Chapter 21    Leon's Perspective    Nang abutin ni Zoe ang kamay ko ay agad naman itong umangkas at humawak sa magkabilang balikat ko. Napangiti ako dahil ramdam ko ang hiya niya sa akin sa paraan ng paghawak niya sa akin, masyadong hindi mahigpit ang pagkapit niya at baka mahulog pa siya sa ginagawa niya kapag nag-umpisa ng tumakbo si Stan.     Hinawakan ko ang mga kamay niya at inilipat ang mga ito sa may bewang ko.      "If you didn't want to fall, better hold me here," sabi ko at hindi ko siya narinig umimik, pero mas lalo akong natutuwa sa kanya ng iusog niya ng kaunti ang kamay niya para hindi niya ako mukhang niyayakap, tanging t-shirt ko lang ang hinawakan niya, para bang isang bata.     "Ready ka na ba?" tanong ko.   "Oo," maikli namang sagot niya at agad ko nang pinatakbo si Stan.   Ilang minuto

Chapter Twenty-Three    Zoe's Perspective    Abalang-abala ako sa pagluluto kasama ang mg katulong dito. Halos pawis na pawis na ako dahil napakainit ng gabi.     "Wow, miss Zoe, ang galing niyo naman po magluto," sabi naman sa akin ni ate Rowena at nahihiya naman akong ngumiti sa kanila.       "Naku natuto lang ako sa mama ko, ate Rowena," sabi ko at nakaramdam agad ako ng lungkot nang maalala ko ang masasayang ala-ala namin ni mama at ng amain ko. Masakit pa rin sa akin ang isipin ang nagawa sa akin ni papa kaya naman ganito na lang ang ginagawa ko. Gusto kong maging abala para makalimot.       "Miss Zoe, ayos ka lang po ba?" tanong naman ni ate Cora at agad ko naman siyang nilingon.      "Po, opo ate ayos lang naman ako, namimiss ko lang po ng mama ko," sagot ko.   "Bakit hindi niyo p

Chapter Twenty-Five   Zoe's Perspective Naalimpungatan  ako nang makarinig ako ng nagkakagulo sa ibaba at agad naman akong bumaba dahil akala ko isa sina Ate Rowena sa sumisigaw,  pero pagkababa ko ay tahimik naman sila hanggang sa nakita ko si Daxton at ang isang babaeng halatang lasing na nakaupo sa couch.   Tumingin naman sa akin ang babae at saka ngumisi, parang gigil na gigil pa siyang tumitig sa akin, at hindi ko alam kung pinagtatawanan niya ba ako o naiirita siya sa akin?    "So, is she the woman you're talking about earlier? She's your wife?" rinig kong tanong niya kay Daxton at sa likuran nila ay si Leon na mukhang nagtataka rin kung ano bang nangyayari dito at kung sino ba ang babaeng inuwi ni Daxton.   "Yes, she is," seryosong sagot naman sa kanya ni Daxton. Akala ko hindi niya iyon sasabihin.     "So, it's really true, hah?" sabi niya. &

Dear beloved readers,    I just want to leave this message to say how happy I am to see you here, scrolling each chapter. Thank you to all of you, I will always be grateful for giving my story a chance to read.  This book will have a daily update.  Hoping to see you until the very end.    Happy Reading.  Thank you and God bless.    Sincerely, Belle Cassy ❤     Proverbs 3:5-6Trust in the Lord with all your heart; do not depend on your own understanding. Seek his will in all you do, and he will show you which path to take.    

Chapter Twenty-Eight   Daxton's Perspective     "Ayos na po yan, ate Edna at Ate Cora, ako na po bahalang magligpit ng mg ayan dito sa kwarto," bilin ko sa dalawa matapos naming ilipat ang mga gamit ko dito sa kwarto sa ikatlont palapag. I want to occupy the other room upstairs pero ayaw kong masyadong malapit kay Zoe. Nagkikita na nga lang kami araw-araw lalapit pa ako sa kanya, it's too much for me.       Nagpasya akong lumipat dito dahil tutal alam na din naman ng lahat, matapos kong bitawan lahat ng katotohanan kanina. I didn't mean to do that, I didn't say those words in purpose, sadyang hindi ko lang talaga kinaya at nasabi ko lahat ng iyon, but I guess, it's better this way. We don't have to pretend and be with one room. Pareho kaming malayo sa isa't-isa I just hope na makahanap na ako ng way to make my dad agree with me to leave my wife and sign an annulment paper. Ang tagal makahanap ang inu