CHAPTER 1PHOEBE’S POV“Anak, meet Keyden. He’s the son of your Tita Felipe. Say hi.” Dad introduced.I glanced at the kid about the same age as me. He’s 15 years old according to my Dad but he’s so different from me. I was told a lot of times that I’m timid and had no confidence but this kid in front of me was standing proudly and even smiling brightly at me.“Hi! I’m Keyden. You are?” Nakangiting pagpapakilala nito habang sinisilip ako na nagtatago sa likuran ng aking ama.“P-Phoebe.” Sagot ko. Halos pabulong ang aking boses ngunit hindi nawala ang ngiti sa labi ng lalaking aking kaharap, bagkus ay mas lalong lumiki ang ngiti na ibinibigay nito sa akin.Hindi ko napigilang mapatitig sa maganda nitong ngiti. He was shining brightly. I couldn’t help but feel my chest when I felt it flutter against his gaze.Iyon ang unang beses na may trumato sa akin nang ga

CHAPTER 3 PHOEBE's POVTULAD ng sabi ni Keyden, maaga nga kaming umalis para pumunta sa vacation house nila para sa honeymoon namin. Sa buong byahe ay hindi kami nag-usap ni Keyden pero nakita ko siya na kausap si Tita Felipe sa telepeno.Nang makarating ay halos mapanganga ako sa ganda at laki ng bahay. It's a modern house pero pagpasok namin ay napaka-cozy pa rin ng pakiramdam. Umakyat agad si Keyden para matulog habang ako ay naglibot at nang makarating sa kusina at makitang madami ang pwedeng iluto sa ref ay agad akong nagsearch ng pwedeng iluto. I can't help but smile while surfing sa internet dahil naalala kong isa ito sa pinangarap ko noon. Ang ipagluto ang mister ko pero kahit kailan ay hindi ako natutong magluto dahil madalas akong nasa ospital noon. There's no harm in trying naman. I wanna cook something for Keyden.FIRST DAY of being Keyden's wife and everything is a disaster! Bakit ko ba ipinagpipilitan na magluto kahit alam ko n

CHAPTER 5PHOEBE'S POV"Keyden, sandali lang!" Habol ko rito. Kanina pa ito naglalakad at kanina pa ako panay ang sunod rito pero hindi ako makahabol-habol dahil  napaka-laki ba naman ng biyas nito!Mukhang napansin nito na hinahabol ko na ang hininga ko kaya bahagya itong tumigil at tinignan ako nang masama. "Sino ba kasi ang nagsabi na sumunod ka sa akin?" Pagalit nitong tanong at sasagot sana ako rito nang maglabas ito ng panyo at marahang ipinunas iyon sa noo kong may pawis. Para akong natulala sa gwapo nitong mukha na napakalapit sa akin. Nananaginip pa ba ako? Nang matapos itong magpunas ay mukhang doon lang nito napansin ang pagkakalapit namin at bumakas ang gulat sa gwapo nitong mukha. Agad itong dumistansya sa akin at mahinang ibinato ang hawak na panyo sa mukha ko. "Punasan mo ang pawis mo. Ako pa ang pinagpunas, kapal nito." pabulung-bulong niton

CHAPTER 7 PHOEBE'S P Parang may milyon-milyong kutsilyo ang sumasaksak sa puso ko habang nakatingin sa papalayong kotse ng asawa ko. Umalis siya para pumunta sa iba. Para puntahan yung totoong mahal niya. Alam ko naman eh. Alam ko naman na hindi niya ako kailanman mamahalin dahil inialay na niya ang puso niya kay Charity. Sa bestfriend ko. Kaya dapat, imbes na umasa ako na baka pwede kaming dalawa ay umpisahan ko na dapat ang napagkasunduan namin na paglalapitin ko silang dalawa kahit alam ko na hindi na kailangan dahil halata naman na gusto nila ang isa't-is Pumasok na ako sa loob ng bahay at kinuha ang aking cellphone. Tinext ko si Charity upang ipaalam na pupunta na sa kaniya si Keyden I think hindi ko na sila kailangan pang paglapitin. Halata naman na kahit wala akong gawin ay magiging sila pa rin. Pero kung wala naman pala akong gagawin ay bakit pumayag pa si Keyden na pakasalan ako kung gayong

CHAPTER 9 PHOEBE'S POV NAGISING ako nang madilim na sa labas at may kung sinong walang tigil ang pagkatok sa pinto ng kwarto ko. Nang buksan ko ang pinto ay bumungad sa akin ang bagong ligong si Keyden at mukhang kanina pa ito naghihintay sa akin dahil bakas ang iritasyon at pagkainip sa mukha nito pero nang makita ako ay bigla iyong nagliwanag sa isang iglap. Parang gusto ko na naman tuloy magtatalon at magtitili sa kilig. "Hey, sorry, did I wake you up?" Tanong nito pero halata naman na hindi ito sincere sa paghingi ng tawad. Tumango naman ako dahil nagising naman talaga ako dahil sa kaniya. Bigla naman itong ngumiti nang nakakaloko bago nagsalita ulit, "Good. Tara doon sa graden, ang daming stars, ang sarap panoorin." Yaya nito tyaka umalis nang hindi manlang hinihintay ang sagot ko kung payag ba akong sumama. 'Di manlang ako binigyan ng pagkakataong magpabebe diba? Ngunit ilang segundo lang ay bumalik na naman ito sa harapan ko na para bang may nakalimutang sabih