Share
Chapter 14
Gusto ko na lang magpalamon sa lupa dahil hindi ko namalayang ngayon na nga pala ako ikakasal. Mabuti na lang talaga at maaga akong nagising dahil sa hindi ko maipaliwanag na rason ngunit ito na nga ang biggest day – malalaman ko na kung mabubuhay ba ako nang matiwasay o panghabang buhay kong ire-regret ang desisyong pakasalan si Elton para lamang matakbuhan niya ang forced wedding na siyang in-arrange for him kung sakaling hindi pa rin siya magpapakasal beyond the age of 31 years old.
Nagkanda-ugaga na ako matapos imulat ang mata – nilinis ang higaan, nilinis ang bahay, nagsipilyo, at naligo in such a short period of time. Wala na akong natitirang gamit na pinundar ko noong dalaga pa ako – tanging natitira na lang ang kama na talagang kasama na kapag nirentahan mo ang apart
Kaugnay na kabanata
You Will Marry Me Chapter 15
Parang nagpipigil ng ngiti itong si Elton nang makita ako. Nakabukas ang pinto ng sasakyan at nakaupo siya sa loob nito, nagmamasid mula roon habang hinihintay kaming dalawa ni Natasha. Tinaasan ko siya ng kilay. “Gandang ganda?” pang-aasar ko sa kanya. Tinawanan lang ako ng loko. “Hindi ka naman makapaniwalang ikakasal na tayong dalawa ngayon,” hirit ko. Sinundan niya ako patungo sa passenger’s seat at binuksan ang pinto para sa akin. On the other hand, si Natasha naman ay hindi na hinintay ang kuya niyang pagbuksan siya ng pinto. Something I would do. Hindi naman kailangang buksan ni Elton ang pinto para sa akin but every time that we ride inside his ca
You Will Marry Me Chapter 16
Feeling ko nagkakaroon na ako ng feelings for Elton. . . But I don’t want to get hooked just yet. Pagkatapos ng wedding, it was the most entertaining path out of the city hall. Kasama namin ang mga yaya nila, si Natasha, at saka si Attorney Rivera. Apparently, sinundo pala nang maaga ni Elton sila tita Nonnie at iba pang kasambahay samantalang mag-isa namang nag-commute si Attorney Rivera. Kinumbinsi lang siya ng mga matatanda na sumama sa byahe namin for a little celebration at hindi naman nakatanggi si Attorney. Kasi kung ako lang din naman siya, sasama talaga ako. Charot. Mayamaya pa, naani
You Will Marry Me Chapter 17
Nasamid ako sa narinig kong linya mula kay Natasha. “Girl, loka-loka ka ba?!” sigaw ko. Natatawa naman niyang p-in-at ang shoulders ko. “Half-half!” natatawang sambit niya. Napakamot ng ulo ang loka. “You know, ang cute kaya ng concept if magka-age ang mga anak natin. They’d go together sa school, they’d have fun together and grow up with each other, tapos they’re going to be very dependable cousins in the future. Don’t you like that?” Habang sinasabi niya ang konseptong nasa isipan niya, ini-imagine ko ang sinasabi niya. Sa toto
You Will Marry Me Chapter 18
Naunang umalis sa akin si Elton sa pool. I told him na sasaba na ako sa kanya ngunit sinabihan niya akong h’wag munang tumaas dahil kukuha siya ng twalya para sa akin. It was the sweetest thing ever. Habang hinihinta siya ay nakatingin lang ako sa Mama ni Elton na may kasamang babae sa gilid. Nandoon sila sa vacant table, eating from the foods on the buffet table. “My wife,” tawag sa akin ni Elton. Instantly, nawala ang kasamaan ng pakiramdam ko right after he called me. Nagpunta naman ako sa gawi niya at umahon na sa swimming pool. Pagkatayo ko ay binalot niya sa katawan ko ang tuwalya. “Thank you,” pagpapasalamat ko. “Hindi ba natin iwe-welcome ang bago
