ELIHA S********p ngayon ni Keegan ang leeg ng kanyang ina dahil ito ang utos ni ina. Nang matapos si Keegan ay humarap siya sa akin na maraming dugo sa kanyang bibig. "Malakas ka na ba, aking anak?""O-oo, ina, salamat po at paumanhin dahil sa aking nagawa sa 'yo.""Wala akong hindi gagawin para sa 'yo, anak. Noong dumating ka kasi sa amin ay naging masaya at naging payapa kami ng iyong ama." Niyakap ni ina si Keegan at ganoon din ang ginawa ng aking asawa. Maya-maya pa ay humarap sa akin si ina at ngumiti. "Eliha, okay na ang aking anak. Ingatan mo siya palagi at sa habambuhay."Nag-bow ako kay ina sabay niyakap ko rin siya. "Mukhang nagdiriwang ang lahat! Ano ang nangyayari? Paumanhin kung ako ay dumalaw ng walang pahintulot."Naramdaman kong nagulat si Keegan at si ina nang lumingon kami sa nagsalita. Siya ay isang matanda na matipuno at guwapong bampira na mayroong itim na kapa at korona. Hari ba siya?Nagbigay ng galang si ina at si Keegan sa pamamagitan ng pag-bow kaya ginaya

ELIHAAko ngayon ay nasa isang silid. Hindi kasi ako pinaalis ni ina. Pero kahit anong oras daw ay p'wede na akong umalis dahil hindi talaga ako ang asawa ni Keegan. Naniniwala raw sila sa ipinakita ni Eliza dahil nararamdaman nila ang enerhiya ng katotohanan sa mga mata nito at sa ipinakita. Ako ay napaluhod. Umiyak ako nang umiyak dahil hindi talaga totoo na ako ang asawa ni Keegan. Sobrang sikip ng dibdib ko ngayon at kahit sinong matalino na tao ay hindi maipapaliwanag ang aking nararamdaman. Ang gusto kong mangyari sa akin ay ang maglaho at mawala na rito sa mundo nila. Pero kakayanin ko ba? Kung mahal na mahal ko na si Keegan? Keegan is everything to me. Siya lang ang gusto ko at gugustuhin ko. Kung hindi ako ang totoong Eliha, bakit nagkaroon ako ng kapangyarihan? Kasama rin ba 'yun sa sumpa?Lumabas ako sa kwarto. Sakto dahil biglang dumaan si Keegan. Gusto ko mang pigilan ang aking mga paa papalapit sa kanya ay hindi ko nagawa kaya tumakbo ako papalapit sa kanya at niyakap

Tumango na lang ako kay Tatay. Ang gulo, pero sana ay unti-unti ko nang malaman ang katotohanan. At syempre, ang pagkatao ni Eliha. Pagkatapos kong maubos ang isang bote ng alak ay pakiramdam ko ay lasing na ako dahil grabe ang hilo na aking nararamdaman. "Aalis na po ako!" paalam ko kay Tatay. Tumango lang naman siya. Muli akong sumakay sa tambo. Pupuntahan ko na si Eliza.. pero pasikreto akong kikilos. Habang nasa itaas ako ay pakiramdam ko ay mahuhulog ako dahil sa hilo. Dahan-dahan akong bumaba sa likod ng mansyon ni Eliza. Sakto naman dahil bukas ang pinto sa likod. Dahan-dahan akong naglakad na walang maririnig na yapak. Sigurado kasi ako na nandito lang si Eliza sa paligid. Bumungad sa akin ang sampung kwarto. Alin kaya ang sa kanya d'yan?Binuksan ko ang itim na pinto. Bumungad sa akin si Eli habang natutulog. Nandito na pala siya, akala ko ay bumalik siya sa mansion ng mga Vampyres. Sa kwarto ni Eli ay mayroon akong nakita na mga picture frame ni Eliha. Paano ko nalaman

**Si Kein ay mapayapang natutulog sa kama. Bumangon ako para buksan ang maganda at malaking bintana. Bumungad muli ang tambo sa akin na nakalutang. Ang kahulugan ba nito ay dapat akong maglakbay? Saan naman ako pupunta? Wala na akong hahabulin pa. Siguro ay ito na ang ending ng aking buhay. Pero at least, masasabi ko na masaya ako. Pagkatingin ko sa baba ay nakita ko si Pluma na nakaupo at nakatingin sa akin. "P-Pluma?!" Sumakay ako sa tambo para makababa. "Ano ang ginagawa mo rito? Kumusta ka? Okay ka lang ba?!"Gumalaw ang kanyang buntot sabay kiniskis ang kanyang ulo sa mukha ko. Napangiti ako sa ginawa niya. "Alam mo, para sa akin ay sapat ka na, Pluma. Salamat kasi pinuntahan mo ako. Sana ay hindi ka nalito dahil hindi ako ang totoong Eliha. At sana ay hindi mo ako makalimutan.""Paano ko makakalimutan ang isang katulad mo?" tanong niya.Bigla akong napaatras. "Nagsasalita ka pala?!" "Oo, ako si Pluma Vampyres, ang lion na bampira na pagmamay-ari ng mga Vampyres.""H-hindi k-

Makalipas ang ilang linggo ay malaki na ang tyan ko. Medyo nahihirapan na rin akong kumilos dahil pakiramdam ko ay malaking sanggol ang nasa loob ng tyan ko. "Eliha, wala ka bang gustong kainin? O pagmasdan?" Kein asked. "Wala,""Ang sungit mo ha!""Naiirita lang ako!!!""At bakit?!""Ang bigat ng tyan ko. Pero hoy! Alam mo ba? Ang gusto kong pangalan niya ay Keha kapag babae at kapag lalaki naman ay-""Keho?!" natatawang tanong niya.Hinampas ko siya sa braso. "Hindi! Kapag lalaki ay Kayan.""Ayaw mo sa Keina at Keino? Biro lang!""Mukhang masaya kayong dalawa, ah? Mamaya ay magkakaroon tayo ng bisita," sabat ni Keg."Sino, ama?""Ipapatawag ko na lang kayo." Naglaho siya. "Kailangan ba na humarap ako sa bisita?" nagtatakang tanong ko."Sa palagay ko ay depende sa sasabihin ni ama."Yumuko na lang ako. "Wala ka bang gustong puntahan?""Tinatamad akong kumilos, Kein.""'Yun nga ang nakikita ko. Sa palagay ko ay mas may iba ka pang gusto, sino kaya?" "Anong sino? Wala 'no.""Sigur