"Bakit mo ito ginagawa, Yoki?" I asked. "B-bakit? Para saan?"He sighed and looked at me. Tipid itong ngumiti sa 'kin at umupo sa couch. We're here in somewhere... in Davao, I think? Dito kami dumiretso. I've been asking him why. Bakit dito, kung bakit hindi niya ako hinatid pauwi?"Okay, I'll be honest with you," he said. "I like you, Maia."Napaawang ang aking bibig. It was the most unexpected confession I ever heard. "A-ano? Pero, Yoki, pangalawang beses pa lang tayo nagkita. At alam mo namang..."Alam mo namang isa akong bayarang babae."I know. But it doesn't matter. From the very first time I saw you, I was attracted. Pero nalaman kong girlfriend ka pala ni Alas, I tried to suppress that feelings." He sighed again. "Sorry. Gusto lang kitang tulungan. I hated the fact of how my cousin dumped you for a woman like Monica. You deserve the world, Maia."I bit my lower lip. I was speechless. Wala akong maisip. Walang salita ang pumapasok sa dibdib ko para sagutin ang kanyang sinabi sa

"Gaga ka. Ayusin mo nga desisyon mo sa buhay," iritang sambit ni Felony sa 'kin. "Akala ko ba matalino ka? E 'di kapag pumayag ka, lahat ng effort mo sa pagtatago ay mauuwi lang sa wala kung magkikita kayo roon sa Maynila."Hindi ko maiwasang mapangiwi sa uri ng pananalita ni Felony. Bakas ang inis sa mukha nito pagkatapos kong ikwento sa kanya ang mga nangyayari at patungkol sa kasong hahawakan ko kung sakali. Hindi naman mainitin ang ulo ni Felony ngunit mukhang naiinis siya sa ideyang papasukin ko.We're in a bar. Sarado pa lang ngunit nakikipagbardagulan siya para lang papasukin kami dahil mag-si-celebrate raw kami sa pagkapanalo ng kaso. Palagi namin itong ginagawa kapag may naipapanalo kaming kaso. Nasanay na sa 'min ang may-ari ng bar kaya kahit na hindi pa sila nakabukas ay pinapapasok na nila kami."I know," I muttered and bit my lower lip. "But I can't help it, Fel. Siya ang tumulong sa 'kin sa mga panahong kailangan ko ng tulong. Gusto ko siyang tumulungan kapalit ng kabait

Pagod akong humilata sa kama at pinikit ang aking mga mata. Inaantok na ako ngunit kailangan ko pang mag-text kay Mayi na nandito na ulit ako sa Maynila. After seven years, I am now back to the place where everything started. Where I learned that love really exist. Sadyang naramdaman ko lang 'yon sa maling tao.Inabot ko ang aking phone at tinext si Mayi na nakarating na ako. Kinamusta ko na rin ang aking anak bago ko ini-off ang phone. I'm pretty sure she'll reply to me tomorrow in the morning. Minsan ko lang kasi makitang nagpupuyat si Mayi. During finals lang siya nagpupuyat kakaayos sa mga examination sheets.Sa kabila ng pagod ko ay hindi ako makaramdam ng antok. I want to rest. I want to sleep but my mind doesn't want to. Ngayong na sa Maynila ako ay bumabalik sa 'king alaala ang lahat ng mga nangyari. Parang kahapon lang ang lahat. Everything was like a blur. Sobrang bilis ng mga pangyayari.Bumangon ako sa kama at hinanap ang aking tsinelas. Nang mahanap ko ito ay naglakad ako

Mariin kong binasa ang lahat ng aking mga tinake-note habang kausap ang pinsan ni Sia kanina sa police station. And I must admit he looked so damn soft and gentle. Hindi ko lubos maisip na may magsasampa ng kaso sa kanya at nakaturo pa sa kanya lahat ng ebidensya.But according to what they said, looks can be deceiving. Pero kahit na ganoon, he's still my client. Gagawin ko ang lahat ng aking makakaya para mailabas siya sa kulungan na 'yon. Hindi ko lang mawari kung bakit pati mga pribadong abogado ng pamilya nila ay humindi sa kaso na ito.'It's a dangerous case. Of course, anyone who fears death and threats will take a step back with this case,' saad ng maliit na boses sa 'king isipan.Yes, it's a very dangerous case. Lalo na't base sa research ko, ang ama ng babaeng sinabing pinatay umano ng kliyente ko ay minsan na ring masangkot sa isang drug raiding operation sa Makati ten years ago. Hindi imposibleng bumalik ito sa dating gawi at mas malawak pa ang koneksyon niya kaysa sa pamil

Napabalikwas ako ng bangon nang maalala kong may lakad ako sa araw na ito. Ngunit kaagad din akong napangiwi nang maramdaman kong sumasakit ang aking ulo. I held my temple and bit my lower lip. Sunod-sunod akong napamura sa 'king isipan.Ang tanga-tanga ko naman. Inuna ko pa talaga ang mag-inom at maglasing. I have tons of works to do and I can't work with hangover!Pilit kong inaalala ang nangyari kagabi, kung paano ako nakauwi. Ngunit kahit anong gawin ko ay hindi ko maalala. Bukod sa nakita ko si Alas kagabi...Teka... si Alas..."Good morning, Attorney Revamonte."Wala sa sarili kong idinilat ang aking mga mata at tumingin sa lalaking na sa tabi ng pinto. My eyes widened. Wala sa sarili kong tinakip ang kumot sa 'king katawan at sinamaan siya ng tingin."Anong ginagawa mo rito?!" singhal ko sa kanya. "P-paano ka nakapasok?"He gave me a deadpan look and leaned against the door frame. "Try to recall what happened last night so you will know."Napaawang ang aking bibig. Saka ko lang