All Chapters of Sweet Flames Of Vengeance: Chapter 41 - Chapter 50

Gahol siyang napasunod ng hilahin siya nito palabas sa club na iyon. He is holding her wrist tightly as if his hand were made of steel. Ang mukha nito ay sing dilim ng kalangitan, dinig na dinig niya rin ang pagtagis ng bagang nito.Iniiwasan niya na magkagulo sa loob kaya napilitan siyang magpatianod ng hilahin siya nito."Z-Zeth ano ba! Bitiwan mo ako!" Impit niyang sabi saka nagpumilit na na kumawala.Pero hindi man lang ito natinag. Patuloy lang siya nitong hinila."Zeth, ano ba!" Sigaw niya ng makita kung saan siya nito dinadala. Sa Mustang nito na nakaparada sa di kalayuan."Anong ginagawa mo?" Maang niyang baling dito. "Bitiwan mo ako. May trabaho ako sa loob. Ano ba!"Pero nagbingi-bingihan ito. He open the front seat door and push her inside and close it harshly after. Mabilis itong umibis sa harap at tinungo ang driver seat pagkatapos.Hindi na niya sinubukang buksan ang pinto, dahil alam naman niya na hindi niya iyon mabubuksan."Damn!" Mura nito saka hinampas ang manibela

Mariin siyang napakagat-labi. Hindi na niya magawa ang kumawala sa mga yakap nito. Her knees were trembling and her heart is crying inside."D-Do you think that I still have that pride your talking about?" Umiling siya. "Wala na Zeth, nilunok ko na pati iyon noong nagdesisyon akong magtrabaho sa club na iyon? Sa tingin mo ba, natutuwa ako pag hinahawakan ako at hinihipuan ng mga bastos na lasing iyon? Hinde Zeth.. nandidiri ako. But.. I had no choice. I have no choice..."Lumuwag ang pagkakayakap nito sa kanya. At ang kaninang mga kamay na nakayakap sa kanya ay dumako sa magkabila niyang balikat saka marahan siyang pinaharap."That's why I am giving you one. Sinabi ko na sayo na huwag ka ng bumalik doon, pero ang tigas ng ulo mo. You want to pay me back? Fine? Bayaran mo ako, but not by working at that club. Sa akin ka magtrabaho."She gave him a sarcastic look. Kumawala siya sa hawak nito at umiwas. Pasimple niya rin pinahid ang kanyang mga luha. "So, you're still at your offer,

"A-Andro..." Hilaw niyang sabi saka pasimpleng kumawala sa kamay ni Zeth na nakahawak sa kanya. Mula sa kanilang kamay ay napa-angat ang tingin ni Andro. Kunot-noo at nagtatanong ang mga mata.She bit her lip."A-Anong ginagawa mo rito?" She asked and walk towards him."I was worried. Bigla ka nalang umalis kagabi. I thought something bad happened to your sister. Sabi kasi ni Stephanie, nagmamadali ka raw umalis. So I came to checked up on you."Sabi nito na mula sa kanya ay idinako na naman ang mga mata kay Zeth."But I was surprised to see you here early in the morning, Zeth. Kailan pa kayo nagsimulang nagkalapit?" Hilaw nitong tanong.Zeth plaster a smile. Humakbang din ito palapit sa kanila."We've known each other for a very... long time now." Makahulugan nitong sabi pagkunwa'y tumingin sa kanya. "Drey and I.. were close and have an unbreakable bond since the start."Andro look at her. Still puzzle. But then he manage to plaster a smile. Yun nga lang, hilaw pa rin na ngiti."So

Mula sa pagkakapikit ay nagmulat siya ng mga mata at tarantang bumaling sa katabi na noo'y mahigpit pa ring nakapulupot ang mga braso sa kanyang katawan.Her heart is beating loudly against her chest. Sa gulat, sa kaba at sa takot."Z-Zeth..." Nanginginig na sambit niya.Hindi lang boses niya ang nanginginig kundi maging ang kanyang katawan.When she felt him moving and saw him slowly open his eyes, parang bumalik muli ang kaluluwa niya sa kanyang katawan. "Hey.. Drey, are you alright?" Tanong ni Zeth sa kanya sa nag-aalalang boses. Ramdam niya rin ang panginginig ng katawan nito.Nang tumango siya ay tila nakahinga ito ng maluwag."I-I'm fine.." mahinang sabi niya."God.. you scared me to death." He said, still with a trembling voice. His eyes was mixed of worries and gentleness.Umangat ang kanyang tingin, and she swallowed as she realized their position. Malapit na malapit ang mukha nito sa kanya na halos amoy na niya ang hininga nito. His left arm was under her neck, naging prot

What was that? It was what lingering on her mind while she was walking out from his room door. Kaya ba nito iyon sinabi dahil sa galit nito sa kanya? He will never let her hide or run away because he still want to get even. He still want to see her in misery. Iyon yon di ba? Dahil mas kapani-paniwala iyon para sa kanya. Hindi siya naniniwalang sinabi nito iyon dahil may nararamdaman pa rin ito sa kanya. It was far from the truth, she clearly knew that.Malamang para rito, hindi pa sapat ang lahat ng nakita nitong kamiserablehan niya sa buhay. He wanted her to taste more.She darted her eyes on the door. Naroroon ang kagustuhan niyang takbuhan iyon at lumabas. But will she able to run away from him completely? Alam niyang hindi. And if she'll do that again, mas lalo lang nitong ididiin na tama nga ito. That she's nothing but a coward."Here.." Mula sa likod ay naramdaman niyang may ipinahawak ito sa kanyang kamay. And after doing that, nagpatiuna na itong humakbang papunta sa so