WARNING MATURED CONTENT R-18 (READ YOUR OWN RISK) ––––––––––––––––––––––––––––––––––––Ilang araw na ang nakakalipas ngunit hanggang ngayon hinding hindi ko malilimutan ang akin nakita. Ngayon napatunayan ko sa'kin mismong sarili na talagang gusto ko si Anus dahil ako'y nakaramdam ng sakit, nang makita ko na may kasama siyang iba at mismo pa sa kaniyang ibabaw ng katawan. Parang pinipiga ang akin puso na hindi ko maunwaan. Ang sakit-sakit, nakakapanghina ng tuhod.Hindi ko siya pinapansin kahit na lumalapit ito sa'kin ng kusa at kumukuha ng tiyempo para makausap ako. Ang gulo niya talaga. Hindi ko mabasa basa ang nais niyang ipahiwatig. Bakit kasi hindi na lang siya lumayo? Tutal naman ay may iba na siya. Tiyaka mayroon na akong dahilan para layuan siya at pigilan ang akin nararamdaman para sa kaniya, iyon may iba siya. Iisipin ko na lang nang iisipin na hindi talaga ako magugustuhan ni Anus dahil iba ang tipo nito. "Kanina pa iyan si Anus patingin tingin dito Calohi."

Nandito kami ngayon ni Abe sa may school. Enrollan na kasi ngayon. At mabuti na nga lang nakapagdesisyon na ako. Kung mag-t-trabaho 'o mag-aaral. Ang napili ko ay mag-aral at raraket na lang. Tama ang sinabi ni Anus. Mabuti na lang at nagkausap kami tungkol sa pag-aaral 'o trabaho. FLASH BACK Kakatapos lang namin ni Anus magpakain ng mga kabayo at ngayon ay nagpapahinga na lang kami sa ilalim ng puno, habang nakain ng tinapay at nainom ng apple juice. "Nag-aaral ka pa ba?" Tanong ko sa kaniya. Nakuryoso kasi ako dahil hindi ko siya nakikitang pumapasok. 'O talagang parehas din dito sa probinsya sa Manila, bakasyon. Lumingon naman siya sa'kin at ngumiti. Humigop muna siya sa basong hawak niya na ang laman ay juice. Nilunok niya ito at tiyaka niya ako sinagot. Ang gwapo niya talaga. "Tapos na ako ng pag-aaral." Sagot niya ng mahinahon. Napanganga naman ako sa kaniyang sinagot. Totoo ba? Sa bagay dapat hindi na ako magtakha. Madami siyang alam sa madaming bagay. "Anong tinapos m

Kinabukasan. Maaga akong gumisimh dahil ako'y may pasok pa sa eskwela. Agad akong bumangon sa'kin hinihigahan para makapag-gayak na papuntang eskwelahan. Uunat unat pa ako ng akin kamay at hihikab hikab pa ako. Lumabas na ako sa'kin kwarto. Mukhang ako lang mag-isa. Ang agang umalis ni mama talaga. Hindi ko na masyadong nakakausap si mama dahil hindi kami nagkakaabutan. Kapag nagkaabutan may ay hindi naman kami masyadong nag-uusap. Binilisan ko na lang ang akin pagkilos para ako'y makapunta na sa eskwelahan. "Ang ganda talaga ni Calohi." Rinig kong sambit ng babae. Ngayon ay papasok na ako sa may school. Madami pang pumupuna sa'kin. Ako'y nahihiya na nga kung kaya't binibilisan ko na lang ang paglalakad. "Ano kaya ang skincare niya" "Napakaganda niya sobra! Gurl!""Pwede siyang mag-model.""Grabe parang nakikita ko na Ang future wife ko." Ayan ang akin ibang naririnig mula sa mga estudyanteng nadadaanan ko. Grabe ganoon ba talaga ako kaganda para mapansin nila? Sa sarili ko kasi

Tinatamad akong gumising kahit na mayroon akong pasok ngayon sa ekwelahan. Hanggang ngayon kasi iniisip ko pa din si Anus. Nagtatampo ako at pinipigilan ko man ngunit hindi ko mapigilan. Ano ba ako para sa kaniya? Paulit ulit ko na lang itong tinatanong sa'kin sarili. Para sa'kin may kabuluhan na ang lahat ng nangyari sa'min. Hindi na ito kagaya dati na dapat wala akong karapatan. Ngunit ngayon alam ko sa'kin sarili na may karapatan na akong magreklamo, may karapatan nga ba ako? Ano ba kaming dalawa? Nililigawan niya ako tama, at dahil doon may karapatan naman siguro akong magreklamo? Pero....nililigawan niya lang naman ako. Napapabuntong hininga na lang ako ng malalim sa'kin sarili. Bumangon na ako sa'kin higaan at bago lumabas ng kwarto ay inayos ko na muna ang akin higaan. Ng ako'y makabalas ng kwarto dumiretsyo kaagad ako sa may kusina, naabutan ko naman sila mama at papa na abalang naghahanda para sa almusal. Ako'y naninibago, ngunit ako'y napangiti na lamang ng malake sa'kin l

"Let's go Calohi Avryl Tan." May diin sambit ni Anus. Napanganga ako sa'kin narinig mula kay Anus. Ngayon lamang ako nakaramdam ng kaba na tawagin ang buo kong pangalan. napalingon naman ako kay Ran na naglalakad na pa layo. Muli ay ibinalik ko ang paningin ko kay Anus na seryoso lang na nakatingin sa'kin. "Calohi Avryl Tan." Sambit ng seryoso ni Anus. "H-ha?" Nababalisang tanong ko. Tila wala ako sa sarili at naubusan ng sasabihin kay Anus dahil hindi mag-sink in sa isip ko ang nangyayari."Calohi." Aniya ng seryoso. "H-ha?" Wala sa sariling sabi ko. "Tara na." Aniya ng seryoso. Wala sa sarili akong lumakad papunta sa kaniya at sumakay sa kaniyang motor. Ibinigay niya naman ang helmet na aking kinuha kaagad. Lumingon pa ako sa paligid at nagbabakasakali na makita ko si Ran ngunit tuluyan na talaga itong umalis. Mabilis na pinaandar ni Anus ang kaniyang motor. Tahimik lamang ang naging biyahe namin hanggang sa makarating na kami sa bahay.Akala ko sa mansion nila kami pupunta