You Will Marry Me Chapter 19
“You’re awake already?” Nawala ang pagiging tulala ko nang marinig ko ang boses ni Elton. Kanina pa ako nakatulala sa bintana – nakatanaw sa halamang binigay ng Mama ni Elton habang iniisip ko ang sinabi niya kagabi. Mukhang malaki nga talaga ang inis sa akin ng Mama ni Elton pero sobrang unjustified ng inis niya sa akin. . . She’s so prejudiced against me. “Ah, oo.” Simple akong ngumiti. Dala-dala ang isang bed table na mayroong lamang pagkain at mainit na maiinom, dahan-dahang binuhat ni Elton ito patungo sa bed ko. “Thank you, Elton. C-in-areer mo talaga ang pagiging asawa sa akin, ah,” nakangiting anang ko. Ngumiti naman pabalik si Elton. “Of course, I’m going to be with you for the rest of my life. You have to get used to me,” sambit niya. “Sawa na nga ako sa ‘yo, eh, charot,” pagbibiro ko. Nilapag niya sa harap ko ang bed table. Inabot ko naman ito. Hinain niya sa akin ang isang platong naglalaman ng toasted buns na mayroong itlog sa loob and what seems t
You Will Marry Me Chapter 1
“Itigil ang kasal!” Nag-init ang katawan ko matapos kong sumigaw nang pagka-lakas-lakas nang banggitin ng pareng magkakasal sa ex-boyfriend kong si Maverick ang sinasabi nila palaging “speak now or forever hold your peace”. Alam ko sa sarili kong kapag hindi ko pinigilan ang kasal na ito, habang buhay akong hindi mapapayapa. Habang buhay akong hindi matitinag sa ideyang kasal na ang lalaking minahal ko nang pagkatagal-tagal. Nagtinginan ang lahat sa akin. Lahat ng mukha na nakatuon sa akin ay kunot ang noo. Sa unahang banda ng simbahan ang mga pamilyar na mukha sa akin, katulad na lang ng Mama ni Maverick, at ang natira naman ay puro hind
You Will Marry Me Chapter 2
Ang bilis ng tinakbo ko kahapon palabas ng simbahan dahil sa kahihiyan at kahit papaano, nabawasan na ang trauma ko sa simbahan dahil sa kashungahan na ginawa ko kahapon sa kasal nila Maverick. Mayroon pa ring sakit sa puso ko syempre, at kahihiyang matagal pa bago mawala dahil panigurado’y maraming nakakita noong pinigilan ko ang isang importanteng okasyon sa dalawang taong gustong mag-isang dibdib. Sinipot ko si Father kaninang tanghali at nag-iisa naman ako ngayon sa harap ng covered court na tapat ng simbahan, nakain ng kwek kwek. Nakakagigil. Kung kahapon ay gusto kong sakalin ang dalawang ‘yon sa harap ng mga tao sa simbahan, baka kurot na lang o kaya sampal ang maaabutan nila mula sa akin. Comforting din naman ang mga salitang narinig ko mula kay Father –
You Will Marry Me Chapter 3
"12 na restaurant ang pagpipilian natin originally?" hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya. Sa pagtagal ng panahon, lalo lang akong napaghahalataang taga-bundok.Tumango lang siya. "Yeah, there's a lot of places here. Mostly are Japanese, though. I wanted to eat something that feels home so I decided to take you here," sagot nito sa akin. Wala akong ginawa kundi tumango nang tumango dahil bagong-bago sa akin ang lugar na ito.Bago dahil hindi naman ako mayaman. Actually, taga-probinsya ako. Lumayo lang ako sa mga magulang ko para abutin ang pangarap ko sa Manila. Scam pala ang sinasabi nilang marangyang buhay sa Manila.Marangya. . . More like walang’ya. Mabuti pa't nag-aral na lang ako noon sa state university. Buko
Pinakabagong kabanata
