Ang kulay kahel na langit ay dumagdag sa pagiging romantiko ng lugar. Kaliwa't kanan ang mga magkasintahan at pamilya na pinapanood ang paglubog ng araw. May mga batang nagtatakbuhan sa paligid at mga tawanan ng mga magkakaibigan na nagkwekwentuhan. Iba't-ibang ingay subalit hindi iyon naririnig ni Lera, dahil ang banayad na pagtibok ng kan'yang puso ang tangi niya lamang pinapakinggan."When I was a kid, my dad used to take me to the farm just to watch the sun set behind the mountain." Napabaling si Lera kay Lucas nang magsalita ito. Nakatuon ang tingin ng lalaki sa papalubog na araw.Kumikinang ang dagat mula sa repleksyon ng araw, kagaya nang pagkinang ng mga mga mata ni Lucas. Katulad ni Lera ay panatag ang kan'yang kalooban."Pero nang magtungo ako sa states at mawala si daddy, I forgot how to appreciate this things. Dinaraanan ko na lang ang mga ganito. Wala akong pakialam sa paligid."Ibinalik ni Lera ang tingin sa karagatan. Kalmado i

Hanggang kailan mo kayang panindigan ang sinisigaw ng puso? Hanggang hindi ba sa'yo ipinapaalala ng mundo ang katotohanan ay lalaban ka? O susuko sa oras na muling ipamulat sa'yo ng tadhana na sa likod ng kasiyahan na iyong tinatamasa ay ang sugat na pilit mo'ng tinatapalan? Masuyong hinaplos ni Lucas ang kamay ni Lera sa ilalim ng lamesa habang sabay-sabay silang naghahapunan sa mansyon ng huli. Pinapagaan nito ang loob ng babae dahil kanina niya pa napapansin na ito ay tila balisa. Sa kabilang banda, hindi ang pag-amin ng kanilang relasyon ang bumabagabag sa loob ni Lera, kun'di ang katotohanan na minahal niya ang taong puno't dulo ng pagkawala ng kan'yang ama. Huminga siya nang malalim at pilit na isinasaksak sa isipan na walang kasalanan si Lucas sa nangyari noon. "Nanay Nora, may sasabihin po sana kami ni Lera." Humigpit ang pagkakahawak ni Lera sa kamay ng nobyo nang magsalita ito. Nagkatinginan sila na animo'y nag-uusap kung sino ang unang mags

Hindi tinanggap ng korte ang kasong isinampa ni Lera. Wala itong matibay na ebidensya kagaya nang una siyang sumubok na sumampa ng kaso noon. Walang pananagutan si Ginang Juana sa pagkamatay ng kan'yang ama dahil pumasok ang huli sa loob ng mansyon nang wala'ng pahintulot ng may-ari.Malaki ang ngiting pinunit ni Ginang Juana ang dokumento sa tapat ni Lera. Magkasabay silang dumating kanina sa opisina ng judge upang pag-usapan ang kaso subalit wala din nangyari. Ngayon nga'y hindi niya akalain na susunod ang ginang pauwi sa mansyon. Kung alam niya lang sana'y sa kan'yang bahay siya dumiretso.Ipinagpasalamat niyang wala ang anak dahil malaya niyang masasabi sa ginang ang hindi kaaya-ayang mga pananalita."Napakasama mo talaga!" Humalakhak si Ginang Juana. Animo'y kontrabida sa isang pelikula."Kung masama ako, sana'y nasa kulungan na at pinaparusahan na ako ngayon."Taas noong hinarap ni Lera ang ginang. Gustong-gusto niyang putulin an

Matagal nang naka-plano sa isipan ni Lera na sarilinin si Arim. Ngayong kasama niya na ang anak akala niyang buo ang kasiyahan na kan'yang madarama. Hindi pala. Mayroong pa din kulang. Alam niya kung sino, pero alam niya din na hindi maaari. "Ako na ang bahala sa kompanya. I'll report to you everything," ani Peter."Kami na din ang bahala kay Nanay Nora at Mikoy," dagdag ni Maris. Pinili niyang huwag na munang isama ang ina upang may makasama ang bunsong kapatid."Thank you." Nagpaalam siya sa dalawa nang umalis na ito. Iginala niya ang mata sa kabuuan ng lugar. Dalawang palapag na bahay ang kanilang nirentahan. Sa taas ay may dalawang kwarto at sa ibaba naman ang salas at kusina. Hindi ganoon kalaki subalit sapat na para sa kanilang dalawa ng anak. Pansamantala lang naman ito dahil sa susunod na buwan ay baka makaalis na din sila ng bansa kasama ang ina.Inihanda niya ang lahat ng kailangan sa ibang bansa para sa sana ay pag-alis nila,

Ang hirap magdesisyon kapag hindi umaayon sa'yo ang sitwasyon."Ipa-kidnap na lang natin si Arim. May kakilala ako'ng sindikato," seryosong saad ni Maris na ikinairap ni Lera.Bakit nga ba siya nagtatanong pa ng payo dito? Wala naman siyang makuhang matinong sagot.Kinuha niya ang bag at handa nang umalis sa opisina. Uuwi siya sa mansyon nila sa Sta. Ignacia, kagaya ng kondisyon na ibinigay niya sa anak. Mananatili sila sa Pilipinas kasama si Lucas ngunit doon sila maninirahan."Bye! Hoping for a comeback!"Naiiling na iniwan niya ang kaibigan. Hindi niya alam kung saan ba ito pumapanig. Isa pa'y wala naman balikan na mangyayari dahil walang nakikipagbalikan. Ang kanilang pagsasama ngayon ay para na lamang sa bata. Sa mga susunod na araw ay binabalak niya nang kumbinsihin ang anak at ipaunawa dito ang magiging set-up nila ni Lucas bilang magulang. Ipapaliwanag niya na hindi na sila pwedeng magsama sa iisang bubong."Mabuti naman kung hindi n