51Magkasama kaming apat nina Tina, Tj at sir sa isang kwarto habang nasa katabing kwarto naman namin sila Mel, Joshua at Cecille. Gusto ko ngang sumama sa kanila ngunit hindi naman ako pinayagan ni sir."Sir, kina Mel nalang ako sasama." Pagpupumilit ko. Nakapasok na kami ng kwarto. Ang dalawang bata ay nakaupo sa may sofa habang kami ni sir ay nag-aayos dito sa may kwarto nila. May dalawa kasing kwarto itong kwarto. Para raw kina Tj at Tina ang isa habang ang isa ay para sa 'ming dalawa. "I told you we're sleeping together. There's no problem with that, darling." Sabi niya na hindi ako binabalingan. "We're just going to sleep, nothing else. If you're thinking that we'll doing that then... I promise we will not." "Pero kasi..." Nangapa ako ng sasabihin. "Nahihiya lang ako. Sila Mel, Cecille at Joshua nasa kabilang kwarto habang ako ay nandito kasama kayo. Hindi ba't parang hindi tama iyon?" "What's wrong with that?" Tinignan niya ako. "You're my darling, of course, you'll be here

53TYSON'S POV:I ran as fast as I can to reach the parking lot of this hotel. There's only one thing in my mind and it's Jossa. I am worried. I am confused. I am wonderin what's happening. Like Mel and Tina said, she passed out? How come? What happened? Is there anything happened without me knowing about it? I just slept for hours and then I woke up with this?Mabilis kong tinakbo ang parking lot at agad na pinatunog ang sasakyan saka sumakay. Hindi na ako nag-alinlangan pa na paandar ito saka tumungo sa bahay ng tita ni Jossa. I'm mad at the same time I'm worried. What the heck happened?!Sinubukan kong ikalma ang sarili but I can't. How the hell I can calm myself with the thought of what happened?!Halos paliparin ko na ang sasakyan ko patungo sa kung nasaan ang bahay ng tita ni Jossa. Hindi ko inayos ang pagka-park ng sasakyan, basta ko nalang itong itinabi at saka lumabas. Tumakbo ako papasok ng bahay nila at nagkakatang naglibot ng tingin ng walang makitang tao."Jossa?" I calle

55"Ano ba! Umayos ka naman! 'Pag ikaw talaga nahulog, ewan ko nalang ha!"Hindi ko alintana ang ngalay at init ng araw. Basta nakatingala ako habang pinapanood ang bawat galaw ni sir sa pag-akyat niya. Hindi ko alam kung nakakatulong ba itong pagsigaw-sigaw ko pero hindi ko kasi maiwasan na mag-alala. Ang taas-taas kaya nang inaakyat niyang puno ng niyog. Hindi naman siya sanay sa gano'ng gawain tapos pumayag siya."Hayaan mo na." Hinawakan ako sa balikat ni Tiya. "Huwag kang sigaw nang sigaw baka mas lalong mahulog 'yan."Sumimangot ako. "Tiyang naman kasi, e. Ang dami namang pwedeng utusan bakit si sir pa? Hindi naman po 'yan sanay sa ganiyang gawain, e.""Wala akong kasalanan, Jossa, ah?" Aniya na nagtaas pa ng dalawang kamay. "Siya iyong nagpresinta na umaakyat. Hindi ko siya pinilit."Sumimangot lang ako at muling tumingala sa kung nasaan si Tyson. Ilang minuto rin siyang nandoon sa itaas bago siya nakakuha ng isang niyog. E, kailangan ni tiyang ng tatlong niyog kaya hindi siya

57THIRD PERSON'S POINT OF VIEW:Naging maganda ang pagsasama at buhay nila Jossa at Tyson. Kung may oras si Tyson ay lalabas sila at maggagala. Date kumbaga. Minsan ay kasama ang dalawang bata na sila Tina at Tj. Pero most of the time ay silang dalawa lang. Nag-eenjoy silang dalawa habang kasama nag isa't isa na hindi nila namalayan ang panahon at ang paligid. Hindi lubos maipaliwanag si Jossa ang kasiyahan na nararamdaman niya tuwing kasama si Tyson. Maraming bagay ang nagbibigay dahilan para mas lalo siyang mahulog sa lalaki Gano'n din si Tsyon. Maraming mga galaw, gawain at salita ang ginagawa ni Jossa para mas lalo siyang mahulog sa babae.'Tila umaayon ang tadhana sa dalawa.Ngunit nitong nagdaan araw, nagkaroon ng pagbabago kay Jossa. Pansin iyon ng mga kasama niya sa bahay, maski ng dalawang bata at ni Tyson ay pansin iyon. Ngunit hindi lamang nila pinupuna. Katulad na lamang ngayon, nagsusuka na naman siya. Ilang araw na siyang nagsusuka sa hindi malaman na rason. Hindi rin

59KINABUKASAN. Hindi labis maipaliwanag ang saya na naramdaman ko nang sabihin sa akin ni Tyson na magkakaanak na kaming dalawa. Kitang-kita ko rin sa mukha niya kung gaano siya kasaya na magkakaanak kaming dalawa. Sobrang saya ko! Kaya hindi ko maiwasan na tawagin si tiya Joan at tiya Lorna para ipaalam ang magandang balita na ito. "Bakit hindi ko pa sila nakikita, Mel?" tanong ko kay Mel. Sabi niya kasi ay sabay niyang tatawagan sila tiya. Hindi ko alam paano niya gagawin iyon kaya hinayaan ko siya. "Teka lang hindi pa kasi nila sinasagot." Sabi niya at may kung anong kinalikot sa cellphone. "Ayan na!" Napadungaw ako sa cellphone at nakita ang mga mukha nila Tiya. Tumabi naman si Mel at hinayaan ako. Tinignan ko naman ang mga mukha nila tiya sa screen. Medyo nag-la-lag kaya halos ilong at noo nga lang ang kita ko, e. Siguro sobrang lapit nila masyado sa camera. "Ano ba ito?" dinig kong tanong ni Tiya Lorna. "Anong mayroon? Hijo, tulungan mo nga ako. Paano ulit ito." May narini