Anastasia starts her day with a fresh mind and soul. Pa kanta-kanta pa siya habang naghahanda ng kanilang agahan. Kaya ang kanyang pilyang kaibigan ay napansin kaagad ang kanyang awra. "Umagang kayganda o aking kaibigan. Ngayon ay iyong simulan, ang kwento ng inyong pagmamahalan, naks!" natatawa si Anastasia sa inimbentong kanta ni Joyce. Kay aga-agang nangungulit sa kanya. "Oi, mahal kuwento mo na! Ako'y naghihintay sa iyong kwento! Paano mo nakilala si boss?" habang abala siya sa pagluluto ng agahan nila. Nakabantay ito sa kanya at sinusundot siya sa tagiliran. "Ang kulit e, sinabi ko nga sa'yo di ba, na siya yung naghatid sa akin noong nakaraang gabi." inirapan niya ito saka iniwan upang maglatag ng plato sa mesa. Sandaling katahimikan ang namayani sa kusina. Nagpatuloy siya sa ginagawa kaya hindi niya napansin ang paglaki ng mga mata nito sa gulat. "Jinjah? (Totoo?), Ooo my goodness!" hindi makapaniwala nitong sagot. Dahil sa kaadikan nito sa kdrama kaya natuto itong m

"Ano? Ayaw ko nga, nakakahiyang pumunta roon ano ka ba! Hindi naman ako employee ng kompanya ninyo." sagot ni Anastasia sa kanyang kaibigan. Sino ba naman ang hindi magugulat na iimbitahin ka sa founding anniversary ng kompanya nila, ni hindi nga siya empleyado roon. "Naku gurl, Presidente po ng kompanya ang nag-imbita saiyo. Kaya hindi ka na pwedeng tumanggi pa. Basta ang sabi niya sa akin dalhin ko rin ang dalawang bata. Siya na raw ang bahala sa susuotin natin." napamulagat si Anastasia sa narinig. "Baliw na talaga ang lalaking iyan. Ano ba talaga ang kailangan niya sa akin." napapangiti naman si Joyce habang nakatitig sa kanya. "Bakit? May masama ba sa sinabi ko?" nakataas ang isang kilay na tanong niya sa kaibigan. "Wala siyempre, pero alam ko namang kinikilig ka. Kaya please pumayag ka na kasi, nakakatakot kaya mawalan ng trabaho ngayong panahon." malungkot ang mukha na saad nito. "Naku Joyce, umayos-ayos ka. Pinagluluko mo na naman ako. Matagal pa naman iyon, kaya

"Are you serious bro?" gulat na napatayo si Vincent sa kinauupuan nito. Nasa opisina niya ang tatlo ngayon. Hindi siya tinigilan ng mga ito sa kakukulit hangga't hindi siya magsalita. Kaya wala siyang magawa kundi ikwento ang lahat ng natuklasan niya. Dahil hindi sila makapaniwala sa mga ikinikilos niya. Nalaman kasi ng mga ito ang pag-imbita niya kay Anastasia sa darating na Founding Anniversary ng kompanya. Tumayo siya't kinuha ang envelope na nakatago sa loob ng drawer niya. Inilapag niya iyon sa mesa na nasa gitna nila saka umupo siya sa pang-isahang upuan malapit sa malaking bookshelf. "See it yourselves! Kaya hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala. Yan ang rason kung bakit hindi ko siya kayang pakiharapan noong gabing nagyaya akong lumabas. I discovered that we share the same birthmark too. Can you guys imagine that? All this years, I don't have any idea about my son's existence. Isn't it funny?" hilaw na ngiti ang sumilay sa kanyang labi. Nilapitan siya ni Vincent at ti

Natulala si Anastasia habang nakatitig sa eleganteng gown na nasa kanyang harapan. "Anastasia!"Pinukaw ni Joyce ang lumilitaw niyang diwa. Sa buong buhay niya ngayon lang siya makapagsuot ng ganito ka-eleganteng gown. "Joyce, bakit?"Tumaas ang isang kilay ni Joyce. "Kanina pa ako nagsasalita rito hindi ka pala nakikinig sa akin. Ano, hindi ka makapaniwala sa gown na nasa iyong harapan?"Inismiran niya ito at ibinalik ang atensiyon sa gown na nasa kanyang harapan. "Parang hindi ko kayang isuot 'to! Bakit ba siya gumasto nang malaki. Hay, nako naman talaga e!" humakbang si Anastasia patungo sa sofa at humilay roon saka muling natulala habang nakatitig sa gown na hinatid sa kanilang bahay. Gawa ito ng isa sa mga sikat na designer sa buong bansa, si Miss Andy Amorsolo. Kinalabit na naman siya ni Joyce. "Madam Anastasia, maghanda ka na po, dahil mayamaya darating na ang mag-aayos sa atin. Huwag mo nang isipin ang pera dahil wala lang iyan sa kalingkingan ng kayamanan ni Mr. Enriq

Nag-aapoy sa galit ang mga mata ni Marga, habang pinagmamasdan si Anastasia na masayang nakikipag-usap sa pamilya ni Vance. Ilang taon na rin ang nakalipas mula noong pinalayas nila ito sa kanilang tahanan. Mula noon wala na silang balita rito. Ang buong akala niya ay tuluyan na itong nawala sa landas niya. Ngunit ngayong gabi napatunayan niya na malakas din pala ang kamandag nito. Dahil nagawa nitong akitin ang lalaking pinapangarap niya "How dare you, Anastasia!" bulong niya. "Relax, hindi pa tapos ang laban. Ano ka ba, hindi natin alam kung ano ang relasyon nila. Baka ginawa lang parausan yan ni Vance." wika ng kanyang kaibigan na si Alice. "Hindi ako papayag, Marga! Tinanggihan niya ako para lang sa babaeng iyan? No way!" saad naman ni Carol. Walang ideya si Carol na ang sarili nitong kaibigan ay mayroon ding pagnanasa sa lalaking pinagkaka-interesan niya. "Wait," Sabay silang napalingon kay Alice. "Nakita n'yo ba ang katabi niyang bata? Is that her son?" Napatingin