Dalawang araw na mula noong umalis si Ashton sa bahay ni Vance at kasalukuyang kasama ni Anastasia sa Villa na tinitirhan nito sa isang barangay na sakop ng Santa Catalina. Hindi na bago kay Anastasia ang kanilang pagkikita dahil halos once a week niyang palihim na binibisita ang anak sa eskwelahan nito. Mula noong lumipat siya sa Villa at habang nag-aaral siya ay pinupuntahan niya ang anak habang naka-disguise upang huwag siyang makilala ng mga guro nito at mga nakabantay sa labas ng eskwelahan ng anak.Kasalukuyang nasa ikalimang na si Ashton sa elementarya. Ngayong natigil ang pagpasok nito sa school humanap siya ng magaling na tutor para sa anak. Dahil kahit anong pilit niya na bumalik sa pag-aaral nito at siya na ang bahala sa lahat ng kailangan nito mas pinili ng kanyang anak na huminto muna at magpatuloy sa pamamagitan ng tutor. Tinanong ito ni Anastasia kung anong dahil an kung bakit ayaw nitong bumalik sa Maravilis, isa lang ang sagot nito. Ayaw nitong makita ang ama. Nang us

Ang later ni Vance ay naging week. Nag-umpisa ng nabahala si Anastasia dahil napanis na siya sa kahihintay kay Vance ng gabing sinabi nito ngunit hindi ito dumating. Inis ang bumalot sa kanyang dibdib pagkaraan ng isang linggo na hindi ito nagpakita sa kanya. "Pinaasa ka na naman, girl. Sabi ko nga saiyo eh! Kung si Alex ang pinatulan mo edi hindi ka masasaktan ng ganyan. Hanggang kailan ka ba gumising sa kabaliwan mo kanya. Halos isinumpa mo na siya noon na kakalimutan mo siya at ibaon sa limot, tapos ngayon magku-kwento ka sa akin na may nangyari ulit sa inyo?" sermon sa kanya ni Joyce mula sa kabilang linya. Isang buntong-hininga ang kanyang pinakawalan. "I love him. I don't really know, why I love him so much. Pakiramdam ko, pa-parang matagal ko na siyang kilala. But d*mn, kung sasaktan niya akong muli, kahit mahal ko pa siya hinding-hindi ko na siya papatawarin pa." naghihimagsik ang kanyang loob sa inis. "Here you are again, sa hindi mapapatawad tingge na yan. Girl, sin

Malamig na simoy ng hangin ang dumadampi sa mukha ni Vance habang nakatayo siya sa rooftop ng VM Headquarters. Sinasayaw nito ang ngayon ay mahaba-haba na niyang straight at shiny na buhok. Nitong mga nagdaang araw hindi na niya alintana ang kanyang hitsura. Long hair at may mahabang balbas. Ngunit kahit gano'n ang kanyang hitsura ay lumalabas pa rin ang angkin niyang kakisigan. He's drinking alone in the middle of the night. Nag-desisyon siyang magpalipas ng gabi sa kanyang opisina. Dahil pakiramdam niya tuluyan na siyang mawawala sa katinuan sa tuwing umuuwi sa kanyang bahay na napakalungkot. Maraming bumabagabag sa kanyang isipan. Hindi niya tuloy alam kung ano ang unahin niyang resolbahin. It's Christmas eve, but seems like he will be celebrating alone tonight.While he's in deep thoughts, nakita niya ang isang napakaliwanag na bituin sa kalawakan. Nag-iisa lamang iyon wari binabantayan siya. Mayamaya binaling niya ang kanyang tingin sa naggagandahang skyscrapers na abot-tanaw n

Lumapad ang ngiti sa labi na tumayo si Vance at sinalubong ang kanyang kaibigan na kararating lang nang mahigit na yakap. "Tine! You came." usal niya. Ngumiti ang kaibigan ni Vance na si Dra. Kristine Pagaran. Galing ito sa ibang bansa. Mabuti nalang at pumayag ito nang anyayahan niya na makipagkita sa kanya ngayon upang tapusin ang lahat ng ilusyon na namuo sa isipan ni Marga. "Of course, dear. Ikaw pa ba. Malakas ka sa akin eh!" nakangiti nitong sagot sa kanya saka inalalayan niyang maupo sa katabi niyang upuan. Mayamaya, binalingan niya si Marga. "By the way, Marga. Isa siyang gynecologist. Gusto kong siya ang sumuri saiyo at mag-alaga sa'yo hanggang sa manganak ka. Si Dra. Kristine Pagaran." pakilala niya sa kaibigan kay Marga. Hindi nawala ang mga tingin ni Vance kay Marga. Nais niyang makita ang reaction nito. Kung paano ito manlumo sa ginawa niya. Mukhang tama nga ang kutob niya. Namutla ito at hindi kaagad nakasagot sa sinabi niya. "H-Hello! I'm, Marga Sevilla." m

Nanatiling nakabukas ang malaking gate nang makapasok ang sasakyan sa loob. Mayamaya, lumabas ang isang babae. Nakasuot ito ng puting slacks at light blue na blouse. Nang bahagya itong humarap sa gawi nila habang kinakausap ang isang bodyguard nito namukhaan na nila ito. "Alma Trinidad?..." sabay na sambit nina Vance at Tim. Nagkatinginan sila. "Siya ang may-ari ng mansion na'to?" biglang usal ni Tim. "Hindi naman ata kapani-paniwala na kaya niyang magpatayo ng ganito kalaking bahay noon. Kasi sa pagkakaalam ko hindi naman ganoon kayaman ang pamilya ni Alma. Eh, matagal na itong nakatayo bata pa ata tayo nang panahon na iyon boss." Hindi makapaniwala na saad ni Tim sa kanya. Ilang minuto lang ay may sumunod na puting Mercedes-Benz. Nakilala agad ni Vance ang plate number ng sasakyan. "Boss, mukhang tama ata ang hinala n'yo." bulong ni Tim. Kahit hindi pa ito nagsalita ay naikuyom na ni Vance ang kanyang kamao. Kahit malakas ang aircon sa loob ng kanyang sasakyan pakiramdam ni