Nang magising si Aula kinaumagahan ay kaagad siyang nagtungo sa banyo pakiramdam niya parang babaligtad ang sikmura niya. Ganoon na naman ang pakiramdam niya kagabi parang napasukan ng masamanng espiritu ang katawan niya.Ano ba ang nararamdaman niya? Hang-over ba!?Sa totoo lang first time niyang uminom ng alak kagabi. Mabuti na lang at na control niya ang kanyang sarili na huwag uminom ng marami. Syempre ayaw niyang maging balasubas kapag nagkataong nalasing siya. Hindi niya kailanman masikmura ang saril na ipahiya kahit probinsyana siya.Hindi gaya ni kumag na Kalil na 'yon na sumobra ang kalasingan!Well, naiintindihan naman niya dahil may problema pala ito.Naligo na siya sa banyo. Kaninang dumaan siya sa sala ay nandoon pa rin si Kumag mukhang sarap na sarap pa sa tulog. Anong oras na alas nuwebe na. Sabagay ganoon din naman si Nicolo kapag day-off nito kinabukasan total naman ay linggo.Kapag ganoong linggo ay nagtutungo si Nicolo sa golf. Oo naggo-golf ito na hindi siya sinasa

"Nicolo, what happened to your arms? Bakit ang daming pantal!" tanong sa kanya ni direk Louie o tinatawag nilang Lou-Lou dahil bakla ito at edad trenta pa lang, nang makita ang kanyang mga braso na tadtad ng kagat ng lamok.Nakaupo kasi siya sa gilid ng mansyon ng umagang iyon."Nakagat ka ba ng surot o ano!? Irereklamo ko talaga ang hotel na 'yan for those beds are not safe! I will definitely sue that hotel!"He groaned. "No, it's not the hotel's fault.""What do you mean!?" hysteria nitong wika.Tumingin siya kay Aula na ngayon ay nakikipag-usap ito sa isang staff ng BGS o ang Broadcasting Global System na kilalang station nila.Tumawa-tawa pa ito na akala mo walang mga taong kasama sa paligid nito."Sabihin mo sa akin Nicolo, hindi ka ba komportable sa hinigaan mo kagabi? Mapapagalitan ako kay sir Thomas niyan!"Nagningkit ang mga mata niya. He hated the fact that he was under Thomas Wallas the CEO or president of a company.Kaya walang manager na may hawak sa kanya dahil rekta agad

Muling dinala ni Nicolo sa kanyang bibig ang hawak nitong wine glasss at marahang nilagok ang lahat ng laman 'nun.Alas otso na ng gabi at kasalukuyan siyang nasa terrace ng hotel sa kanyang suite mismo habang tanaw na tanaw niya ang baybaying dagat ng Batangas at mag-isang umiinom ng wine.He admitted to himself that the view was breathtakingly beautiful.Natigil ang pagmumuni-muni niya nang may magkasunod-sunod na kumatok sa kanyang pintuan. Tinungo niya iyon at tinignan sa peephole kung sino iyon.It was Rachelle.Binuksan niya iyon."Hi, Nicolo!" nakangiting bati nito sa kanya. She only wears a silk robe with her slippers on."Yes?" sabi niya na hindi pa niluluwagan ng maigi ang pintuan niya."May I come in?" sabi nito at akmang magsasalita na sana siya nang inunahan na siya nitong pumasok."Wow, you're drinking wine?" sabi nito nang makita ang nakalapag na wine sa lamesa."Care for a toss?" alok niya kay Rachelle."Oh, I loved that!" mapang-akit na boses na sabi nito at kaagad

"Sige pa 'nay hilutin mo pa likuran ko, ayan nga diyan nga! Sus, grabe ang sarap sa pakiramdam." pipikit-pikit pa na wika ni Aula habang minamasahe siya ng kanyang inay sa kanyang likuran. Nakadapa kasi siya sa ibabaw ng sofa."Umuwi na tayo sa probinsya namimiss ko na ang mga kalabaw ko." sabi ng kanyang itay habang malungkot na nakatanaw sa bintana sa condo na kinaroroonan nila.Si Nicolo kasi ang nagpresenta na mag-stay muna sila sa isang condo na sila lang apat na mag-anak. Hinayaan muna siya nito na makasama ang pamilya niya pero isang linggo lang habang nagpapagaling siya.Kinarir na lang niya pagpapagaling bago ulit siya magtrabaho dahil makulit si Nicolo. Para siyang babasaging kristal kung ituring nito!Huh! Nunca naman na ituring siya 'nun na ganyan. Siguro dahil kasama niya ang mga magulang kaya nagpapakita na mabait na naman ito."Uwing-uwi na ba talaga kayo satin?" tanong niya."Hintayin na lang muna natin ang isang linggo. Matikman man lang natin ang buhay ng syudad." s

Kinaumagahan ay maagang nagising si Aula para maghanda ng almusal.Nang lumabas siya sa kanyang silid ay nakita niyang wala na sa sala si Nicolo. Maging ang mga gamit nito ay wala na rin doon. Maliban lang ang electricfan nito sa gilid na malamang iniwan na lang nito iyon.Hmn, baka napagtanto din nito na hindi talaga maganda na tumira ito sa kanila at malamang hindi naging komportable ang naging higaan nito sa sofa nila na yaring kawayan pa naman.Humigikhik siya.Ano ka ngayon Nicolo, sinasabi ko na sayo hindi mo kaya ang buhay ng probinsya!Grabe hindi talaga siya makapaniwala kagabi na nagtungo ito sa bahay nila. Biruin mo naman, isang artista nakikitira sa bahay nila? Hindi lang iyon baka may makakita dito na taga bukid at malaman nilang naroon sa kanila si Nicolo.Pagkatapos nilang kumain kagabi at tumulong sa kusina ay nagtungo agad siya sa kanyang silid. Ayaw niyang harapin si Nicolo dahil nagagalit at naiinis siya rito.Mabuti na lang at napasarap naman ang tulog niya kagabi