pagkahilo."Nangyari sa'yo? Naumutla ka, Mayu." Napatayo ito at agad pa akong nilapitan sa mesa."Uhm, nasusuka ako, Alice. Kanina pang madaling araw-" Napatakip ako ng bibig matapos maramdaman ang pagsusuka."Huh? Food poison ba?"Hindi ko na siya sinagot at basta na lang dumiretso sa lababo. Dinuwal ang puro laway lang naman.Nanlalamig ang pakiramdam ko at halos mamawis nang malamig ang aking noo."Nay Rosario, si Mayu na food

"Work, Sweetie. I'm waiting," basa ko sa text nito.Napailing ako at napairap. Kahit unknown number ang nag-text ay malinaw pa sa distilled water kung kanino iyon galing. Hindi naman ako magtataka na nakuha ni Aldo ang numero ko. Lahat naman yata kaya niyang paikutin sa palad niya. Ngunit hindi ako.Napangisi ako matapos isang linggo na itong hindi nakakahirit. Araw-araw pa ang text niya at pag-aabang sa aking lumabas sa elevator ngunit dinededma ko. Seryoso ako nang sabihin kong huli na iyon, depende na lang kung maghimala.Singsing muna sa daliri ko bago ulit bumigay sa kanya. Hindi naman pwedeng nakikinabang ito sa katawan ng libre habang ako ay hindi pa rin tanggap ng mga magulang ko. Kung may pagkakataon nga lang na puntahan ang matandang Castellanos ay ginawa ko na. Baka kung ito na ang mag-alok ng kasal ay susunggaban ko rin.Napatigil ako sa harap ng elevator matapos maramdaman ang pag-vibrate ng hawak kong cellphone. Tumaas pa ang kilay ko nang b