Chapter 20Her Office"GOOD morning ma'am." The guard greets me as I step inside the main lobby of the huge Falcon Industrial Company."Good morning," balik pagbati ko."Tulungan ko na kayo ma'am," sabi ng isang guard na nakatalaga sa entrance building."Ma'am Klara." Napatingin agad ako kay Rica nang sumulpot ito sa harapan ko at ng guwardya. "Thanks. At on time akong nakababa para salubungin ka ngayon dito sa lobby. Need some help Ma'am?" Nakangiti nitong tanong."Yeah. Kung pwede sana.""Oh sure, no problem."Saka ako nitong tinulungan sa mga bitbit kong mga papeles, laptop at personal things ko na nasa malaking paper bag."Thanks, Manong guard, may tutulong na ho sa 'kin." Tumango lang si manong at ngumiti sa akin.Umakyat na agad kami ni Rica gamit ang elevator patungong 20th floor.Tahimik lang kaming pareho ni Rica hanggang sa dumating na kami sa magiging office ko.Rica opens the door for me.I'm surprise when I see the whole office. Ibang-iba iyon kesa kahapon nang pinasilip

Chapter 22 Feels Jealous "HELLO, good morning," sagot ko sa nag-iingay na telepono. ["You, get ready now, we are going to the construction site at around 08:30AM sharp."] It's him. Nagtataka ako kung bakit ito ang tumawag ng personal sa akin kung pwede naman niyang ipasuyo sa kanyang Secretary? "Yeah, I know and I'm ready," sagot ko dito ng bahagya. ["You don't have to bring your car, sa iisang van na lang tayo sasakay,"] he says. "Okay," maikling sagot ko dito. ["And lastly, don't forget to bring your sketch para ipakita sa mga engineer na nangangasiwa ng buong construction."] I rolled my eyes. "Noted, hindi mo na dapat ako nire-remind sa mga dapat kong gawin because I know what I'm going to do later." Natahimik ito sa kabilang linya. "Wala ka na bang idadagdag? Ibababa ko na sana ito, busy kasi ako sa pag-aayos ng mga dadalhin ko-" ["Go on and drop it."] Agad ko namang binaba ang tawag nito dahil wala na rin naman akong masabi pa dito. I sigh and I continue fixing all the

Chapter 24Bitchier"KLARA, wala ka bang ganang kumain?"Napaangat ako ng tingin kay Marian na nasa katapat ko lang na mesa."Hey, wala ka bang gana Klara?" Napalipat ang tingin ko kay Danilo na katabi ko sa mesa."Ma'am Klara, gusto mo ba nito?" Napasulyap din ako kay Rica na nasa tabi ko rin ang upuan."Uhm, thanks Rica, but I don't like meat right now." Ikukuha na sana niya ako ng Garlic Pork Steak nang bahagya ko itong pinigilan. Ramdam ko ang mga mata ng lahat sa akin. "Okay na sa akin itong konting gulay at sarsa," mahinang dagdag ko dito."Wow, vegetarian ka pala Klara? Kaya pala maintain ang figure mo at isa pa kaya maganda rin ang kutis mo kasi hindi ka palakain ng meat," Marian says while nodding."Gusto mo ba ng sugpo o hipon? Ipaghihimay kita," Danilo offers.Humarap ako dito at umiling ng bahagya. "Huwag n'yo na lang akong alalahanin. I'm okay with my meal," sagot ko sa mga ito. Medyo naiilang na ako dahil nakatitig pa rin ang iba sa akin. I know Logan's also eyeing me th

Chapter 26 Good Samaritan Ngumisi ako dito. "We are living in a free country, kaya karapatan ko naman sigurong umalma lalo pa't sumusobra na sila sa akin. Hindi na rin tama ang ginagawa ni Ms. Sanchez." "Tama, kaya go lang girl. Smash that insecure fiancee." I frown and I face her. "I feel it, insecure siya sa'yo Klara, kasi hindi hamak na mas maganda ka kesa sa kanya. Also, you have a great and good talent in sketching and you also have plenty of pieces of information on your mind. Bilib na bilib ako sa'yo. You're a woman with beauty and brain," pagpupuri nito sa akin. "Thanks, Marian, you also have a great talent. So, pareho lang tayo." "Yuh I know that, but I'm not like you Klara, because your brain gathers brilliant ideas. Mataba masyado ang utak mo sa mga ideas kesa sa iba at sa akin." "I'm flattered Marian, thanks." "You're welcome Klara. Friends?" Ngumiting tinitigan ko ang kamay nitong nakalahad sa aking harapan. "Sure, friends." Tinanggap ko rin iyon ng bukal sa aking

Chapter 28 He Cook Tumango ako ng bahagya dito saka inabot ang maligamgam na tinimpla nitong gatas. Bigla akong nakaramdam ng kurot sa aking puso ng matikman ang gatas sa baso. Ganitong-ganito kasi noon ang klase ng timpla niya sa akin araw-araw. Nakakasiya sa damdamin, ngunit sobra ring nakakakirot sa puso. Logan's always doing this, every time I have a fever, pero mas madalas siyang ganito kapag nagkakasama kami buong araw noon. Suddenly my tears starts falling because of reminiscing about our past affair. I slowly sob and I'm trying to stop it hard. "I-I'm so sorry... L-Logan." Napalunok ako at agad kong pinunasan ang luha ko sa gilid ng mata. "And thank you so much for this." Pinigilan kong tumulo ulit ang mga masaganang luha ko ngunit paunti-unti pa rin iyong bumuhos dahil sa umaapaw na galak at kirot sa aking damdamin. He clear his throat hard and nod at me seriously. "Here, wipe those tears. Ayokong makita 'yan. Eat now, magluluto lang ako sa kusina mo," he says while offer