บททั้งหมดของ A VOW OF HATE: บทที่ 11 - บทที่ 20

Chapter TwelveZoe's Perspective Para akong nabunutan ng tinik ng umalis si Daxton. Pero sa totoo lang nakakahiya ang naging reaksyon ko ng lapitan niya ako. Sino bang hindi magiging masama ang isip kung ganun ikulong niya ako sa magkabilang kamay niya. Naupo ako sa kama at pinagmasdan ang silid, napakalawak niya, parang tatlong kwarto ata ang lawak nito, at napakaganda ng mga drawer, sliding pa ang iba. Kulay puti lahat ng malalaki niyang drawer, halos black and white ang datingan. Super manly ng style, wala siyang masyadong decoration but it's all perfect. Nabored ako kaya naman tumayo ako at binuksan ang isa niyang drawer, namangha naman ako sa pagkakaayos ng mga damit niya. Naka-hung lahat ng jackets niya at infairness magakakahiwalay bawat kulay, napaka-spacious ng drawer niya kaya kahit napakadami niyang damit ay hindi naging sagabal iyon dahil malawak naman ito. Pagkabukas ko sa ibabang bahagi ng drawer ay agad kong sinara iyon ng makita ko

Chapter Fourteen    Daxton Perspective     Ang sakit ng ulo ko nang magising ako. Napahawak ako sa ulo ko at naupo ako nang mapagtanto kong nakatulog ako sa sahig, pero may nakalapag naman na comforter at napalitan din ang damit ko.     Pili kong inalala ang nangyari kagabi nang nagflashback sa akin lahat. Napatayo agad ako at napapikit sa sobrang kahihiyan. I shouldn't drunk that much.    'You're such an idiot, Daxton!' bulong ko nang mahagilap ko ang asawa kong nakahiga at natutulog ng mahimbing sa kama. At muli akong nakaramdam ng init ng ulo. Agad akong nagpunta sa banyo at naligo. Ang sakit pa din ng ulo ko kaya pinilit kong maligo ng sobrabg lamig para din mawala ang hnag-over ko.       Nang matapos akong magising ay lumabas na ako ng bnayo at tulog na tulog pa din si Zoe. Napakakalat niya pang matulog dahil halos nakabuka pa ang dalawa niyang paa at

Chapter Sixteen    Daxton's Perspective    Matapos nang pagtatalo namin ni dad ay hindi ko na sila hinarap sa tanghalian, I just want to be at peace and just wanted to get away from everyone, especially from my dad. He just put away my trust in him. I think it's a good thing to go in the ranch na rin para makalayo muna but it would be best if hindi ko kasama ang babaeng iyon, but I could do nothing but take her with me!   Ilang oras na ang lumipas at nakakulong pa din ako dito sa kwarto, gusto kong bumilis ang oras. I wanted to go out but it's useless dahil alam kong di naman ako hahayaan ni dad and if he will, I am sure he will let me go with a bodyguards following me around like a stalker. Sino naman may katahimikan kung ganun. "We have to go," sabi ni dad nang buksan niya ang pinto.    Bumuntong hininga ako at saka tumayo, "Finally," I whispered at tumingin ako pababa

Chapter Eighteen...    Zoe's Perspective      Nagulat ako nang hilain niya pababa ang damit ko hanggang sa balikat ko. Kulang na lang punitin niya ito pero mas nagulat ako nang itulak niya ako pahiga ng kama at saka ako hinawakan ang magkabilang kamay ko. Sinubukan niya din akong pigilang sumigaw nang hihingi ako ng tulong, at hindi ko na alam kung ano ba ang dapat kong gawin. Heto na ba? Dito na ba matatapos lahat ng paghihirap kong alagaan ang bagay na kinaiingat-ingatan ko? Sobrang lakas niya at ang tanging nagawa ko ay lumuha lalo nang ilapit niya ang ulo niya sa leeg ko.  Huminga ako ng malalim at takot na takot.   'Please, Lord, tulungan niyo po ako!' tanging iyon na lamang ang aking nagawa, ang manalangin.   Napapikit ako nang maramdaman ko ng paghinga niya malapit sa leeg ko. I bit my lips as I clenched my fists in anger and fear.       "This is

Chapter 20Daxton's PerspectiveIlang minuto ang lumipas nang naisipan kong silipin si Alice, pinapalit ko kase ang sapatos ni Alice nang mapansin kong mukhang luma na ang mga ito at agad kong kinausap si Mang Conrad dahil sa kanya ko ibinilin noon si Alice pero mukhang napapabayaan niya si Alice and I can't tolerate that. Dahil ni minsan hindi ko nakalimutang alagaan si Alice at iba pa sa mga hayop na nandito noong narito pa kami nina dad and mom.Habang papalapit ako kung saan si Alice ay agad naman nahagilap ng mga mata ko si Zoe nang abutin niya ang kamay ni Leon at sumakay sa kabayo. Kumapit siya sa balikat ni Leon pero hinawakan naman ni Leon ang kamay ni Zoe at ipinalibot ito sa may bewang niya. Natatawa na lang ako sa kanilang dalawa. I don't know why Leon is with her but it doesn't bother me. Pinagmasdan ko naman si Zoe at mukhang kumportable naman siya sa lalaking iyon. 'Yeah, you better go away,' I thought and just went near Kibby.