บททั้งหมดของ Sold to my Professor (Tagalog): บทที่ 11 - บทที่ 20

Hindi ko maiwasang mapairap nang mapansin ko ang simpleng paghagod ni Professor Quijano sa braso ng asawa ko. Her eyes are focused on the road but her filthy hands is touching my husband's arms. I raised my brow and crossed my legs. My arms crossed under my breast, too. Seryoso naman si Leo na nagmamaneho sa sasakyan. His green eyes are fixed on the road and not even bothering to take a glance at his side.Nakaramdam ako ng gutom. Hindi ako nakakain ng matino sa bahay kanina dahil sobrang atat ng driver ni Leo. Pinapasabing pinagmamadali ako dahil mahuli sa flight. Kaya eto ako ngayon, kumakalam ang sikmura. “Can we go to drive thru?” buong tapang kong tanong. Professor Quijano chuckled and looked at me over her shoulders. “You know, kid, we're not your parents. May hinahabol tayong flight and we don't have time to spoiled you.” “You can just say no. Ang haba pa ng sinasabi,” iritadong saa

Nang sumapit ang gabi ay sabay kaming lahat na umuwi. Bukas ay sa ibang lugar na naman kami ng Batanes upang mamigay ng tulong. Nakakapagod pero nakaka-satisfied naman ang tumulong. So I guess it's a win-win situation. Matapos naming maghapunan ay tulog na silang lahat dala ng pagod. Habang ako...well, I'm also tired but I'm not sleepy at all. Kahit anong pilit kong matulog ay hindi ako makatulog dahil sa pangyayari kanina. To be honest, I should feel insulted the way he delivered those words. Pero bakit ganon? I feel like something inside me was moved and now my heart pounds fast whenever I think of him. This is plain weird. Tinanaw ko ang malawak na karagatan at tinunga ang canned beer na nakuha ko sa reef kanina. Manang Hestia saw me but didn't bother to stop me. Of course, I am the wife of her boss. Lahat ng pag-aari ni Leo ay pag-aari ko na rin. I am Mrs. Farris. But why does being called Misses Farris sounds so weird? 

Days rolled fast like a blink of an eye. Hindi na kami masyadong nagpapansinan ni Leo which is odd. But I didn't mind him anyways. Siguro ay pinoproktekhan niya lang ang kanyang imahe at ang akin. We both have an image we need to protect, and we shouldn't ruin it.Today's our last stay here in Batanes. Bukas ng umaga ay aalis na kami para bumalik sa school. Free day rin namin ngayon kaya kung saan-saan kami maglalakwatsa ngayong araw. Hindi ko alam kung nasaan si Professor Quijano at Leo pero wala akong pakialam. Who knows Professor Quijano is the girl he'll end up with?“Oy, Crizel. Tapos ka na?” tanong ni Yuri. “Hinihintay ka ni Owen sa labas.” Napatingin ako sa bukana ng pinto at nakita roon si Yuri na nakatayo. She's wearing a cute mini dress na kulay itim. Naka-pig tails din ang buhok nito. She looks like a Japanese citizen with her cat eye. Tumango ako at matapos na ngumiti. “Sususod din ako, Yu

Walang nangyaring "talk" buong gabi. Matapos naming kumain, ay natulog na ito dahil siguro sa pagod at jet lag. Kinaumagahan, hindi ko na siya magilap. And I guess he's already in the school. Ito ang dahilan kung bakit lantang-lanta ako kung gumalaw. I wore my usual school uniform. Hindi na ako nag-abala pang itali ang aking buhok. Basta na lang akong nagsuot ng mary jane shoes at sinukbit ang bag sa aking balikat. Kaagad akong bumaba sa unang palapag at sinalubong ako ni Rita. “Hali ka na sa kusina. Nagluto si—” “I'm full,” I cut her. Bumaling ako sa driver ni Leo at pilit ang sariling ngumiti. “Tara na po.”  I didn't wait for his respond. I stormed out of the house and headed straight to the car that is waiting in front of the lawn. Nagmamadali namang sumunod sa akin ang driver at siya ang nagbukas ng pinto.  Pumasok ako sa loob at bagot na pinasak ang earphone sa aking tenga. I played some music to bring back my mood ngunit hindi

The next following days are busy days. Na kahit Sabado ay nasa school kami para mag-ayos sa lahat. Hindi na kami masyadong nagkakasalubong at nakakausap ni Leo dahil sobrang busy rin niya.After school ay uuwi ako at maabutan ko ang aking mga etiquettes. They'll teach me to do things and I admit, I improved. Lalo na sa pagluluto. Ngunit kapalit naman nito'y labis na kapaguran kaya't kapag nakakauwi na sila ay bagsak ako sa kama. Hindi na rin pumapasok si Leo sa school and according to our driver, he's troubleshooting something in his company. Kasalukuyan akong nasa loob ng library para sagutan ang mga quizzes na kailangan kong habulin. I'm also copying some notes from our Professor's notes. Well, they provided me all these. Dahil mamaya ay magpapatuloy kami sa pag-o-organize. Buong school ba naman lagyan ng decor? Tignan natin kung hindi ka aabutin ng ilang araw.Tahimik akong nag-angat ng tingin nang may maglapag ng libro sa aking harapan. Nag-angat ako n