CHAPTER 21 Dumawalang hithit si Castiel sa sigarilyong nakaipit sa kanyang mga daliri bago iyon itinapon sa basurahan at lumabas sa comfort room ng exclusive bar sa Maynila na pag-aari ng kanyang kaibigang si Pink. The woman he just banged at one of the cubicles still panting after a mind-blowing o-rgasm. Nagpakita ng motibo ang babae kaya agad niyang hinila patungong CR at pinaluhod. Hindi naman nagreklamo kahit halos mamatay-matay na sa laki ng kanyang p-gkalalaki na umabot yata hanggang lalamunan nito. Laban na laban ang babae na tumuwad at ang lakas pa ng ungol habang tinitira niya mula sa likuran. “Cast, you game tonight?” tanong sa kanya ni Wela nang makasalubong niya ito sa gitna ng nagsasayawang parokyano. Itinuro nito ang babaeng putok na putok ang cleavage sa suot na nangingintab na dress. “Teressa is ready for threes-ome.” Ngumisi siya kay Wela na nakaulayaw niya rin sa kama ng isang gabi. Hindi yata nakamove-on sa

CHAPTER 23 Castiel is mad at her—no, he doesn’t care about her. Isa na lang siyang estranghero para rito at iyon ang gusto niyang mangyari nang nagdisisyon siyang bumalik sa Pilipinas. Ngunit, bakit parang iba yata ang sinasabi ng pusot at utak niya na kanina pa paulit-ulit pinapaalala sa kanya ang malamig na boses na iyon ng lalaki. Void o walang bisa raw ang kasal nina Jonelyn at Castiel. Aminin niya man sa sarili o hindi, nakahinga siya ng maluwag nang binaggit iyon sa kanya ni Clara sa telepono. Hindi siya naki-apid at hindi niya talaga inagawan ng asawa ang kapatid niya. Bahagya lang siyang nakahinga ng maluwag ngunit hindi magawang tuluyan maging masaya. Paano niya magagawa iyon kung patuloy siyang hinahabol ng mga kasalanan niya kay Jonelyn? Hindi siya pwedeng maging masaya dahil nagdusa ang kapatid niya. When they were a little, she made a promised to Jonelyn that she will protect her. Masyado kasi itong mabait at siy

CHAPTER 25 Ang driver ng mga Revamonte ang sumundo kay Clara kinabukasan na lihim na ipinagpasalamat ni Joana. Baka madagdagan na naman ang pagkatorete ng utak niya sa pangh ahalik ni Castiel at talagang nanadya pa na puntahan siya. Oo, kumbinsido na si Joana na siya nga ang pinuntahan ng cowboy kagabi. Ang sabi ni Auntie Clara ay tinawagan na raw nito si Cast bago pa man sila kumain at malinaw na umoo si Castiel dahil may lakad din daw ito. “Mama Lola, visit again po,” ngungoy ni Nadia habang mahigpit ang yakap sa matandang dalagang Revamonte. “Oo naman, apo ko. Papasyal din kita, Hane. Gusto mo ba iyon?” “Yes. Layk ko rin iyong horse. Sakay tayo ng horse.” Daldalan nang daldalan ang maglola hanggang sa kotseng nakaparada sa harap ng bahay. Ipinakilala sa kanya ni Auntie Clara si Mang Toti na driver ng pamilya ngunit kay Castiel nakatoka. Naalala niya ang lalaking tantya niya ay nasa trenta y singko pa lamang an

CHAPTER 27 Napahiya si Joana nang mapansing pinagtitinginan na siya ng mga iba pang kumakain sa restaurant ng Almeradez Hotel. Kahit ang dalawa niyang kasama ay napanganga sa pinagsasabi ni Castiel. “I never knew that you will be this low, Joana. May balak ka ba talagang manira ng pamilya?” “Nagkakamali po yata kayo, Sir,” hindi na nakatiis ang arkitektong kasama niya sa mesa. “Joana is here for—” “Of course, kasabwat kayo para hindi mahalata ng legal na asawa.” Binalingan siya nito ng matalim na tingin. “Do you know who’s that man? May dalawang anak iyon. Hindi ka man lang ba nakokonsenysa sa sinisira mong pamilya? Desperada ka na rin ba—” Napatayo siya sabay saboy ng tubig sa mukha ng lalaki. Napapikit ito at nanigas ang mga panga. Matatakot na sana siya sa nakakasugat nitong matalim na tingin kung hindi lang napuno ang pasenysa niya. How dare him insult her like that? Hindi lang yata si Jonelyn ang gold-digger

CHAPTER 29 “Tell me, sino ang ina ng batang ‘yon?” “Anak ni Auntie Andeng na panganay,” paghahabi niya ng kasinungalingan. Kumiling na naman ang ulo ni Castiel habang hindi siya tinatantanan ng titig nito. Tinatantya yata kung nagsasabi siya ng totoo. Napahawak siya sa laylayan ng suot na t-shirt dahil pakiramdam niya ay binabasa nito ang utak niya. “You better be telling the truth, Joana.” Hindi siya gumawa ng reaksyon sa pagbabanta nito. “Saan mo siya nakita?”“Naglalaro siya sa gitna ng kalsada. I bought ice cream for her when she started crying like a baby. Naughty kid!” “Anong ice cream?” Umusok yata ang ilong niya nang malamang kumain na naman ang bulilit na iyon ng matamis. Pinagbawalan niya na dahil kinain nito ang buong cake kahapon at nakaubos rin ng limang Toblerone. “Chocolate ice cream with donut toppings.” “Bakit mo binigyan? Hindi mo ba alam na masama iyon sa bata?!” Kukuruti