Ilang minuto pa ng aming paglalakad sa nagyeyelong gubat ay agad na kaming nakatanaw ng isang tahanan na nababalot na din ng nyebe. Agad akong huminto sa paglalakad at napahinto din si Calix. "I don't like the idea of us going there.", malamig kong pahayag dahil hindi naman namin kakilala ang kung sino man na nakatira diyan. Kailangan walang makakaalam kung nasaan kami ngayon ni Mino dahil mainit sa amin ang ibang kaharian."Chill princess, that's my place.", prente lamang na turan ni Calix at tumango na lamang ako. "Why do you have a place here in this cold dead forest?", agad kong tanong habang papalapit na kami sa may katamtamang laki na tahanan. "Because I am cold and dead too.", he said figuratively at napayuko na lamang ako dahil sa kaniyang tinuran. I knew that he is talking about our past. Ako lang naman ang nakasakit sa kaniya ng todo kaya nawala ang dating masayahing Calix na kilala ko.Ilang minuto pa ay nakapasok na kami sa loob at halata nga na hindi abandonado ang lugar

Ilang beses ko ng pinakatitigan ang mapa na hawak ko na iniligay ni Calix sa bulsa ng ibinigay niyang kasuotan sa amin. It is a long cloak that covers our entire body and a large hood to hide our head and cover our faces. Naglagay na lamang ako ng pulang panyo sa aking mukha upang panapal dito. Hindi man sila magkatulad ng kulay ng aking kasuotan ay sapat na ito upang maitago ang aking katauhan.Ganoon din naman ang ayos ng mortal na nasa aking likuran. Sa muli kong pagtitig sa mapa ay batid kong kailangan lamang namin diretsuhin ang nagyeyelong landas na kasalukuyan naming tinatahak. Nagsisimula ng magreynang muli ang Dyosa sa kalangitan at wala akong balak na abutan ng dilim sa kagubatan na ito. Kitang-kita ko ang malalaking puno na balot na balot ng yelo, maging ang mga damo at bulaklak namumuti dahil sa nyebe.Kahit nakakaawa silang tignan ay mga punot halaman sila na talagang nabuhay para sa ganitong klima. Without this cold they will perish. Natatanaw ko na ang mga kabahayan na

Vreihya's P.O.VI just felt how cold it is right now. I really hate sleeping in a cold room. By the way, is the kid okay? Wala na ba ang kaniyang mga sugat? Am I alive? Kinaya ko ba lahat ng 'yon? Hindi ko alam kung bakit sa aking mga nakapikit na mga mata ay naramdaman ko ang pagpatak ng aking luha. Dahil sa lamig ng temperatura ay naramdaman ko ang lamig sa pagdaloy nito. Sapat na ba ang ginawa ko upang mabawi ang kalupitan na ginawa ko sa kaniya?Am I a bad princess for hurting an innocent child? Can Mino forgive me for what I have done? Hindi ko na napigilan ang aking paghikbi dahil sa aking mga naisip. Am I a bad princess? Is the kid gonna forgive me dahil batid kong matindi ang takot niya sa akin. Ang asul at ang malungkot na mga titig ng batang lobo ang siyang umiikot sa aking isipan."I am so... Sorry. Please forgive me!" naiiyak kong pahayag habang tila bumilis na ang pagpatak ng aking mga luha at nagsimula akong mapayakap sa aking sarili dahil sa lamig. "Vreihya?" I heard a

Vreihya's P.O.VMahigpit kong hinawakan ang makapal na balabal nang maramdaman ko na ako na lamang ang mag-isa sa higaan. Sadyang nakadagdag sa lamig ng paligid ang katotohanan na ako na lang ang mag-isa. Marahan kong iminulat ang aking mga mata at buong pwersa na inupo ang aking sarili mula sa pagkakahiga.Habang kinukusot ko ang aking mata at ginigising ang aking diwa ay unti-unti kong nakita si Mino na nakatayo malapit sa lamesa. Ang kaniyang makisig na likod ang siyang aking nakikita habang nakapatong sa kaniyang balikat ang mahimbing na natutulog na bata. Hindi ko alam kung bakit ako napangiti sa aking nakikita.Nang marahan siyang humarap sa akin ay nakita ko kung paano niya marahang hinahagod ang likod ng batang balot na balot ng makapal na kasuotan. "What happened?" agad kong tanong nang magkasalubong ang aming mga mata. "He is having nightmares kaya hinele ko para makatulog," saad nito habang paunti-unti niyang isinasayaw nang marahan ang kaniyang katawan upang ihele ang bata

Gamit ang kanilang bilis ay agad na pumalibot sa akin ang lima habang ang kasama nilang tumilapon kanina ay wala ng malay. Hindi na nakatiis pa ang lalaking nasa aking likuran at agad siyang umamba ng saksak na siyang aking naiwasan samantalang sumugod na din ang nasa aking harapan. Tila hudyat iyon sa kanilang lahat kaya sabay-sabay silang sumugod.Agad kong ginamit ang aking bilis at nawala ako sa gitna nilang lahat sabay agad kong siniko sa batok ang isa na siyang nagpatumba dito. Agad na napatingin sa aking direksyon ang apat na tila gulat pa sa aking bilis. Agad na inambahan ng isa ang aking tagiliran na agad kong naiwasan sabay sinipa ko ang kaniyang kaliwang binti na siyang nagpatumba sa kaniya.Agad akong napahakbang pakanan dahil sa naramdaman ko ang isang lalaking umamba mula sa aking likuran. Mabilis akong humarap sa kaniya sabay pilipit sa kaniyang kamay na may punyal na siyang nagpatunog sa kaniyang buto. Agad siyang humiyaw at napaluhod kaya tinuhod ko ang kaniyang dibdi