“I am so proud to report to you that our expansion in the European and Australian markets is doing well. Our performance in the Asian market remains strong, as well.”The board of directors was satisfied. Lahat ng nasa conference room ay pumapalakpak. Ang Tito Lorenzo na umupo bilang presidente ng kumpanya at tumayong presiding officer kahalili ng inang pansamantalang out of town ay makikita ang nod of approval para sa kanya. MS Prime Global Corporation, the new name of their conglomerate is in good hands. His great grandfather must have been proud of them.“Well, this calls for a celebration,” komento ng isa sa mga board of directors.Sumunod pa ang ilang papuri. All in all, jubilant ang atmosphere sa buong silid.“We could never go wrong with Caleb’s leadership,” hindi na naiwasang i-contain ni Tito Lorenzo ang tuwa. Lumalabas at lumalabas ang pagiging proud nito sa kanya. Kumindat pa ito nang magtagpo ang mga titig nila. Para itong proud na tatay sa kanya. Hindi niya ito masisisi, n

“What’s wrong?”Ang boses ni Hannah ang umagaw sa kamalayan ni Meredith. Malamang ay nagtataka itong tinitingnan siya sa rearview mirror.“Wala.” Binawi niya ang nakalabas na kamay sa bintana at umayos ng upo. “Pwede mo nang isarado ang bintana, Hannah. Thank you.” Sa utak niya ay naglalaro ang tila boses na narinig kani-kanina lang. Someone was calling her name. Ah baka masyado lang alerto ang mga senses niya dahil na rin sa ang tagal na ring walang tumatawag sa kanya sa buo niyang pangalan.Maybe, it was just a coincidence. Hindi lang naman siya ang may ganoong first name. Kaya lang, bakit ganoon? Nailapat niya ang palad sa dibdib. Ang lakas ng kabog niyon. Matagal na panahon na ring ganito kung makapag-react ang puso niya. Pinakahuling beses na naranasan niya ang ganito ay noong…Humugot siya ng malalim na bunting-hininga. Tripping down memory lane won’t do her any good. She tried to ignore the fragments of memories forming in her mind. Hindi na dapat.“Nanay Ditdit, you look sad.

Caleb sat quietly on his swivel chair. Kanina pa siya nakatitig sa sliding door ng opisinang kinaroroonan. Bagong-bagong set up lang ang opisina. Katunayan, amoy pintura pa ang bawat sulok. It's been a week of successfully putting up Prime Global Financing. Ang pangunahing layunin ng negosyo ay ang mamuhunan sa maliliit at medium-sized entrepreneurs sa bayang ito ng Laguna. Sa loob ng ilang taong pag-upo niya bilang CEO ng kompanya nila, ngayon pa lang siya nagkaroon ng pagkakataong mamahala ng ganitong uring business. Nasanay siya sa pakikipagnegosasyon sa mga malalaking kumpanya, both domestic and international in scale. ‘Para ka nang mababaliw, Caleb, sa kakaisip kung paanong mapapalapit kay Meredith.’ Pinaimbestigahan niya si Hannah de Castro. May pending loan application ito sa isa sa mga affiliate banks ng kumpanya nila. Kasama sa nakalap na impormasyon ay ang pag-abandona rito ng dating business partner na kasamang binitbit ang mga tauhang may malalaking papel sa kabuhayan nit

Hannah was preoccupied with the opening of Art Alley Bistro. Kung sinu-sino ang kinakausap nito sa phone. Bigatin nga siguro ang business partner nito, well thought of ang bawat detalye mula sa planning hanggang sa grand opening at maging sa operation. Base sa kwento ni Hannnah, parang nai-imagine niya ang mga nakikita noon sa mga magazines na mga restaurants sa Europe, may mga mesa ding nakahanay sa labas. Maganda raw ang interior at façade ng bistro. It has a modern rustic interior. Sa pinakabungad ay unang makikita ang malaking chandelier na nakasabit sa mahabang ceiling. Ayon kay Hannah, naka-display raw ang mga paintings niya, strategically, sa loob ng kainan. Tuloy ay hindi niya maiwasang kabahan na rin. “People would surely wonder who Editha was. It’s high time na rin na magpakilala ka naman at hindi lang magtatago sa mga art pieces at canvas at paint brushes mo.” Ayaw niya pero kailangan niyang suportahan si Hannah. Ito na nga lang ang paraan para maibabalik niya ang lahat ng

Ilang araw ang matuling lumipas nang walang Caleb na napapadpad sa kanila. It was a relief. Nakagagaang sa pakiramdam na walang alalahaning may aali-aligid na masamang hangin sa kanya. Sana naman ay tumimo na sa utak nito ang mga sinabi niya. Sana ay naiisip nitong walang patutunguhan ang mga walang saysay na ginagawa nito. Pinakiramdaman niya ang kabilang bakuran. Maliban sa hardinero na nag-aayos ng hardin, ayon kay Mel, wala rin daw doon ang may-ari. Hindi niya rin maramdaman ang kakaibang pakiramdam na parang may nakatitig sa kanya. For now, she felt safer. Malaya niyang nagagawa ang dating routine nang walang inaalalang may bubuntot sa mga kilos niya. Kagaya na lang ngayon. “Ate, ano pa ba ang gusto mong ipabili?” Abala si Mel sa paglalagak ng mga groceries sa cart. “Wala naman.” Ano naman ba ang kakailanganin niya kung well-provided naman lahat ni Hannah ang mga pangangailangan niya. Nakakahiya na nga. “Baka may gusto kang ipaluto sa akin, Ate?” Napapaisip siya. “Mm. Popco