It was almost sunset when they passed by the Barasoain Church. Ang ganda lang niyong titigan. Kung wala lang sanang ikinasal sa loob, baka tuluyan na silang huminto at pumasok. Nasa bungad na nga ang mga parte ng seremonya. Ash blue was the motif. Ang ganda at presko sa paningin.Nagmenor si Caleb at pareho silang nakatutok sa kaganapan sa labas ng simbahan.“Mom said, hindi tayo ikinasal sa simbahan.”Tiningnan niya si Caleb at nginitian ito.“Oo. Si Judge San Carlos ang nagkasal sa atin.”Wala silang vow. Walang binitiwang pangako sa isa’t-isa. Marriage for convenience lang naman kasi ang mayroon sila. At the last minute, halos ayawan pa siya nito. Naalala pa niya kung paano siya kinabahan. Kung paano siya natakot na baka mauwi rin sa wala ang ilang taong pagmamahal na inalagaan niya sa kanyang puso. Iniwan pa talaga ang trabaho niya sa post office. Lahat ay pansamantalang naisasantabi muna. Marrying Caleb was on top of her list.“Didn’t I insist on marrying you in church?”She looke

Patuloy na dinadaga ng matinding kaba ang dibdib ni Meredith. Ashley stood in front of her like a goddess. Walang pagbabago simula noong unang beses niya itong nakita sa university. Ilagay mo si Ashley sa isang malaking crowd at siguradong standout ito. A beauty in every inch, nanliliit ang pakiramdam niya kapag kaharap ito. While the woman looked exquisite in her designer mini skirt and silk blouse, she looked so shabby in her sweat-drenched housedress.Subconsciously, nagawa niyang ipitin ng mga daliri ang ilang hibla ng buhok na tumakas mula sa elastic band na ginamit niyang panali ng buhok. She felt so insecure, so scared that Caleb might see Ashley. Ganunpaman, sinikap niyang tatagan ang kalooban. Gagawin niya ang lahat huwag lang bibigay sa harapan ni Ashley. She squared her shoulders. Taas noo niyang sinalubong ang malamig na titig ng babae. Sa loob ng ilang sandali ay tila walang balak na alisin ang titig sa isa’t-isa. “Looks like you've done well pretending a true wife to Cal

Nanginginig ang mga kamay ni Meredith na may hawak ng paint brush. She was nervous and bothered by Caleb’s nakedness pero nagawa niya pa ring mag-concentrate at hayaang lamunin ang isip ng bawat stroke ng paint brush.“How long have you been painting?”Muntikan pa siyang mapatili nang bigla na lang pumaibabaw sa tahimik na paligid ang malalim nitong boses. Sinilip niya ito mula sa nakaharang na canvas sa pagitan nilang dalawa. Ingat na ingat siya na hindi dumako ang mga mata sa bahaging natatakpan ng nakataas nitong kanang tuhod. Caleb was all stretched on the sofa. Nasa sandalan ang kaliwang braso, bahagyang nakasandal sa armrest ang bahagi ng katawan habang nakatukod doon ang kanang siko. He was a Greek god in his own form; an Apollo with muscles that screamed to be touched.“Babe?”Hindi pala niya kaagad natugon ang tanong. “Live painting session, ngayon pa lang. Sketching naman, simula bata pa ako.”In-enroll siya ni Tatay Ramon noon kada summer sa isang art class sa bayan. Kung an

Nahihilo at tila sinisikmura si Meredith nang magising kinabukasan. Hindi tuloy niya naipaghanda ng agahan si Caleb. Madaling araw pa lang kasi ay dinaanan na ito ni Tito Lorenzo at sasaglit daw ang mga ito sa hacienda. Tumanggi siyang sumama. Pakiramdam niya ay hindi niya kaya. Buong umaga ay halos nakahiga lang siya. Ang bigat kasi ng katawan niya. Kung nandito lang si Caleb, may napaglalambingan sana siya. “More sleep, Mere.” Hinahatak siya ng antok. Tanghali na nang mawala ang sama ng pakiramdam. Naligo siya at nagbihis ng mas presentableng damit. Sa kabilang silid na siya nag-ayos ng sarili dahil hindi kasama ang mga personal belongings niyang nailipat ni Caleb. Habang sinusuklay ang buhok sa harap ng salamin, hindi sinasadyang napalingon siya sa travelling bag niya na hanggang ngayon ay nakalapag sa gilid ng cabinet. May isang bagay siyang itinago roon. Inabot niya iyon at binuksan. There, just a few seconds after, hawak na niya ang itinagong annulment paper at marahang hinaha

“Come back here at this instant, Caleb!”Parang binging hindi niya pinansin ang matinding galit ng kanyang ina. Wala siyang balak na pakinggan ang lahat ng sasabihin ng mga taong nasa loob ng unit niya. Not a word from that woman. He didn’t want to hear anymore of her lies.“Ahh!”Kumawala ang malakas na sigaw mula sa kanya habang lulan siya ng elevator patungo sa ground floor. Gusto niyang pagsusuntukin ang pader. Gusto niyang ilabas doon ang inis, galit, prustrasyon, paglkalito. Gusto niyang sumabog ng oras na iyon. Nang bumukas ang elevator ay halos takbuhin na niya ang main entrance. Not a second to waste. Tuluy-tuloy siya sa paghakbang at kaagad na pinara ang taxi na nagbaba rin ng pasaherong papasok sa building.“LJ Towers.” Ibinigay niya ang pangalan ng tower na tutunguhin.Sitting inside the car and looking at the now familiar surroundings made him feel so infuriated. He was fuming mad. Sobrang galit na galit siya. Pakiramdam niya ay sasabog ang puso niya.He was manipulated by