All Chapters of PADRE TIAGO: Chapter 11 - Chapter 20

ANGELOARAW ng Sabado ay naging abala ang lahat para sa pa-liga ng simbahan. Para ito sa mga kabataan na nais lumahok at ang mga pangunahing myembro nito ay kaming mga sakristan.Si Warren ang pangulo namin at siya rin ang kasama ni Padre Tiago sa pagpaplano. Syempre ay naroon din ang bise alkalde na siyang sponsor sa palaro.Ayon kay Padre Tiago, nagbigay ng 50,000 pesos na pondo ang kampo ni Bise Alkalde Bastian para sa mga gustong lumahok. Syempre, mayroon ding mananalo.Si Vice Mayor Bastian Villamor ay 40 taong gulang na, byudo at may nag-iisang anak na si Carlo Villamor, 18 taong gulang, ka-edad ko rin at nag-aaral sa syudad.Si Sir Bastian ay kilala bilang pala-kaibigan at malapit sa mga kabataan. Kaya nga nakahakot siya ng maraming boto mula sa mga kabataan noong panahon ng kampanya dahil sa kanyang pagiging pala-kaibigan sa mga ito.Walang sino mang galit sa kanya kaya't nanalo siyang bise alkalde ng bayan.Ngunit kahit na gaano kaganda ang ipinapakita niya sa mga kabataan la

ANGELOLUNES ng umaga ay naging abala kami sa paglilinis ng kumbento. Lahat ng mga kasama namin sa loob na kapwa ko tinutulungan ng simbahan ay nagtatrabaho ng kanya-kanya na ayon sa iniatas sa amin ng aming mga tagapangalaga.Natalaga ako sa paglilinis ng confession area kung saan ay doon nagkukumpisal ang mga tao sa pari.Kasama ko si Abel ngunit inutusan siya na magtrabaho sa likod ng simbahan kasama pa ang iba. Kaya naman, mag-isa ko lamang talagang naglilinis dito ngayon.Sa aking pag-iisa ay tila ba natakot ako nang makarinig ako ng mga yabag na tila ba papalapit sa akin. Tumingin ako sa paligid, ginagap ko ng aking mga kamay ang walis tambo upang anytime na mayroong gagawa ng masama sa akin ay makalaban man lang ako.Napalunok ako nang wala akong makita, ngunit naramdaman kong mayroong naupo sa loob ng isang cubicle kung saan ay doon nagkukumpisal ang mga tao.Kabado man ay dahan-dahan akong lumapit upang kumpirmahin ang presensya ng kung sino man ang naroon ngayon.Dahan-daha

PADRE TIAGOKATULAD ng inaasahan ko ay nais nga talaga niya akong parusahan. Ito na ang dati kong iniisip kanina nang siya makita kong malalim ang iniisip habang nagkakape.Kita ko sa kanya ang matinding pagnanasa sa akin, sa aking katawan at sa aking b*rat.Gusto ko rin naman ito, kaya't bakit hindi ko ipagawa sa kanya ang nais niya? "Bata, parurusahan mo ba ako?" mababa ang boses ko nang tanungin ko siya nito."Bakit mo kailangang malaman, padre?" tumaas ang kanang kilay niya.Ayaw man niyang aminin ngunit nakikita ko iyon sa kanya."Aminin mo na, baka matulungan pa kitang gumawa ng mga bagay bagay para matupad ang kagustuhan mong parusahan ang katawan ko," relax kong wika."Talaga ba, padre? Nagpapaubaya ka na sa akin ngayon?" Naupo siyang bigla sa gilid ng kama, sa tabi ko.Tiningnan ko lang siya at tinitigan ang kanyang mga reaksyon. Halata ko sa kanya ang pagiging excited niya sa bagay na sinabi ko."Bakit naman hindi kung ngayon lang naman, hindi ba?" wika ko."Exciting," natu

ANGELOBIGLANG hinugot ni Sir Bastian ang ari niya sa akin at ni hindi siya kinakabahan na pinulot ang kanyang t-shirt at isinabit iyon sa kanyang balikat. Itinaas na rin niya ang brief at ang kanyang shorts saka namewang na tumingin sa papalapit na si Padre Tiago.Ako naman ay nanghihina pa rin at hindi pa alam kung ano ang gagawin ko. Kaya't nang mapagtanto ko ang dapat ay saka ko itinaas ang aking shorts at underwear. Eksakto namang malapit na si Padre Tiago sa amin at hawak pa rin niya ang latigo, nangingintab ang buo niyang katawan sa pawis at wala siyang saplot na pang-paa."Ang tigas ng ulo mo, Angelo. Hindi ba't sinabi ko sa'yo na hindi ka na pwedeng magpakabit sa iba? Hindi mo ba iyon nauunawaan?" mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa latigo.Nangilid ang luha ko dahil sa hindi ko maipaliwanag na takot."P-padre...hindi ko alam kung paano...""Huwag ka nang magdahilan pa bata! Gusto mo rin naman iyan," hindi na niya ako pinatapos sa aking sasabihin, bagkus ay sumingit

ANGELOLUNES ng umaga, maaga akong nagising upang sa ganoon ay mayroong magluto ng almusal ni Padre Tiago.Mabilis lumipas ang araw, mula noong araw na nangyari sa sikretong kwarto ni Padre Tiago."Good morning, padre." Nakangiti kong wika nang makapasok na ako sa kwarto niya.Naabutan ko siya na kasalukuyang nagpupush-up sa sahig, tanging shorts ang suot.Ang mucho talaga ng padre ko. Hindi niya ako sinagot, imbes ay nagpatuloy na lang siya sa kanyang ginagawa.Nagtungo ako sa kusina ng kwarto at doon ay nagsimula na akong maghanda ng almusal naming dalawa.Masaya ang damdamin ko. Simula kasi nang masolo ko si Padre Tiago ay hindi ko na siya nakitang nakipagtalik sa iba, lalong lalo na sa mga sakristan at sa mga madre sa kumbento.Maglilimang araw na rin simula noon. Limang araw na rin ang nakalilipas nang sabihin sa akin ni Padre Tiago na magpapatattoo na siya sa kanyang ari. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin iyon nakikita. Namimiss ko na ang titi ni Padre Tiago, namimiss ko na iy