Chapter 12: Accidentally Touch

Chapter Twelve

Zoe's Perspective

Para akong nabunutan ng tinik ng umalis si Daxton. Pero sa totoo lang nakakahiya ang naging reaksyon ko ng lapitan niya ako. Sino bang hindi magiging masama ang isip kung ganun ikulong niya ako sa magkabilang kamay niya.

Naupo ako sa kama at pinagmasdan ang silid, napakalawak niya, parang tatlong kwarto ata ang lawak nito, at napakaganda ng mga drawer, sliding pa ang iba. Kulay puti lahat ng malalaki niyang drawer, halos black and white ang datingan. Super manly ng style, wala siyang masyadong decoration but it's all perfect.

Nabored ako kaya naman tumayo ako at binuksan ang isa niyang drawer, namangha naman ako sa pagkakaayos ng mga damit niya. Naka-hung lahat ng jackets niya at infairness magakakahiwalay bawat kulay, napaka-spacious ng drawer niya kaya kahit napakadami niyang damit ay hindi naging sagabal iyon dahil malawak naman ito. Pagkabukas ko sa ibabang bahagi ng drawer ay agad kong sinara iyon ng makita ko