ONE month passed, and because of what had happened, Damon and Camille decided to postpone their wedding. Just three months before the upcoming holiday season, they decided that they would get married next year. Hindi naman na nagpakita sa kanila si Kathleen at hindi nila alam kung saan ito nagtatago ngayong pinaghahanap ito ng mga pulis matapos ng insidenteng iyon. Samantalang si Cedric ay nagawang ipakulong ni Damon, bukod kasi sa pananakit nito kay Kathleen physically ay napatunayan ding isang drug dealer ang lalaki at patong-patong na kaso ang kinahaharap nito ngayon. Balik sa normal ang buhay nila, samantalang hindi na nagtatrabaho si Camille bilang secretary ni Damon dahil isa na siya ngayong ganap na may-ari ng kabubukas palang ulit na Chef's Kusinas. Hindi nga napigilan ni Camille ang sarili niya na mapahagulgol ng iyak nang magharap muli sila ng dating owner ng restaurant. Naging emosyunal masyado ang pagkikita nilang muli at ipinaubaya na

     "SIR Damon, this is Myra, a famous designer, at siya ang sinasabi ko sa iyo na nakausap kong pwedeng magtahi ng wedding gown ng bride," nakangiting sabi ng bagong sekretarya ni Damon.Sa isang coffee shop sa Tagaytay sila nakipagkita sa designer na magtatahi ng wedding gown ni Camille.Damon was very excited and he can't wait himself seeing his bride walking on the aisle on the day their wedding. Masyadong nananabik ang puso niya sa araw na iyon."Good afternoon, mr. Monteverde," nakangiti at may paggalang na bati sa kaniya ng designer na si Myra."Have a sit," iminuwestra ni Damon ang kamay niya upang paupuin ang babae sa katapat niyang upuan."Nasabi na sa akin ng secretary mo ang details regarding to your bride, mr. Monteverde. Mula sa waistband nito, at maging favorite color and dream design ng wedding gown na susuutin niya," anito.Tumango-tango naman si Damon. Sinadya niya talagang ipaalam sa sekretarya niya ang det

     MASAYANG pumasok si Camille sa restaurant. Magiliw din naman siyang binabati ng mga servers, pagkatapos ay tinutugon din naman niya ng matamis na ngiti ang mga ito.Masaya ang unang pasok ng taon para kay Camille dahil unang beses na nakasama nila si Damon na mag-celebrate ng pasko at bagong taon. Iyon na ang pinakamasayang pasko at bagong taon na dumaan sa kanilang buhay. Ang buong akala rin ni Camille ay magtatampo sa kanila si Joana kapag nasabi na nila dito na buntis siya at magkakaroon na ito ng kapatid, kaya naman nang magtatalon ito sa sobrang tuwa ay natuwa rin ang kaniyang puso.Paulit-ulit ding sinasabi ni Joana na excited na itong maging ate sa magiging kapatid nito, at sa tuwing sasabihin iyon ni Joana sa kanila ay natutuwa siya.Pagkatapos kausapin ni Camille ang server na si Marie ay dumiretso na siya sa manager's office at doon ay nagpahinga siya sa swivel chair. Dahil buntis siya ay bawal siyang ma-stress at mapag

     NABABALOT na ng dugo at sugat ang buong katawan ni Aleng Carmen dahil sa paulit-ulit na bugbog na natatamo nito mula kay Kathleen.Halos pumutok na ang labi nito sa paulit-ulit na sampal, suntok at sapak ng kamay ni Kathleen, at mula roon ay umaagos ang masaganang dugo."Ano, huh, hindi ka parin magmamakaawa sa akin? Hindi ka parin makikiusap na itigil ko na itong pambubugbog ko sa iyo, huh, tanda?" bigla pa niyang dinuraan ang duguang mukha ni Aleng Carmen.Bagamat mahapdi na ang buo niyang katawan dahil sa mga sugat niyang natamo ay nanatili paring matatag ang ekspresyon ni Aleng Carmen. "Patayin mo na lang ako, Kathleen," bakas ang galit sa boses nito."Aww! Too bad ho, Aleng Carmen, kasi nasisiyahan pa akong paglaruan ka, eh. Tsk. Kundi kasi dahil sa anak mong ambisyosa sana masaya ako ngayon sa piling ni Damon. Dapat buhay reyna ako ngayon at hindi ako naghihirap. Sana limpak-limpak ang pera ko ngayon,"Tumawa si Aleng Carm

61 years later.... Nakaupo lamang sa kaniyang paboritong upuan ang siyamnapung taong gulang na si Camille. Ang kaniyang puwesto ay naroon sa tabi ng bintana kung saan tanaw ang sunset kung kaya masaya niyang pinapanood ang paglubog ng araw at ang kulay kahel na ulap. Sa kaniyang isip ay ginugunita niya ang nakaraan na may halong tuwa at kirot sa kaniyang puso dahil alam niyang sa alaala na lamang talaga niya maaaring mabalikan ang lahat. Ngayon ay kulu-kulubot na ang balat ni Camille at maputing-maputi na rin ang kaniyang buhok. Hindi na rin niya kayang tumayo ng mag-isa at mahinang-mahina na rin siya kung kaya ang kaniyang maghapon ay umiikot na lamang dito sa loob ng kaniyang kuwarto. At kahit saan niya ibaling ang kanitang paningin ay ang mga pictures nila ni Damon ang nakikita niya, magmula no'ng ikinasal sila hanggang sa tumanda sila. Napangiti si Camille, ang kuwartong ito nila ni Damon ay saksi sa kanilang pag-iibigan. Ang bawat haligi, at ding