JANINA MARIE"Seryoso ka ba, Janina Marie? Ginawa ba talaga iyon ni bakla?" Hindi makapaniwala na tanong ni Althea. "Oo. Nagulat ako na siya iyong sumagip sa amin kahapon," saad ko. "Hindi ko rin alam na may mga bodyguards pala siyang binabayaran upang bantayan ako at si Jude. Ang sabi niya ay magpapaliwanag daw siya pag uwi niya.""Anong kapalit naman niyan, JM? Bakit kailangan pa ng bodyguard gayong wala namang banta sa buhay ninyo?""Hindi ko alam. Hindi naman siguro ako pababantayan ni Xavier nang walang dahilan. Tingin ko ay hindi niya lang gustong pabayaan ako kaya kahit nasa malayo siya ay meron siyang iniwan na mga tauhan na titingin-tingin sa amin ni Jude." "I hope so, Janina. Nagsisimula pa lang ang ex-girlfriend niya at nakikita ko base sa mga kwento mo, gagamitin niya ang anak niya para matalo ka. Hays, lahat na lang ng mga naging karelasyon mo ay puro sakit sa ulo. Try mo kayang iwan si Xavier at subukan si Jake. Baka lumigaya ka pa sa kan'ya."Narinig kong pinagalitan

JANINA MARIE"Umuwi na tayo! Walang kwenta ang bakasyon na ito!"Malakas kong itinulak si Xavier. Sinuntok ko rin ang kan'yang dibdib. Ayaw niya kasing magsalita at sa tuwing tinatanong ko siya ay pinagtatawanan niya lang ako. Gustong-gusto kong malaman ang sagot sa mga tanong ko. Hindi na kasi ako mapakali kaya hinila ko siya sa may dalampasigan. Doon ko itinanong sa kaniya ang lahat ng gumugulo sa isip ko. "Hey, Loves, easy. Baka umiiyak na si Jude sa bahay," nakatawa niyang sabi habang sinasalag ang aking mga suntok. "Panakip-butas lang ba talaga ako ng kabaklaan mo? Kung mahal mo ako noon pa, bakit noong nagkita tayo sa Dynasty Resort ay narinig kitang ayaw mo akong maging asawa?" "Your question is out of line. Grabe ang imagination mo, Janina." Nilagay ko sa akin baywang ang aking dalawang mga kamay. Matalim ko siyang tinitigan habang nakangiti lang siya sa akin. Lalo akong nanggigil nang ilagay niya ang kan'yang kamay sa aking ulo at ginusot niya ang aking magandang buhok.

JANINA MARIEPanay ang halik sa akin ni Xavier. Halos pukpukin ko na siya ng kawali dahil sa kulit niya. Pati si Jude ay napaamo niya agad. Inaasahan ko na rin naman iyon pero hindi pa talaga ako ready na magpatawad. Gusto ko pa kasing maramdaman na sinusuyo niya ako. Pinabalik ni Xavier ang nurse ni Lolo. Tinawagan din ako ng daddy niya na pumasok sa MEC kaya kahit gusto ko nang mag-resign ay 'di ko pa magawa. Busy ang lahat para sa nalalapit na foundation day ng Montefona Electronics Company pero ang asawa ko, abala rin sa kalalandi sa akin."Janina, gusto kong maging honest sa iyo." One time ay nasabi ni Xavier sa akin habang pauwi na kami. Sakay ako ng kotse niya at siya ang driver. Hindi pa rin alam sa company na mag-asawa kami pero katulad noon, hot topic pa rin ako dahil sumasakay na ako mismo sa sasakyan ng chief executive officer. Hindi ako kumibo at tiningnan ko lang si Xavier. Kinabahan kasi ako agad sa paraan ng pagkakasabi niya noon. Inaasahan ko nang may isang rebelasy

JANINA MARIEKasing bilis ng ipo-ipo na tinalon ni Xavier ang swimming pool. Nahimasmasan lamang ako sa labis na pagkatulala nang inilapag niya si Jude sa gilid ng pool at nagsimula na siyang magsagawa ng CPR procedure. "Jude, anak," sabi ko habang hawak ko ang kamay niya. Mga nagdarasal na tao ang makikita sa paligid. Ako man ay nagdarasal na rin kasabay ng pagtulo ng luha ko. Paulit-ulit kong tinawag ang pangalan ng aking anak.Sa sobrang bilis ng mga pangyayari ay parang tumigil ang buong mundo. Blangko ang utak ko. Hindi ko alam kung paano na hindi ko nagawang tumalon agad. Kahit nga yata ang sumigaw ay hindi ko rin nagawa.Umubo si Jude. Isinuka niya rin ang tubig na nainom niya. Umiyak din siya nang nakita niya ako. Nagdilim ang paningin ko. Parang dinudurog kasi pati ang himaymay ng laman ko dahil sa sobrang sakit na nararamdaman ko. Hindi ko kasi kinayang makita ang lagay ng aking anak.Ngunit hindi nakalampas sa mga mata ko ang luhaang mukha ni Xavier habang yakap niya ang

JANINA MARIEIlang beses kong sinubukan na utuin si Tommy. Sinikap kong itrato siya bilang isang kaibigan at hindi kaaway. Maging ang mga kasama sa mansyon ay pinilit kong kunin ang loob. Kahit minsan ay hindi ako nagreklamo o nagbigay ng kahit na anong sakit ng ulo sa kanilang lahat. Sumusunod ako sa sinasabi nila nang walang reklamo.Hindi ko alam kung ilang araw na ako sa mansion ng mga Bueno. Inilagay kasi ako ni Tommy sa isang lugar kung saan hindi ko nakikita ang liwanag. Walang bukas na bintana sa aking kinalalagyan kaya hindi ko alam kung gabi na ba o araw pa rin. Wala rin kalendaryo at orasan na pwede kong tingnan. Nang malaglag ni Tommy ang aking cellphone ay agad ko iyong itinago. Nagpadala ako ng message kay Xavier kung nasaan ako. Nakuha ko kasi ang detalye ng lokasyon namin dahil sa isang katulong na naging ka-close ko na rin. Nagkunwari ako sa kan'yang nakikipagkwentuhan lang ngunit ang totoo ay pilit ko na siyang pinakakagat sa pain ko. Hanggang sa nasabi nga niya na