Hindi ko inasahang magiging madali lang pala ang proseso ng arrangement ng civil wedding naming dalawa ni Elton. ‘Yon ang advantage ng pagiging mayaman – mayroon silang lawyer and someone can arrange stuff easily for them. Of course, it takes a little bit of monetary compensation for their service pero tulad nga ng lagi kong ina-argue, ang gastos ng mayayaman sa ganito ay para bang barya lang. Kung ako kay Elton, magco-consult na lang ako by myself than hire a lawyer. Pero dahil nga desperado na siya magpakasal, then I can’t do anything about that. Like always, impractical ang mayayaman.    I just finished taking a bath at magsisipilyo na lang ako. Kumuha ako ng baso mula sa maliit kong cabinet dito sa loob ng banyo. Just when I started brushing my teeth, nag-ring ang phone ko

    “Are you really sure about marrying that girl?”     I almost choked on my coffee upon hearing my Mom’s question. Instantly, my brows furrowed. “You seem to dislike Rhea a lot, Mom. I am a hundred percent sure about marrying her. She’s so much better than any girl you’re trying to set me up with,” I timidly answered, then sipped coffee from my cup.    It was a hot afternoon inside my Dad’s study room where me and my Mom just went to talk about things. She said, “You know, anak, hindi ako nanghihimasok sa buhay mo pero you should know that you’re a high profile person. Magiging tagapagmana ka ng leading smartphone brand ng Pilipinas, Elton. With that, you

    Parang nagpipigil ng ngiti itong si Elton nang makita ako. Nakabukas ang pinto ng sasakyan at nakaupo siya sa loob nito, nagmamasid mula roon habang hinihintay kaming dalawa ni Natasha.     Tinaasan ko siya ng kilay. “Gandang ganda?” pang-aasar ko sa kanya. Tinawanan lang ako ng loko.    “Hindi ka naman makapaniwalang ikakasal na tayong dalawa ngayon,” hirit ko. Sinundan niya ako patungo sa passenger’s seat at binuksan ang pinto para sa akin. On the other hand, si Natasha naman ay hindi na hinintay ang kuya niyang pagbuksan siya ng pinto. Something I would do. Hindi naman kailangang buksan ni Elton ang pinto para sa akin but every time that we ride inside his ca

    Nasamid ako sa narinig kong linya mula kay Natasha.    “Girl, loka-loka ka ba?!” sigaw ko. Natatawa naman niyang p-in-at ang shoulders ko.    “Half-half!” natatawang sambit niya. Napakamot ng ulo ang loka. “You know, ang cute kaya ng concept if magka-age ang mga anak natin. They’d go together sa school, they’d have fun together and grow up with each other, tapos they’re going to be very dependable cousins in the future. Don’t you like that?”    Habang sinasabi niya ang konseptong nasa isipan niya, ini-imagine ko ang sinasabi niya. Sa toto

“You’re awake already?” Nawala ang pagiging tulala ko nang marinig ko ang boses ni Elton. Kanina pa ako nakatulala sa bintana – nakatanaw sa halamang binigay ng Mama ni Elton habang iniisip ko ang sinabi niya kagabi. Mukhang malaki nga talaga ang inis sa akin ng Mama ni Elton pero sobrang unjustified ng inis niya sa akin. . . She’s so prejudiced against me. “Ah, oo.” Simple akong ngumiti. Dala-dala ang isang bed table na mayroong lamang pagkain at mainit na maiinom, dahan-dahang binuhat ni Elton ito patungo sa bed ko. “Thank you, Elton. C-in-areer mo talaga ang pagiging asawa sa akin, ah,” nakangiting anang ko. Ngumiti naman pabalik si Elton. “Of course, I’m going to be with you for the rest of my life. You have to get used to me,” sambit niya. “Sawa na nga ako sa ‘yo, eh, charot,” pagbibiro ko. Nilapag niya sa harap ko ang bed table. Inabot ko naman ito. Hinain niya sa akin ang isang platong naglalaman ng toasted buns na mayroong itlog sa loob and what seems t