All Chapters of Lucifer's Downfall: Chapter 31 - Chapter 40

[RANN]    Habang patagal nang patagal ang panahon, unti-unti na ring lumalaki ang umbok ng tiyan ko, maski ang sukat ng katawan ko ay bahagya na ring nagbabago, pansin ito ni Tanya dahil siya lang naman ang kasama ko sa bahay. Padami nang padami ang pagkaing kinakain ko at kapag tinatanong naman ako ni Tanya tungkol dito ay nagpapalusot na lang ako.    Madalas na ring magpa bago-bago ang mood ko, mayroong mga oras na iritable ako sa mukha ni Tanya, mayroon rin namang halos si Nathan lang ang gusto kong makita. Hindi ko na talaga maintindihan ang sarili ko. Kaunti na lang at hindi ko na talaga maitatago pa ang pagbubuntis ko kay Damon, hindi ko rin naman gustong itago eh, lalo pa at gusto ko ngang aminin niya sa aking mahal niya rin ako.    "Kanina pa bumubuntong hininga d'yan. Ano

[RANN] Dumaan pa ang ilang araw na paghabol ko sa kaniya. Halos umiling na nga lang rin si Spyru habang pinapanood kaming dalawa ng kakambal niya. "Hindi ka ba napapagod?" tanong niya nang madatnan niya na naman akong nasa opisina ni Damon. Dumakong muli ang palad ko sa tiyan ko. Habang tumatagal ang araw ay lalo ring lumalaki ang tiyan ko. Kaunti na lang at mahahalata nang buntis ako. Pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nasasabi kay Damon ito. "Hindi ko alam kung bakit bigla na lang nagbago ang pakikitungo sa akin ni Damon," panimula ko saka nag-angat ng tingin at sinalubong ang tingin ni Spyru. "Pero hindi ako susuko hanggat hindi ko nakukuha ang gusto ko mula sa kaniya."Ngumisi naman nang malawak si Spyru at naglakad papalapit sa akin. "You really never fail to amaze me, Rann." Yumuko siya sa tapat ko. Suot pa rin ang ngisi niyang nakakainis titigan. "Why don't you use your child to win him back? Kating-kati na ako actually na sabihin sa kaniyang buntis ka sa kaniya." Agad

[RANN] "Mamahalin mo pa kaya ako kung alam mo kung sino talaga ako?"Tinitigan kong maigi ang mga mata niya, naroon ang sakit at lungkot. Mga bagay na hindi ko inaakalang makikita ko sa perpektk niyang mukha. Marahan kong inangat ang mga kamay ko ay hinawakan ang magkabilang pisngi niya. Sinalubong kong muli ang mga mata niya at saka ako ngumiti. "Oo naman, hinding-hindi kita pakakawalan kahit na sekretong drug lord ka pala." Umikot bigla ang mga mata ni Damon, natawa naman ako dahil sa naging reaksyon niya. "At saan mo naman nakuha iyan?" Natatawang tanong niya. "Sabi mo kasi eh, kung alam ko kung sino ka talaga, mamahalin pa ba kita?" pag-uulit ko sa tanong niya. Ngumisi ako ng malawak at saka hinila ang mukha niya palapit sa akin. Doon naglapat ang mga labi namin, pero saglit lang iyon dahil mas gusto kong titigan ang mukha niya ngayon. "Mamahalin kita kahit na anong mangyari."Tahimik lang siya, sa mga mata ko lang rin nakatitig. Maya-maya pa ay dahan-dahan na siyang ngumiti at

[RANN] Dumating si Damon ilang saglit matapos ang naging usapan namin ni Spyru, sinamaan niya muna ng tingin ang kakambal niya bago niya ako hinalikan sa pisngi. "You're crying? Did you guys fight again?" Pinunasan niya ang hinlalaki niya ang mga mata ko bago niya ako muling hinalikan sa pisngi, umiling lang ako bilang sagot at saka niyakap ang braso niya. "Don't you think mas maganda kung babalik muna kayo ng mansion?" Biglang tanong ni Spyru nang mailapag niya ang mga pagkaing pinahanda sa kaniya ni Damon. Nagtinginan naman kaming dalawa ni Damon sa sinabi niya. "Bakit naman? Maayos naman ang buhay namin dito sa Manila ah?" Umirap lang si Spyru saka umupo sa sofa at tinitigan akong maigi. "Now that you're pregnant, it is better kung manantili ka sa mansion. Para kung sakali mang hindi ka maasikaso ni Damon ay naroon sina Gael, Mirae, Sebastian at Tanya na mag aasikaso sa iyo," pahayag niya. Bumaling rin ang tingin niya kay Damon na tahimik lang na nasa tabi ko. "They're also par

[RANN] "Uwaaah! Welcome back ma'am Rann!" Napangito ako sa sigaw ni Mirai nang makababa ako ng kotse, agad niya akong nilundag at saka niyakap ng mahigpit. "Oi, Mirai. Sinabi na nga ni Master Spyru na umayos ka ng kilos eh." Inis na saad ni Gael pero nakipag fistbump naman siya sa akin nang makalapit siya sa pwesto namin. Masaya ko naman silang binalingan at saka. Abot tenga ang ngiting binati. "Kamusta kayo rito? Na miss ko kayo ng sobra," saad ko. Nagtinginan naman silang dalawa saka sabay na ngumiti. "Akin na mga gamit mo ma'am Rann. Nakapag handa naman na si Sebastian doon sa loob eh. Kakain na lang tayo." Kinuha ni Gael ang mga gamit na dala ko habang si Mirai nama ay inaalalayan akong makapasok ng mansion. Agad namang may malaking itim na asong tumakbo palapit sa akin. Ang makintab nitong buhok at malaking katawan, agad na nagliwanag ang mga mata ko at sinalubong siya ng yakap. Sabik naman siyang pinaghahalikan ako. "Cerbe! Na miss din kita!" madrama kong sigaw at saka siya