Walang pagsidlan ang tuwa sa puso ni Lera nang sa wakas ay maalala na siya ng anak. Simula nang tawagin siyang 'mama' nito ay hindi na ito mawalay sa kan'ya. Naging mas madali para sa kan'ya na bumawi sa mga panahon na nawala sa kanila bilang mag-ina."Saan kayo pupunta?" sabat ni Lucas nang makitang kapwa nakabihis ng damit pag-alis si Lera at Arim. Hinikayat niya ang babae na manirahan sa mansyon ng kanilang pamilya sa Sta. Ignacia kaysa sa bago nitong mansyon sa 'di kalayuan."Susunduin ko lang si inay at Mikoy. Ngayon na kasi sila babalik dito sa Sta. Ignacia." Nagkita nang muli ang kan'yang anak at ang lola nito kaya labis ang kagalakan ng pamilya ni Lera.Naalarma si Lucas at dali-daling inubos ang kapeng tinimpla ni Lera para sa kan'ya."Sasama ako," anito."Lucas, huwag na. 'Di ba i-me-meet mo pa 'yong mga bagong supplier natin para sa farm?" Kaswal lang naman ang pagkakasabi ni Lera ngunit para kay Lucas ang dating nito ay nais na masolo s

“Ipinapaalala ko lang po sainyo Ginang Juana, ako ang nagbayad ng mga utang ninyo kaya nga nagkalakas ka ng loob para umuwi ng Pilipinas.”Batid ni Lucas ang namumuong tensyon sa pagitan ng kan’yang ina at ni Lera. Ibinigay niya sa katulong ang tulog ng si Arim. Bahagya niyang pinandilatan ng mata si Lera. Hindi niya nagugustuhan na sumagot pa ito sa kan’yang ina.“Mom, Lera’s here for Arim,” saad niya.Pagak na tumawa ang ginang. Wala talaga itong utang na loob. Hindi kayang magpakumbaba kailanman.“Sinasabi ko na nga ba, nagkunwari ka pa na nais mong tulungan ang mga magsasaka dito sa Sta. Ignacia pero ang totoo nais mo lamang na malugmok kami upang walang kahirap-hirap mong mabawi ang aking apo.”Gustong palakpakan ni Lera si Ginang Juana, masama talaga ang tumatakbo sa utak nito dahil maging ang kan’yang plano ay nahulaan nito.“Hindi po ako kagaya ninyo na sinasamantala a

Walang kasing-saya ang mabuhay sa mundo nang hindi nakakaramdam ng negatibong emosyon. Gayunpaman, parte na ng ating mga buhay ang masaktan, malungkot, matakot, at magalit, pero nakadepende sa’yo kung paano mabubuhay na kaakibat ang mga ito. Pipiliin mo ba’ng sanayin ang sarili o gagawa ka ng paraan para mawala ang bagay na nagdudulot sa’yo ng mga pakiramdam na ito?“Getting rid of the things that keep you hurting is the only way to be truly happy.”Ang sinabing ito ni Maris ay paulit-ulit na pinapakinggan ni Lera sa kan’yang isipan habang pinagmamasdan ang sasakyan ni Lucas na mag-park sa loob ng university campus.Binitiwan niya si Arim nang tumakbo ito patungo kay Lucas. Naglakad siya sunod dito.Ang mga ginawa noon ni Lucas at Ginang Juana sa kanilang pamilya ay patuloy na nagdudulot ng sakit at galit sa kan’ya sa tuwing nakikita ang mag-ina.Masaya siya, oo, dahil kasama niya na ang anak, subalit hindi

Hahakbang paabante. Hahakbang paatras. Kanina pa nasa tapat ng pintuan ng opisina ni Lucas sa mansyon si Lera, hindi niya malaman kung itutuloy ba ang binabalak o hindi. “Lera?” Halos atakehin siya sa puso dahil gulat nang biglang sumulpot ang lalaki sa kan’yang likod. Kapwa sila nakasuot ng pantulog. “May kailangan ka?” Dumapo ang mata ni Lucas sa librong hawak ng babae. “Busy ka ba?” tanong nito. Umiling si Lucas kahit ang totoo’y tambak ang papeles na dapat niyang review-hin sa opisina. “Not really, what is it?” Nag-aalangan man ay nagpatuloy si Lera sa sadya niya sa lalaki. “Hindi ko kasi maintindihan ang topic kanina sa klase. Exam namin bukas. Baka alam mo? Pwede mo ba akong turuan?” Totoong hindi niya nauunawaan ang lecture kanina. Ang gawing tutor si Lucas ay hindi kasama sa mga plano niya. “Sure, pasok ka.” Hindi pa kailanman na-excite si Lucas na magturo, kahit noon na nag-subst

Itinuon ni Lera ang atensyon sa daan habang abalang magmaneho si Lucas patungo sa opisina. Hindi niya malaman kung bakit nagawa niyang sabihin na sira ang kan’yang kotse para lang makasabay sa lalaki. Ideya iyon ni Maris, hindi kan’ya. Kulang na nga lang ay iuwi niya na ang sasakyan sa kanilang bahay dahil hindi niya naman ito nagagamit.Tumikhim si Lucas kaya dahan-dahan siyang tumingin dito. Hindi niya nagugustuhan na tila kaytagal nilang makarating sa paroroonan.“Doon ba kayo matutulog ni Arim mamaya kina nanay Nora?” kaswal nitong tanong.Walang pasok ang bata kaya napagpasyahan nilang ihatid ito sa nanay ni Lera.“Oo,” tipid niyang sagot. Masyadong mabait ang kan’yang ina para ito na ang magsabi kay Lucas na tawagin siyang nanay. Minsan naiisip niyang tama na naglihim siya dito sa planong ipaghiganti ang ama, dahil kung hindi ay paniguradong ito ang unang sasaway sa kan’ya.Naalala niya nang isa