All Chapters of You Are My Savior: Chapter 21 - Chapter 30

Rhianna'sPOV "Sige Chief kayo na po bahala sa mga droga na nandoon." wika ni Leo habang minamaneho niya ang sasakyan pabalik sa Head Quarters. "Okay Chief." wika niya at ibinaba ang cellphone. Hinagis nito iyon sa dashboard ng kotse. Tahimik lamang ako sa aking kinauupuan habang nakatanaw sa mga puno na nadadaanan namin. Napakatahimik nang paligid. Nakakarelax ng pag-iisip. Hanggang ngayon hindi pa rin nawawala sa aking labi ang halik na aming pinagsaluhan kanina. Hindi ko alam kung ano ang iisipin? May gusto ba sakin si Leo? Ipinilig ko aking ulo. Hindi. Hindi ang kagaya ko ang magugustuhan niya. Ayaw ko mag-assume na may gusto siya sakin. Dapat masabi niya sakin ang tatlong salita na inaabangan kong marinig mula sa kaniyang mga labi. Mahirap ang umasa. It just only a kiss. "Gusto mo na ba magpahinga? Ihahatid kita sa bahay. Saglit lang naman ako sa Head Quarters." tanong ni Leo sakin. Mula sa ginagawang pagmamasid sa labas ng kotse ay ibinaling ko ang paningin sa kaniya na nakatu

Rhianna'sPOV Ibinaba ko ang baril sa mesa pagkatapos kong patamaan ang nasa gitna ng makailang beses. Unti-unti akong nagiging matapang sa paghawak ng baril. Konting-konti nalang kayang-kaya ko na makipagsabayan sa mga kasamahan ko. Pinalakpakan ako ni Brandon na nasa tabi ko at nanonood lang. "Ang galing!" wika niya habang pumalakpak. "Salamat, Brandon." wika ko. Tumingin siya sakin at ngumiti. Ngumiti din ako pabalik sa kaniya. Tumayo na siya mula sa pagkakaupo. "Aalis na ako Rhianna. Di ka ba sasabay? Ihahatid na kita." anito. Umiling ako. "Hindi na. Salamat sa paanyaya. Dito muna ako." sabi ko at umupo sa upuan na inupuan niya kanina. "Okay." anito at naglakad na palayo sa kaniya. Marahan akong napabuntong-hininga. Konting-konti nalang. Mawawala na ang takot ko. Hindi ko maiwasang isipin si Leo. Nakita na kaya niya ang sulat na iniwan ko? Baka galit na siya sakin ngayon dahil di ako nagpaalam. Kahit ganun ang nangyari. Malaki pa rin ang utang na loob ko sa kaniya. Pero hin

Rhianna's POV Naiinis ako! Sobrang naiinis ako. Hindi man lang niya ako pinuntahan dito sa kwarto para magpaliwanag kung bakit siya nagsinungaling sakin. Sinabunutan ko ang buhok ko sa sobrang inis! Bigla akong nakaramdam ng uhaw kaya minabuti ko na bumangon mula sa pagkakahiga at nagtungo sa kusina para uminom ng tubig. Lumabas ako ng kwarto. Pagkalabas ko ay saktong bumukas ang pintuan ng kwarto ni Leo at lumabas si Leo. Nagtama ang aming mga mata. Agad akong nag-iwas ng tingin at tinungo ang kusina. Nararamdaman ko na nakasunod sakin si Leo pero hinayaan ko lang siya. Baka papunta rin siya sa kusina. Nang masapit ko ang kusina. Agad kong tinungo ang water despenser para kumuha ng tubig. Nang matapos ako sa pagkuha, iinumin ko na sana iyon nang biglang magsalita si Leo. "Excuse me, kukuha din ako ng tubig." wika niya. Napakunot-noo ako sa tinuran niya. Pakiramdam ko sa mga sinabi niya, para kaming di magkakilala. Umusog ako para bigyan siya ng space para makakuha ng tubig. Ay

POV'RhiannaHumiwalay ako mula sa pagkakayakap kay Leo. Tinitigan ko siya sa mga tama. Halo-halong emosyon ang nakikita ko. Oo aaminin ko natuwa ako sa kadahilanang para sa kapakanan ko ang iniisip niya. Kaya mabilis nawala ang galit ko sa kaniya. Hanggang ngayon kapakanan ko pa rin ang iniisip ko. Hindi ko man lang naisip ang nararamdaman niya kundi ang kagustuhan ko lang. Nagsisisi ako."Salamat Leo. Sorry dahil nagiging makasarili ako dahil sa gusto ko lang mangyari lahat ng gusto ko." wika ko. Nginitian niya ako. Ayun na naman yung ngiting nagpapabilis ng tibok ng puso niya. Ngayon natitiyak ko na nahuhulog na ang loob ko sa kaniya. Pero ganun din ba siya?"Walang anuman. Wala yun. Naiintindihan kita Rhianna. Alam ko ang pinagdadaanan mo." aniya. Tumulo bigla ang luha ko. Bakit ba sa kabila nang lahat ng mga nagawa ko sa kaniya. Nandito pa rin siya sa tabi ko para protektahan ako? "Umiiyak ka na naman. Huwag ka na umiyak. Ayaw ko umiiyak ka dahil sakin." aniya. Ginamit niya ang h

Dahil sa hindi namin nahuli si Don Ysmael. Wala kaming nagawa kundi bumalik sa apartment. Habang sakay ng sasakyan na minamaneho ni Leo. Hindi ko maiwasang isipin ang mga binitawan niyang salita kanina. Tinatanong ko sa aking sarili kung may kulang ba sakin kaya hindi niya ako magawang mahalin. May mga katangian nang isang babae na gusto ni Leo na wala ako? Ayaw ko naman na ako ang una magsabi sa kaniya ng tatlong katagang iyon. Ayaw kong mapahiya. At tsaka ako nag babae, dapat lalaki ang unang magsasabi nang mga bagay na yun."Ang lalim ng iniisip mo Rhianna. Dahil ba ito sa hindi natin pagkahuli kay Don Ysmael?" tanong niya sakin. Tumingin siya sa rearview mirror para tingnan ako. Gusto kong sabihin na mali ang sinabi niya. Gusto kong itama ang mga sinabi niya pero hinayaan ko nalang. Mas maganda na yun ang isipin niya. Tumango ako at nilingon siya."Oo. Pero alam ko naman na mahuhuli din natin siya. Darating din ang oras na masisilo natin siya. Alam ko naman nandyan ka e." wika ko