Nginitian ni Charline ang security guard na ipinagbukas pa siya ng pinto, kilala na siya nito. Nakadama siya ng panghihinayang sa isipin na hindi siya nagtagal sa pagtatrabaho sa Gallore, mababait ang mga empleyado at sa maikling panahon na nakasama niya ang mga ito. Inaamin niyang naging masaya naman siya. Nakiusap siya na bibisitahin niya lang ang ilang dating katrabaho at hindi siya magtatagal dahil iaabot niya lang naman ng personal ang Wedding invitation card nila ni Dan. Napabuntong-hininga ang dalaga, ang bilis ng mga pangyayari. Kahapon lang ay nagsukat na siya ng Wedding Dress at ngayon naman ay mamimigay na siya ng Wedding invitation card. Hindi na siya nasamahan ng nobyo dahil susunduin nito ang mga magulang sa Domestic Airport, na manggagaling pa ng Cebu. Binagtas niya ang pasilyo ng Hotel at napangiti ng matanaw na makakasalubong niya si Anna. "Ay grabe! Nagresign tapos ngayon naman ikakasal agad?" bulalas nito na tila nanghihinayang. "Akala ko pa na

Mabilis na bumaba ng kotse si Charline hawak ang kamay ng anak, katatawag lang ni Dan at kanina pa raw siya nito hinihintay sa bahay nito. Matapos sunduin sa pilot school ay heto nga inihatid siya ng sasakyan ni Xander sa bahay mismo ng nobyo. Ayaw niya sana, ngunit mapilit ito. Kinakabahan talaga siya sa mga pinaggagagawa ni Xander. Nakita niya ang pagdilim ng mukha nito pero wala siyang planong isipin pa kung para saan?Nakahinga siya ng maluwag nang makaalis na ang sasakyan nito. Napilit siya nitong ihatid sila ng anak dahil sobrang late na siya at nahihiya sa mga magulang ng nobyo kung paghihintayin niya ang mga ito. Ang luwang ng ngiti ni Dan, naku-konsensyang nginitian niya ito. Naipakilala na naman siya nito sa mga magulang ng binata kaya lang sa pamamagitan lang ng videocall, ngayon niya pa lang personal na makakaharap ang mga magulang nito. "I'm so sorry, Dan natagalan ako." Ginagap nito ang palad niya, dinala sa labi at dinampian ng halik. Minsan napaka-

Kinakabahang bumaba ng sasakyan si Charline, inis na tinabig niya ang kamay ni Xander nang tangkain nitong hawakan siya para alalayang bumaba. Kung pwede niya lang itong patayin sa pamamagitan ng masamang tingin ay ginawa niya na. Wala siyang makitang emosyon sa mukha nito kundi malalamig na tingin at paminsan-minsang galit sa mukha nito dahil sa pagtataray niya. "Anong lugar ito?" Mabilis na umikot ang paningin niya sa paligid. Tila nag-iisa lang ang semi-bungalow na 'yun sa lugar at tila bibilang pa ng ilang kilometro ang mga kapitbahay. Lampas-tao ang bakod at napaliligiran ng iba't ibang halaman. Mataas ang bahaging kinatatayuan ng bahay na tila nasa tuktok ng isang burol. Napasinghap siya nang matanaw sa ibaba ang nagtataasang mga puno, may fear of heights siya kaya mabilis niyang inalis ang tingin sa ibabang bahagi. "Pumasok ka na!" mariing utos ni Xander nang hindi pa rin siya kumikilos mula sa kinatatayuan. Naiinis na inirapan niya ito. "Papasok ka ba o kakaladkarin pa ki

"Tawagan mo si Alyssa..." umangat ang kaliwang-kilay ni Charline. Tama ba ang narinig niya? Nilingon niya ang binatang lalong gumuwapo sa simpleng T-shirt at shorts na suot nito. "Tawagan mo na ang kaibigan mo." iniabot nito ang celphone niya. Nagulat ang dalaga. Mabilis niyang hinablot sa kamay ni Xander at idinayal ang numero ng kaibigan. Tinaasan niya itong muli ng kilay nang makitang tila wala itong balak na iwan siya. "Five minutes." ani Xander na umupo na sa upuang nasa tapat niya. "Hindi mo alam ang salitang privacy ano?!" naiiritang tinapunan niya ito ng masamang tingin. "Gusto mo ba talagang makausap ang kaibigan mo?" pagbabanta nito. Inis na napahalukipkip ang dalaga at hinayaan na lang itong nakatingin sa kaniya. "TUMAWAG ka ng pulis Alyssa, gusto ko ng umuwi! Kinidnap ako ni Xander." bungad niya sa kausap. "Kinidnap? Hindi 'yun ang alam ng lahat dito Charline." "Ano?!" "Wag ka ngang OA! Alam na naming pinili mo si Xander. At 'wag kang mag-alala ako ng bahala sa ina

"Ano 'to?" bahagyang kumunot ang noo ng magandang mukha ni Charline. Pilit ikinukubli ang kilig na nararamdaman. Nagkalat ang pulang petals sa silid na kasalukuyang inuokupa mula ng dalhin siya ni Xander sa resthouse nito. Sumilay ang matamis na ngiti ng kaharap na palihim niyang naging kahinaan. "Ayaw mo ba?" Inirapan ito ni Charline. Konti na lang bibigay na talaga siya. "Hindi mo ako makukuha sa paganito Xander. Ibalik mo na ako sa boyfriend ko." kunwa'y naiirita niyang tinaasan ito ng kilay. Humakbang ito palapit at iniabot ang bouquet ng rosas. Bumilis ang pagpintig ng puso niya ng mapatingin sa kumpol ng paborito nyang bulaklak. "Wag ka ngang corny!" tinalikuran niya ito. "Ayaw mo?" matamlay nitong tanong. Pinigil niya ang sariling lumingon. "Cha?" Napilitan siyang lingunin ito. Napasinghap siya nang mapagtantong ilang dangkal na lang pala ang pagitan nila. "X-xander..." "Give me a chance Charline...sayo lang ako nagkaganito." anas nito. Napatitig siya sa mukha nito.