Lahat ng Kabanata ng Sweet Flames Of Vengeance: Kabanata 1 - Kabanata 10

  Inalis niya sa isip ang posibilidad na isa iyon panaginip. She's sure now that it wasn't a dream or hallucination when Gen. Tamayo introduce him to them. Napilitan siyang tumayo ng dumating na sa puntong ipapakilala na siya ng Heneral dito kahit nanginginig ang kanyang mga tuhod. With dark piercing eyes, he stood infront of her. Walang kangiti-ngiti sa mga labi. Obviously, naalala rin siya nito. She smile bitterly. Paano siya nito makakalimutan kung siya ang pinakamalaking pagkakamali na nangyari sa buhay nito? "Andrea, this is Attorney Zethrius Miranda, a dearest friend and also my  lawyer. Zeth this is Andrea, a very dear friend too." pagpapakilala ng Heneral habang namumungay ang mga matang nakatingin sa kanya. She swallowed hard. Biglang-bigla ay parang nabingi siya. The inside of the room suddenly seems dark. Kasing dilim ng aura ng

  "Hi Drey.." Agad na bati ng isa sa mga kaibigan ni Zethrius. Kung tama ang pagkakatanda niya. Carlo yata ang pangalan nito. He was smiling at her as if he wasn't talking trash behind her back. Ito yung nagsabi kahapon na mukhang payag siya sa all the way.Lihim siyang umismid pero siyempre hindi niya iyon ipinakita. Tumigil siya sa harap ng mga ito."Oh, hi.." she make it sound as if hindi niya inaasahan na naroroon ang mga ito."Mag-isa ka lang ba?" tanong muli nito.Ngumiti siya saka umiling. She then darted her eyes on their table na sinundan naman nito. "No, I'm with my friends.""I thought you're alone," he chuckled. "Yayayain sana kitang maki-join sa amin." dugtong nito saka pilyong tiningnan si Zethrius.She darted her eyes on him too."Hi Zeth.." she greeted him and smile sweetly.Lihim siyang nagtaas-ki

 Ang masayang pakiramdam na dala niya hanggang sa kanyang pagtulog ay napalitan ng iritasyon at pagkainis.Naalimpungatan siya sa ingay at sigawan na nagmumula sa labas.Tiningnan niya ang maliit na orasan na nasa side table ng kanyang kama.. Alas dos ng madaling araw!Nagtiim-bagang siya. Hindi na niya iyon ipinagtaka. What else is new? "Galing ka na naman sa kerida mong hayop ka!"Narinig niyang sigaw ng kanyang ina.It was always the main topic. Ang pambababae ng kanyang Papa. "Kaya nagkakandaletse-letse ang buhay natin dahil diyan sa kawalanghiyaan mo!""Tumigil ka na Dianna! Kung natalo ka sa casino huwag mo sa akin ibunton ang init ng ulo mo!" "Walanghiya ka talaga!"Mga kalabog at kalansing na ng mga natapong bagay ang sunod niyang narinig."Lumayas ka rito!"Inis siyang dumapa at ibinaon ang ulo sa malambot na kutson ng kanyang kama. Hindi pa siya nakontento, ti

  Siguro nga.. it was the safest place dahil natagpuan niya ang sarili na muling bumabalik doon. Katunayan, iyon na ang pangatlong beses sa linggong iyon na nagpunta siya doon."Nailagay ko na po ang lahat ng sangkap 'nay, ano na po ang isusunod ko?"Baling niya sa nanay ni Zeth na noo'y abala sa paghihiwa ng labanos sa may mesa. Nagluluto sila ng sinigang na hipon. After she found out that it was Zeth favorite ay nagpaturo na siya rito kung paano lutuin iyon."Takpan mo na muna at hayaan na kumulo."Iyon nga ang ginawa niya. Matapos non ay masaya siyang bumalik sa kinauupuan sa harap nito. She watch her with fondness in her eyes. Hindi niya akalain na magiging ganito agad kagaan ang loob niya rito. Tatlong beses pa lang siyang nagpunta doon and she's already at ease and very much comfortable in their home.Well, sino nga bang hindi magiging kumportable kung ganit

Malalaki ang hakbang na hinila siya nito. Kung saan siya nito dadalhin ay hindi niya alam. Dumako ang tingin niya sa braso nitong nakahawak sa kanya. She saw how the vein on his arms protruded and how his jaw clenched when she darted her eyes on him. Hindi iyon nagawang itago kahit na nakatalikod ang postura nito sa kanya. He was pissed! And she knew the reason why. Mas lalo iyon nadepina sa nangyari kanina ng magsalubong sila sa gym. Alam niyang nahalata na nito na umiiwas siya. Naisip na rin siguro nito na iyon ang dahilan kung bakit hindi na siya pumupunta sa library.Marahas siya nitong binitiwan."So you're done playing with me. Kaya ngayon umiiwas ka na?" Agad nitong akusa. Napalunok siya sa lamig ng boses nito pero pinatatag niya ang sarili. It was better this way. Mabuti nga iyon dito na mismo nanggaling ang bagay na iyon. Hindi na niya kailangang magpaliwanag. Hahayaan niya lang mag-isip ito na pinaglaruan nga lang niya talaga ito. Iyon naman talaga ang totoo di ba? And no