Humupa na ang mga luha sa pagdaloy sa pisngi ni Lera. Tahimik siyang nakaupo sa shotgun seat ng kotse ni Lucas. Tulala ang kan'yang mata sa daan habang marahan na nagmamaneho ang lalaki."Ganoon ba talaga katindi ang pagkadisgusto mo sa akin para hayaan mo'ng ibang babae ang ituring na ina ni Arim. Alam ko na nobya mo si Maica, pero sana naging patas ka naman."Ngumisi si Lucas. Hindi niya nagustuhan ang sinabi ng babae kahit mayroong parte sa puso niya ang tila nalulungkot para dito."Ganoon din naman ang gagawin mo kung hindi ko kayo nahanap ni Arim noon 'di ba? Baka ngayon ay ibang lalaki na din ang itinuturing niyang ama."Matalim na titig ang ipinukol ni Lera sa lalaki, kahit pa hindi siya magawang titigan nito. Mas lalong nakakaramdam ng awa si Lucas sa babae sa tuwing nakikita niya ang pamamaga ng mga mata nito.May parte sa puso niya na ayaw pagkatiwalaan ang ipinapakita nito dahil nang minsang ginawa niya iyon ay muntikan nang malayo sa ka

Bitbit sa kaliwang kamay ang branded na bag ay bumaba na si Lera sa hagdanan. Sa salas ay tanaw niya na si Peter at Maris na hinihintay siyang matapos.Hindi katulad nang nauna ay kinse minutos niya lamang balak na mahuli sa usapan nila ni Ginang Juana at Lucas."Anak, sandali. May ipapadala ako sa'yo." Tinawag siya ng ina sa kusina.Naabutan niya itong inilalagay sa paper bag ang tatlong tupperware ng iba't-ibang klaseng mga kakanin."Ibigay mo ito sa apo ko. Mga paborito niya ito." Malungkot siyang napangiti sa ina. Alam niyang miss na miss na nito ang una at nag-iisang apo."Ibibigay ko po ito inay. Kaunting tiis na lang po makakasama na natin si Arim."Seryoso siyang tinitigan ng ina."Lera, kailangan mo pa ba'ng pasukin ang kanilang negosyo? Ang mansyon sa Sta. Ignacia, kailangan ba talaga natin iyon?"Sanay si Lera na palaging sinasang-ayunan ng ina, kung kaya't naninibago siya sa pagtutol nito ngayon. Gayunp

"Sorry na nga. Malay ko ba'ng hindi unan ang kayakap ko. Saka hindi ko naman alam na nandito ka." Nakapameywang na humarap si Lera kay Lucas. Napagkamalan siya nitong unan. Hindi iyon makatarungan. "Papa, tara na po." Kapwa sila napaayos ng tayo nang sumulpot si Arim. Kanina pa nais komprontahin ni Lucas si Lera kung bakit naroon iyon sa kan'yang condo unit subalit hindi niya magawa dahil abala ang babae sa pag-asikaso sa kanilang anak. Kinuha ni Lera ang kan'yang bag. Mabuti na lamang ay may dala siyang ekstrang damit. Palagi niyang inaantisipa na bawat pagpunta niya sa condo ni Lucas ay makakatabi niyang muli ang anak sa pagtulog at kagabi nga ay nangyari iyon nang magpaalam sa kan'ya ang yaya ng anak. Sumabay siya kay Arim sa paglalakad habang si Lucas naman ay nasa kanilang likod na magkasalubong na magkasalubong ang mga kilay. Magdamag na magkasama ang kan'yang anak at si Lera, kaya kitang-kita niya ang closeness nito. Minsan nga'y napapa

Maaga pa ngunit nakabihis na si Lera. Hindi niya alam kung totoong maglilibot sila ni Lucas sa farm ngayon. Gayunpaman, may plano siyang bisitahin ang anak kaya magkikita pa din sila ng lalaki sa araw na ito."Kailan ba namin pwedeng makita at mabisita ang apo ko?"Kasabay ni Lera ang ina at kapatid, na si Mikoy, sa agahan. Si Maris ay tulog na tulog pa dahil sobra itong nalasing kagabi."Oo nga ate. Miss na miss na namin si Arim."Malungkot na napangiti si Lera. Kung siya nga na nakakasama ang anak ay namimiss pa din ito sa tuwing umuuwi siya, paano pa kaya ang kan'yang pamilya.Matapos kumain ay nagmaneho siya patungo sa condo unit ni Lucas.Kumatok siya sa pintuan. Bumukas ito subalit hindi niya inaasahan ang bubungad sa kan'ya.Napaatras siya ng isang hakbang nang lumantad ang walang pang-itaas na si Lucas."Ang aga mo." Wala sa sariling saad ni Lucas. Huli na para mapagtanto niyang natulala sa kan'yang katawan

Nagtatanong na mga tingin ang ipinupukol ni Arim kay Lera at Lucas sa hapag dahilan upang hindi makakain nang maayos ang dalawa."Kumain ka na anak, may pasok ka pa," maotoridad na sabi ni Lucas sa bata.Iniabot ni Lera ang gatas dito, kasabay ng kape ni Lucas. Dahan-dahan na lumingon ang lalaki. Animo'y nagtataka sa ginawa nito.Matapos ang higit tatlong taon ngayon lamang siya muling nalanghap ang kape na timpla ni Lera.Sumimsim siya. Mainit iyon, tamang-tama lamang upang maibsan ang lamig na nararamdaman niya ngayong kasabay muli nila ng anak si Lera sa hapag.Nakakapagtakang ang paglapit ni Lera sa kanilang anak ang bumabagabag sa kan'yang isipan subalit hindi niya matukoy kung paano napapanatag ang kan'yang puso sa presensya nito. Katulad na lamang kagabi na sa condo niya ito natulog. Kung iisipin ay dapat siya maging maingat dahil anumang oras ay kayang-kaya nito na makuha si Arim nang sapilitan o hindi niya alam. Subalit heto s