Semua Bab Maid of the Arrogant Billionaire (Tagalog) : Bab 71 - Bab 80

SCARLETT HINDI ko pinansin ang katanungan ni Lucien, mas binilisan ko pa ang takbo ng sasakyan. Nang makalayo kami ng sobra sa van ay agad kong ginilid ang kotse. Tahimik ang lugar at talahiban na. “Red, tumigil ang sasakyan ng mga kaibigan ni Saavedra. Anong gagawin namin?” Biglang tanong ng isa naming kasamahan. “Don't let them come near here. Block them and protect them no matter what happens.” Seryoso kong sagot. “Copy.” Kinapa ko sa gilid ng aking upuan ang isang baril at magazine. Saka seryosong tinignan si Lucien. “When I get out of the car, move here and just stay low.” “What? What are you going to do? Are you getting out? It's dangerous!” Sambit nito. May himig ng gulat at takot. “I know, just follow me and don't get out. understand?” Kitang kita ko sa mata ng lalaki ang pagkalito. Titig na titig din siya sa akin dahil sa tagal namin magkasama ngayon niya lang akong narinig magsalita ng ingles. Nilabas ko ang baril saka chineck ulit iyon. “Y-you

HINDI pa rin makapaniwala si Lucien sa mga nasaksihan. Para siyang sinaksak ng ilang beses dahil ang babaeng mahal niya ay hindi pa pala niya kilala ng lubos. Akala niya ay magiging masaya ang bakasyon na ito pero isa palang bangungot. Habang tinitignan niya ang palapit na dalaga ay pinag-masdan niya ito. Ibang-iba ang awra nito. Magulo ang buhok, puro talsik ang mukha at damit ng dugo, pawisan, Habang tumatagal nag-iiba sa kanyang paningin ang dalaga. Tumigil ito ilang hakbang ang layo sa kanya, nagkatitigan silang dalawa, wala siyang makitang emosyon sa mukha ng dalaga. Pero ang mga mata nitong dati ay buhay na buhay, ngayon ay wala na. Matatalim na ito kung tumingin ngayon. Bumaba ang tingin niya sa hawak nitong baril. Ayaw niyang paniwalaan ang mga nakita kanina. Sana ay nasa malalim lang siyang pagkakatulog at isa lamang itong masamang panaginip. Gusto niyang iuntog ang sarili para magising. Nasasaktan siya sa mga nasaksihan at nalaman. Mas doble ang sakit na narara

Pagkarating namin sa opisina ni Boss ay sinimulan ulit ang pag-uusap tungkol sa pagiging bodyguard ko. Hindi ako umiimik at hinayaan lang sila sa pag uusap nila. Sa huli wala akong nagawa kung hindi pumayag na maging bodyguard ni Lucien. Hindi ko kayang tanggihan si Don Miguel at Sir Aidan. Napalapit na rin sila sa akin. Nagpasya sila Sir Aidan, Don Miguel at boss na manatili ulit ako sa mansion. At ngayon nga ay tinatahak na namin ang daan pauwi. Tahimik lang kaming dalawa ni Lucien habang naka-sunod sa sasakyan nila Sir Aidan. Nandoon din sila Isaiah at Ace doon sila pinasakay ni Don Miguel. Diretso lang ang tingin ni Lucien sa unahan. Hindi na rin niya ako muling kinausap o sinulyapan man lang. Parang isa na akong estranghera para sa lalaki. Hindi ko naman siya masisisi kung ganito na siya makitungo sa akin. Tumingin ako sa side mirror kung nakabuntot pa rin sa amin ang mga bantay na pinasama sa amin ni Boss, mga kapwa ko assassin. Sa unahan ay may dala

SCARLETT PAGSAPIT ng uwian, doon lang lumabas si Crystal sa opisina ni Lucien na may masayang awra. Dire-diretso siyang naglakad patungo sa elevator na hindi man lang ako napansin sa gilid. Ano kayang ginawa nilang dalawa sa loob? Bakit ang tagal naman atang nag-stay ni Crystal? Ganon na ba kahaba ang kanilang pinag-usapan? Nagbati na ba talaga silang dalawa? Kung ano-anong eksena ang pumasok sa aking isip na siyang kinakirot ng aking dibdib. Ilang sandali pa si Lucien naman ang lumabas ng opisina niya. Dire-ditetso din itong naglakad. Mabilis naman akong sumunod sa kanyang likod. Tahimik lang kami habang binabaybay ang pababa ng floor. Nang makarating sa lobby ay biglang tumunog ang cellphone ni Lucien kaya tumigil muna ito saglit sa paglalakad saka sinagot ang tawag. “Hello, Isaiah? Napatawag ka?” It's Isaiah. Bakit kaya napatawag ang lalaki? “Yes, paalis na ako ngayon sa kompanya, Why? Nandyan kayo? Alright, pupunta ako dyan. Hintayin niyo ako. Yeah, Sige, b

SCARLETT PAGKARATING sa mansion agad kong inutusan ang dalawang bantay na pagtulungan buhatin si Lucien. Habang papasok kami sa loob ay nakasalubong namin sila Don Miguel at Sir Aidan. Bahagya pa akong nagulat dahil gising pa ang mga ito. Tumigil ako sa paglalakad at binati ang mga ito. “Magandang gabi, Don Miguel, Sir Aidan.” “Magandang gabi din Iha, Bakit lasing na lasing ata ang aking apo?” Nag-aalalang tanong ng matandang Saavedra. “Pasensya na kayo Don Miguel hindi ko ho napigilan si Lucien na ‘wag uminom. Hindi rin ho siya nakinig sa akin na ‘wag muna siya mag-aalis-alis sa ngayon dahil delikado. Wala po akong nagawa kung hindi doblehin na lang ang pagbabantay sa kanya.” Mahabang paliwanag ko. “Tsk, tsk, ang batang iyon talaga. Alam naman niyang nanganganib pa ang kanyang buhay.” Naiiling na sagot ng matanda. “Matigas na naman ang ulo ni Lucien. Hayaan mo kakausapin ko siya bukas Louise. Pasensya kana kung nahihirapan ka.” Sambit naman ni