All Chapters of Binili Ako ng CEO: Chapter 141 - Chapter 150

“Papa…” when Rico said that, parang tinakasan ng dugo si Mr. Shein. Para siyang nakakita ng multo sa kaniyang harapan. Bumigat ang kaniyang hininga, at kusang tumulo ang luha sa kaniyang mga mata.“I hate you … papa..” Mga katagang binitiwan ni Rico habang nakatingin kay Mr. Shein na nakatanga na lang habang nakatingin sa anak na umiiyak at nakatingin rin sa kaniya na puno ng galit ang mga mata.“You hurt mama….” Bumalik sa ala-ala ni Mr. Shein ang ginawa niya sa kaniyang asawa. Bumalik sa ala-ala niya ang ginawang pang bababoy niya kay Lorelay kanina.“You don’t love us…” Tumayo si Rico, “you hurt my daddy.. He’s a good friend to mama. He’s a good daddy to us.” Rico said, crying.Nangingig na ngayon ang buong katawan ni Mr. Shein. Sinubukan niyang lapitan ang anak ngunit lumayo ito sa kaniya.“Don’t touch me,” umiiyak na sabi ni Rico. “I hate it that you’re my papa. Sana si daddy Zee nalang ang papa ko. He took care of us. He made mama happy. He’s a good guy.” Parang kutsilyo ang mga

“GOOD MORNING!!” Mga katagang bumungad kay Lorelay at Rico no’ng napagdesisyunan nilang bumaba. Nakahanda na ang pagkain sa mesa at malapad na ngumiti sa kanila si Mr. Shein.“Breakfast is r-ready…” Nauutal na ani ni Mr. Shein sa mag-ina. Halos hindi siya natulog buong magdamag. Tinabihan niya si Rico sa kwarto at buong magdamag na nakatitig sa anak niya na minsan ay niyayakap o hindi kaya ay hinahaIikan pa niya sa noo.Hindi niya inaasahan na ngingitian siya ni Lorelay at kahit ini-expect na niyang mangyari ‘yon, durog na durog pa rin siya sa mga malalamig at walang kabuhay-buhay na titig sa kaniya ng asawa.Sinalubong siya ni Lorelay sa mga tingin nitong tila isa siyang estrangherong kinamumuhian nito.“Mama, let’s eat.. I’m hungry..” Ani ni Rico.Walang nagawa si Lorelay kun’di samahan ang anak papunta sa lamesa. Umupo na rin si Mr. Shein sa tabi ni Rico na hindi siya pinapansin.Pinagsandukan ni Lorelay ang anak ng pagkain at nakaramdam ang labis na tuwa si Mr. Shein habang nakati

Naabutan ni Lorelay na nagyayakapan ang anak niya at si Mr. Shein. Natigilan siya nang makita si Rico na umiiyak na nakayap sa papa niya. Tumingin sa gawi niya si Mr. Shein at iniwas ni Lorelay ang kaniyang mga mata dahil ayaw niyang makita siya nitong naluluha.“Mama, are we leaving?” tanong ni Rico sa kaniya na hindi magawang sagutin ni Lorelay.Gusto niya sabihing oo pero hindi niya kayang makita ang reaction ng dalawa sa harapan niya na nasasaktan.“Can we stay here a little longer mama?” tanong ni Rico. Sasagot na sana si Lorelay nang biglang umalingawngaw ang boses ni Sico sa labas.“Uncle! What are you doing? Saan mo ba ako dadalhin?” papalapit ang boses ni Sico sa tatlo. Narinig din nila ang boses ni TG na hindi malinaw sa kanila kung ano ang sinasabi kay Sico.“NO! This is kidnapping. Hinahanap na ako ni mommy Mia.” Sagot ni pa ni Sico.Nanlalaki ang mata ni Lorelay nang makita niya ang isa pa niyang anak na kunot ang noo at galit na galit na nakatingin kay TG.“Mama?” gulat

LORELAY POVHindi ako agad nakabalik kay Mr. Shein dahil tumawag ang doctor dahil sa kundisyon ni auntie Lorena. Sinabihan ko na si Lee dito para hindi magpadala ang asawa ko ng isang batalyon para ipasundo ako dito.Isang linggo din akong pabalik-balik sa hospital lalo’t nagkakamalay na si auntie Lorena. Under observation pa nga lang siya ng mga doctor.Pagkauwi ko sa bahay ay sinalubong agad ako ni Mia na pabalik na ng Valencia. “Aalis ka na?” tanong ko nang makita ang sandamakmak na maleta niya. Umikot ang mata niya at nakasimangot na sinugod ako para yakapin.“Kailangan kong puntahan si mommy lalo’t may ipapakilala siyang prospect boyfriend kuno.”“Si tita talaga,” naiiling na sabi ko. Laging ganito si tita sa kaniya dahil wala naman siyang nobyo.Maya-maya pa ay nakita ko rin si Zee na palabas. Nakaporma ito ng damit at parang may lakad.“Mom called. Bye,” aniya at hinalikan ako sa ulo saka umalis. Ni hindi na nga napansin si Mia sa gilid dahil sa pagmamadali.“Anyare do’n?” tan

“Should we live here, mama?” nagri-reklamong sabi ni Sico habang papasok kami sa bahay ng papa niya.“Your dad can’t go home for a month dahil pinapunta siya ng mommy niya sa States.” Humaba ang nguso ni Sico at nagdadabog na pumasok sa loob ng bahay.Si Rico naman ay humarap sa akin. “Titira ba tayo kay papa na mama?”Tumango ako. “He needs us. Walang mag-aalaga kay papa.”Sumilay ang ngiti sa labi ng anak ko at agad na sumunod kay Sico sa loob. Nilingon ko si Vicente na siyang bumuhat sa mga maleta namin.“Salamat Vicente,” sabi ko. Tumango lang siya at nagtuloy-tuloy sa pagpasok sa loob ng bahay.Sumunod ako sa dalawang kong anak. Naabutan ko si Rico na yakap yakap na ang ama habang si Sico ay nasa gilid at nakasimangot.Nakitang kong nag-aalalang tumingin si Mr. Shein sa kaniya. Iniisip siguro niya bakit ganoon ang pakikitungo ni Sico sa kaniya.“Sico!” Tawag ko sa anak ko. Pinandilatan ko siya ng mata. Sinabi ko sa kaniya ang sitwasyon ng papa niya and now, he’s acting like this.