Semua Bab A Promise of Love (Book 1 and 2): Bab 41 - Bab 50

Chapter 41"So, what do you think?"I glanced at him and saw that he's now busy scanning the invitation that I gave to him. Mayamaya pa ay unti-unti naman siyang napatango."Well, I'm good with it. Wala naman akong nakikitang rason para hindi tayo pumunta."Nandito kami ni Ralph ngayon sa cafeteria ng kumpanya. Dumaan ako rito para sabayan siyang kumain ng meryenda at para na rin maibigay ang invitation na pinaabot ni Mia.Habang si Dylan naman ay hindi ko pa nakakausap. He's quite busy these past few days, that's why.Napahinga ko nang malalim. "Pero Ralph, paano kung imbitado rin pala siya?" Just the thought of us being in one place made me want to decline the invitation.He looked at me as if I've suddenly grown two heads. "So? It's been six years, Shane. I know that what he did is too painful to forget. But you should have moved on already. Wag mong ikulong ang sarili mo sa nakaraan."Natigilan naman ak

Chapter 43"Shane! Oh my gosh! It's been a long time!" Mabilis na lumapit sa 'kin si Kim at mahigpit akong niyakap.Napangiwi naman ako nang bigla kong nahirapan huminga nang dahil sa sobrang higpit ng yakap niya sa 'kin."Hey! You're choking her out!" Pilit kaming pinaghiwalay ni Dylan.Tinaasan naman siya ng kilay ni Kim, bago humalukipkip. "You know what, I don't really have an idea that the two of you will this be so close."Napasimangot naman siya nang mahina ko siyang siniko. Mamaya kasi ay kung ano pa ang masabi niya. Wala pa namang preno ang bibig ng babaeng 'to.Magsasalita pa sana si Dylan nang may biglang tumawag at nanghila sa kanya. Mga dati siguro niyang kaklase. He looked hesitant to go to them at first, but I just nod at him."Mukhang bantay sarado ka ng isang 'yon, ah. Feeling threatened? Oh, well. Can't blame him though." Kim smirked while looking at the entrance. Sinundan ko naman ng tingin ang di

Chapter 45Nagsisimula ng magbulungan ang iba pang mga mamimili sa paligid namin, pero hindi ko na lang sila inintindi. Ngunit nang mapansin kong naglalakad ang isa sa mga staff ng boutique na 'to papalapit sa 'min ay pilit kong pinakalma ang sarili ko."Is there anything wrong here, Ma'am?" nakangiti at magalang niyang tanong, bago pinaglipat-lipat ang tingin sa 'ming dalawa.Chloe looked so hesitant to answer the question. So I just did. "Oh. Nothing. It's just that, I over reacted to what she has told me earlier. Pasensya na sa abala." I forced a smile to convince her.Napalingon naman siya kay Chloe na para bang kinukumpirma ang sinabi ko. Agad naman 'tong tumango."Yes. She's right.""Okay, Ma'am. If there is any problem, just please let us know."Tinanguan lang namin siya.Nang sa wakas ay iwan na kami ng staff ay bahagya kong napaatras nang makita ko ang akmang paglapit sa 'kin ni Chloe. Sa isang igl

Chapter 47Ilang minuto na rin akong nakatulala at nakatigil sa lugar kung saan ako dinala ni Ralph no'n para pagaanin ang loob ko. I wish he was here by my side, comforting and telling me soothing words.But I don't want him to burden my problems anymore.Malalim akong napabuntong hininga nang muling mamalisbis ang luha mula sa mga mata ko pababa sa pisngi ko. Marahas ko naman 'tong pinahid. Ang buong akala ko ay napagod na ko sa ginawa kong pag-iyak kanina. Pero heto at may mga luha pa ring kusang kumakawala. Ni hindi ko alintana ang malakas at malamig na simoy ng hangin.Naghalo-halo na sa utak ko ang lahat ng impormasyon na nalaman ko at ang mga eksena na nakita ko. Pakiramdam ko ay muli akong pinaglalaruan ng tadhana. Siguro ay tuwang-tuwa talaga ang kapalaran sa tuwing nasasaktan ako.After of what I have witnessed earlier, I mindlessly drive my car away and just found myself here. Sa bar ko unang naisip na dumiretso. Pero masy

Chapter 49"Where have you been this past few days? Ni hindi mo sinasagot ang mga tawag ko at ni hindi ka man lang nagre-reply sa mga texts ko. Kung hindi pa kita sinadya sa opisina ay hindi pa kita makakausap."Halos sigawan ko na si Ralph. Nandito kasi kami ngayon sa Haven's Bar. Isa ang lugar na 'to sa madalas din naming pagtambayan at kailangan ko pang lakasan ang boses ko para lang magkarinigan kami. Pumapailanlang kasi ngayon ang isang nakakaindak na tugtugin na nagmumula sa mga naglalakihang mga speaker.He took a sip of his drink before he turned in my direction and met my questioning eyes."I'm so sorry. It's just that I had been so busy with some things."Mataman ko lang siyang tinitigan nang muli niyang inumin ang vodka niya. Hindi ko maiwasan ang makaramdam ng inis dahil nagagawa niya pang umakto na parang wala lang."Some things? If I know, you just want to get even with me for not spilling the information betwe